Náttúrufræðingurinn - 1954, Síða 35

FLÓRA GRlMSEYJAR
143
að gróðri en Hrísey, og að sumu leyti skyldari Æðey. Þá vil ég
aðeins benda á, hvernig Æðey og Vestmannaeyjar skera sig úr öll-
um eyjahópnum með lágt hlutfall arktískra plantna og hátt hlutfall
einærra plantna, en þær tölur eru harla jafnar í hinum eyjunum
öllum. Virðast þar koma greinilega í ljós áhrifin frá heita sjónum.
Síðar mun ég ef til vill gera nánari grein fyrir þessum hlutum, er
ég hefi unnið úr athugunum mínum á gróðri Papeyjar.
1 stuttu máli má segja þetta um flóru Grímseyjar: Flóran er fá-
skrúðug. Runnplöntur eru fáar og þeirra gætir lítt eða alls ekki í
gróðursvip eyjarinnar. Hins vegar er svo margt um þófaplöntur, að
sameiginlegt hlutfall runn- og þófaplantna er tiltölulega hátt. Hlut-
föll svarð- og jarðplantna eru tiltölulega há, einkum hinna fyrr-
nefndu, en vatna- og einærra plantna mjög lág. Hlutfall arktískra
plantna er hátt. Vart verður greinilegs skyldleika í þessu efni við
þær eyjar aðrar, sem flórulistar eru kunnir úr, í kalda sjónum við
HEIMILDARRIT:
Baldur Johnsen: Gróðurriki Vestmannaeyja, Náttúrufræðingurinn XI. Rvík 1941.
Ingimar Óskarsson: The Vegetation of the islet Hrísey in Eyjafjörður North Ice-
land. Vísindafél. Islendinga VIII. Rvík 1930.
Jones, E. W.: The Vegetation of the Grímsey, Iceland. Journal of Ecology Vol. XXV.
Cambridge 1937.
Ólafur Davíðsson: Grímseyjarför. Gamanbréf til Stefáns Stefánssonar. Lesbók Morg-
unblaðsins XVI. árg. Rvik 1941.
Stefán Stefánsson: Flóra íslands, 3. útg. Akureyri 1948.
Steindór Steindórsson: Lýsing Eyjafjarðar. Akureyri 1949.
— The Vegetation and Flora of Æðey in ísafjaraðrdjúp North-West Iceland.
Greinar Vísindafél. íslendinga II. 1. Rvik 1942.
Þorvaldur Thoroddsen: Et Besög paa Grimsö. Geografisk Tidsskr. XVI. B. Köben-
havn 1902.
— Ferðabók, I. bindi. Kaupmannahöfn 1913.
Grein Steindórs Steindórssonar fylgdi alllangur flórulisti, sem nú er i vörzlu
Náttúrugripasafnsins í Reykjavík. Því miður sér Náttúrufræðingurinn sér ekki fært
að birta langa flórulista, og hefur það orðið að samkomulagi, að Náttúrugripa-
safnið í Reykjavík taki slika lista í sina vörzlu, en að sjálfsögðu telur Náttúru-
fiæðingurinn sér skylt að geta allra markverðra nýjunga, sem höfundarnir óska
að koma á framfæri. Ritstj.