Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1995, Side 59

VÍKINGUR
Þau eru eingöngu á sjó og svo eru
önnur félög sem eru á landi. Margir
tengja starf okkar við sjóbjörgun, sem
er ekki óeðlilegt þar sem starfsemin
byrjaði á því sviði, en með tímanum
hefur þetta breyst. Við sinnum land-
björgun einnig.
Það eru starfandi 90 björgunar-
sveitir og rúmlega 90 slysavarna-
deildir og 32 unglingadeildir. Náið
samstarf er á milli björgunarsveita og
slysavarnafélaga um allt land og hafa
slysavarnafélögin verið mjög dugleg
við fjársöfnun einmitt fyrir björgun-
arsveitirnar. Hins vegar er þetta að
breytast núna og slysavarnafélögin
koma sífellt meira inn í slysavarna-
verkefnin og má þar nefna „Vörn fyrir
börn“. Þessi félög hafa notið almenns
skilnings og eru styrkt t.d. af sveitar-
félögum og fleirum. Samstarf okkar
við félögin á landsbyggðinni er mjög
gott. Við höldum landsþing annað
hvert ár og síðan landsfund hitt árið.
Landsfundir eru yfirleitt haldnir úti á
landi en landsþing í Reykjavík eða
nágrenni.
Samskipti okkar við félögin eru
mikil, ég lít á okkur sem þjónustuaði-
la fyrir þessi félög og hingað liggur
stöðugur straumur af fólki.
Við sinnum forvarnarverkefnum
hvað varðar slysavarnir almennt. T.d.
hófum við fyrir fjórum árum að sinna
slysa- og öryggismálum barna og það
gleðilega var að gerast núna að við
vorum að hljóta norrænu heilsuvern-
darverðlaunin fyrir árið 1995. A næsta
ári munum við taka að okkur slysa-
varnir aldraðra og erum þegar byrjuð
að undirbúa það. Það má því segja að
félagslegi þátturinn sé tvíþættur, þ.e.
annars vegar björgunarþátturinn og
hins vegar slysavarnamálin. Við rek-
um einnig Slysavarnaskóla sjómanna,
sem hefur verið mikið áhugamál og
baráttumál Slysavarnafélagins, en
starfsemi hans eru öryggismál sjó-
manna. Þá sinnum við tilkynninga-
skyldu sjómanna, sem er gífurlega
mikið öryggismál fyrir sjómenn.
Ég vildi sjá meiri stuðning hins
opinbera við félag eins og Slysa-
varnafélagið, en að sjálfsögðu er ég
þakklát fyrir það sem látið er af hendi
rakna. Við fáum endurgreiddan
virðisaukaskatt og aðflutningsgjöld
vegna kaupa á bílum og björgun-
artækjum. Þetta hefur gert okkur kleift
að kaupa meira af slfkum tækjum en
ella. Á flestum stöðum eru tækjamál í
góðu lagi, hins vegar er á smærri
stöðunum skortur á tækjum, þar sem
félögin hafa ekki bolmagn til mikilla
tækjakaupa.
Það má oft gera betur og það er
hörmulegt að þurfa að læra af
reynslunni í þessum efnum, en yfir
höfuð má segja að þetta fyrirkomulag,
sem er á þessum hlutum, virki mjög
vel. Þegar t.d. er um sjóslys að ræða
þá erum við með björgunarmiðstöð í
Slysavarnahúsinu í Reykjavík, sem
fer með yfirstjórnina á meðan aðgerð
er í gangi. Nú horfum við til þess að
ný björgunarþyrla verði tekin í notkun
í júní á þessu ári og við það verður
gjörbylting í öllu björgunarstarfi á
landinu öllu, þannig að björgunarmál
eru stöðugt í þróun og ég tel að þau
verði betri eftir því sem árin líða. Nýr
tækjabúnaður og gott fyrirkomulag á
þessum hlutum munu tryggja það. Ef
það er eitthvað í sambandi við björgu-
narstarfið sem mætti laga, þá er það
að það vantar heildarlöggjöf fyrir
björgunarmál í landinu, slíkt er ekki
til. Það er til fyrirkomulag, sem við
höfum þróað í gegnum árin, en það
vantar heildarskipulag á þessum
málum og við höfum verið að knýja á
um að slík löggjöf líti dagsins ljós.“
!mi\ V ——||||gwjg§| fl
Ápri**r Vij .

Útgerðarmenn — vélstjórar.
Önnumst allar raflagnir og viðgerðir í bátum, skipum og verk-
smiöjum. Áratuga þjónusta við íslenskan sjávarútveg tryggir
reynslu og öryggi frá sérþjálfuðu starfsfólki.
59