Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1995, Blaðsíða 63

VÍKINGUR
ég að það sem af er þessu ári hafa
a.m.k. fimm bátar verið úrskurðaðir
ónýtir við skoðun.“
Þannig að þeir hjá Siglingamála-
stjórn hafa tekið sig á í kjölfar gagn-
rýni þinnar?
„Þeir vinna í skjóli myrkurs og láta
engan vita af því sem þeir eru að gera.
Þeir eru ekkert að aðvara sjómenn. Ég
er búinn að fara til íslenskra smábáta-
eigenda og biðja þá að vara sína menn
við í vetur. Ég er búinn að gera mitt.“
Veistu til þess að það hafi orðið
sjóslys síðustu árin þar sem í Ijós kom
að gúmmíbjörgunarbátar brugðust?
„Nei, það fórst reyndar sjómaður í
Vestmannaeyjum vegna mistaka. Þá
voru menn að herða róna frá flöskunni
að bátnum með skiptilykli en svo vildi
til að róin brotnaði. Það á að herða
þetta með átaksmæli alveg eins og
þegar menn herða hedd á bfl. Ég held
þeir hafi ekki átaksmæli á skoð-
unarstöðunum, en það þarf að setja
reglur um að róin sé hert með
átaksmæli eftir ákveðnum staðli til að
svona mistök hendi ekki.
Það er margt fleira sem þarf að setja
reglugerðir um. I fyrsta lagi þarf að
setja reglur um að gúmmíbátar séu í
öllum smábátum. I öðru lagi þarf að
tryggja að neyðarsendar séu um borð í
þeim og í þriðja lagi að í stað
varmapoka verði það reglubundið að
ullarföt séu um borð í gúmmíbát-
unum. Varmapokar halda ekki hita
eins vel og ullarföt. Þótt ullin blotni
þá heldur hún samt hitanum. Enn-
fremur eiga allir sjómenn að eiga flot-
galla, líka sjómenn á smábátum.
Ég er búinn að kornast að því af
hverju gúmmíbátar eru ekki hafðir um
borð í smábátum. Örn Pálsson,
framkvæmdastjóri íslenskra smábáta-
eigenda, og Arthúr Bogason hafa
barist gegn því vegna þess að þeir
telja þetta of dýrt. Ég spyr því hvort
þessir menn vilji verða valdir að því
að sjómenn farist? Gúmmíbjörgunar-
bátar kosta eitthvað rúmlega hundrað
þúsund krónur og vilja sjómenn ekki
að eiginkonur þeirra fái þá heirn fyrir
hundrað þúsund krónur? Þetta eru
ekki miklir peningar, duga rétt fyrir
útför manna. Menn tíma heldur ekki
að kaupa neyðarsendi, en hvað held-
urðu að það kosti að senda út stóra
leitarhópa í fjölda klukkustunda að
leita að báti sem velkist um í hafinu.“
Nú segir Páll Guðmundsson að
engin önnur þjóð hafi eins háa staðla
um björgunarbáta og Island og að
Þjóðverjar hafi meira að segja tekið
upp okkar staðla.
„Það er rétt, það gilda miklu strang-
ari kröfur á íslandi en í Þýskalandi. En
það verður lika að framfylgja þeim.
Þjóðverjarnir eru miklu harðari í því
en við. Það sem vantar t.d. hérna er
svona hálfgert svart gengi eins og þeir
hafa hjá Tollgæslunni, menn sem
koma um borð í skipin og sinna eftir-
liti. Þetta á að vera eins og í landi.
Lögreglan keyrir hér um göturnar,
hún er ekki alltaf að taka menn, hún er
að fylgjast með að allt sé í röð og
reglu. Það er ekki nóg að setja lög og
reglur; það vantar að framkvæmda-
valdið fylgi lögum og reglum eftir.“
Ég táraðist hreinlega
Jóhann hefur sótt flestöll námskeið
sem snerta öryggismál sjómanna.
Hann vill koma á framfæri sérstöku
þakklæti til Slökkviliðsins í Reykja-
vík fyrir námskeið sent þeir héldu í
júlí á síðasta ári. Hann segir að þetta
námskeið hafi verið hreint frábært,
menn hafi ekki fengið að komast frá
eldhafinu fyrr en þeir hafi unnið fyrir
því.
Árvekni í öryggismálum eru ein-
kunnarorð Jóhanns Páls. Eins og áður
sagði eru bikarar sem hann gaf til mál-
staðarins veittir á hverjum sjómanna-
degi þeim skipsáhöfnum sem standa á
framúrskarandi hátt að öryggisþáttum
í skipum sínum. Jóhann segist einu
sinni hafa orðið sérstaklega stoltur
vegna þessarar verðlaunaveitingar:
„Það var þegar Mánabergið fékk
Sæbjargarbikarinn. Þeir áttu þennan
heiður svo sannarlega skilið, þetta er
frábært skip. Ég minnist þess sérstak-
lega að ég skoðaði skipið þegar búið
var að veita bikarinn og ég táraðist
hreinlega þegar ég sá hvað þetta var
flott hjá þeim.“
Krtnglunnl.
Útbúum lyfjakistur
fyrir skip og báta.
Eigum ávallt tilbúin lyfjaskríni
fyrir vinnustaði, bifreiðar og
heimili.
Almennur sími 689970.
Beinar línur fyrir
lækna 689935.
63