Náttúrufræðingurinn - 1954, Síða 6

116
NÁTT0RUFRÆÐINGURINN
en hann er þar, sem vegurinn heim aS Hátúnum liggur út frá aðal-
veginum.
Nafnið Flaghóll er sennilega réttara nú en nokkru sinni áður í
sögu þessa hóls, því að hann er bókstaflega eitt flag, og hefur koll-
urinn algerlega verið fleginn af lionum. Sá hluti Jiólsins, sem nú
ber hæst, er úr allþéttri bergsteypu, sem jarðýturnar liafa ekki unn-
ið á (2. mynd). Að þvi er bezt verður séð, myndar þetta berg ekki
ýkja þykkt lag í hólnum, en undir því virðist gjallið aftur taka við.
Bersýnilega voru steinarnir, sem áður getur, úr þessu fasta lagi.
Bergsteypan er óreglulega lagskipt (2. mynd) og brúnrauð að lit.
f henni er mesti aragrúi af basaltmolum af mismunandi stærð. Ekki
verður með vissu greint með ljerum augum, hvað það er> sem heldur
þessu saman og gerir bergið að fastri steypu. Þess vegna tók ég með
mér nokkra mola af þessu og hef látið gera þunnsneiðar af því og
atliugað þær í smásjá.
Þær athuganir liafa leitt i Ijós, að bergsteypa þessi er að miklu
leyti úr brúnleitu gleri, sem án nokkurs efa er sideromelan, en það
2. mynd. Móbergslag í Flaghól. — Tuff-layer in the hillock Flaghóll.
Ljósm. Jón Jónsson.