Náttúrufræðingurinn - 1942, Qupperneq 30

188
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
þyggja fegins hendi hverskonar npplýsingar aðrar um fugla og
fuglalíf, svo sem komudaga íarfugla á vorin, brottfarartima
beirra á haustin, velrardvöl fugla, sem almennt ei’u taldir far-
fuglar, o. s. frv. Af nægu er að taka því að á flestum sviðum ís-
lenzkrar fuglafræði eru enn næg verkefni fyrir þá, sern iiafa gleði
af náttúrufræðiatliugunum. FróSleikur okkar um útbreiðslu hinna
einstöku tegunda hér á landi er t. d. enn mjög í molum. Væri því
fróðlegt að fá skrár yfir fuglategundir einstakra héraða eða byggð-
arlaga eða annara greinilega afmarkaðra svæða, með upplýsing-
um um það, hversu algengar hinar einstöku tegundir voru, hverj-
ar væru staðfuglar og hverjar farfuglar, hverjar varpfuglar og
iiverjar aðeins mnferðafarfuglar o. s. frv. Þekking okkar á lifnað-
arhátlum ýmsra íslenzkra fugla er einnig mjög glompótl. \Tið
vitum einu sinni ekki h.ve langur útungunartíminn (ásetutíminn)
er hjá sumum íslenzkum fuglategundum, en það er sá thni sem
líður frá því að síðasta egginu er verpt og þangað til síðasti ung-
inn kemur úr eggjunum. Jafnfáfróðir erum við oft og tíðum um
það hvc langt líður frá þvi ungarnir koma úr eggjunum og þang-
að til þeir verða fleygir. Að lokum má benda á það, að nauðsynlegt
væri að hefjast hrátt handa um söfnun íslenzkra fuglanafna, en
þau eru sem kunnugt er talsvert mismunandi eftir landshlutum.
I þvi máli gætu menn víðsvegar um land fcngið miklu áorkað
með því að safna nöfnum hver í sínu héraði.
Að endingu vil ég taka það fram, að alla l'ugla, sem mér kynnu
að berast, mun ég láta ganga beint til Náttúrgripasafnsins, og
sömuleiðis allar jiær upplýsingar, sem ekki verða birtar jafnóðum.
Félagsprentsmiðjan h.f.