Samvinnan


Samvinnan - 01.08.1953, Page 20

Samvinnan - 01.08.1953, Page 20
Konur í Bifröst (Framh. aj 11. siðu) sonar frá Skáney með undirleik hans eða frú Huldu. Kaffihlé var um miðj- an dag og gafst þá konunum tæki- færi til að skoða hið fagra umhverfi Bifrastar. Um kvöldið var snæddur kvöldverður, en að honum loknum ekið heim. Hinar borgfirzku húsmæður róm- uðu mjögþetta rausnarlega boð kaup- félagsins og létu vel af ánægjulegri dvöl í Bifröst. Fimm hópar Arnesinga. Kaupfélag Arnesinga bauð fimm hópum húsmæðra í tveggja daga ferðalög, og voru þar um 400 konur. Jafnan var gist í Bifröst og Borgar- nesi, en síðan ekið vestur á Snæfells- nes. Var víða komið við og skoðaðir fagrir staðir og sögufrægir á leiðinni. Fararstjórar voru þeir Ragnar Ás- geirsson og Ingvi Ebenharðsson. Þeg- ar snætt var í Bifröst, ávörpuðu þeir konurnar Ragnar og Baldvin Þ. Kristjánsson. Kaupfélag Árnesinga er meðal hrautryðjenda í slíkri starfsemi fyrir konur félagsmanna og sýndi nú sama myndarskap og oft áður. Fjögra daga ferð V estur-Skaftf ellinga. Lengstu ferðina fóru þó konur úr Hörglandshreppi í Vestur-Skaftafells- sýslu í boði Kaupfélags Skaftfellinga. Voru þær tuttugu saman og fóru um Suðurland og Borgarfjörð, um Uxa- hryggi aðra leiðina, en fyrir Hval- fjörð hina. Gistu þær eina nótt í Reykjavík, eina á Laugarvatni og eina í Bifröst. Fararstjóri þeirra var Oskar Jónsson. KRON býður 280 húsmœðrum. Þá hafa húsmæður höfuðstaðarins einnig verið á ferðinni, og bauð KRON konum úr 2. deild sinni til ferðalaga um Suðurlandsundirlendi og Borgarfjörð, og fóru hópar bæði austur og vestur. Voru það alls 280 konur. Norður-Þingeyingar fara á Hólsfjöll. Þá bauð Kaupfélag Norður-Þing- Hcr sjást gestgjajinn i Bijröst, GuSbjörn Guð- jónsson og kona hans, Hraftihildur Helgadóttir (t. v.), ásamt kaupfélagsstjórahjónunum i Borg- arnesi, frú Geirlaugu Jónsdóttur og Þórði Páhna- syni (t. h.). eyinga konum af Melrakkasléttu í ferðalag til Hólsfjalla og víðar þar um héruð, en ekki er Samvinnunni kunnugt um, hversu margar konur fóru þá ferð norður þar. V estur-H únvetningar gista Bjarkarlund. Loks bauð Kaupfélag Vestur-Hún- vetninga 50 konum í tveggja daga ferðalag og var farið vestur á Barða- strönd og gist að Bjarkarlundi. Síðan var ekið suður í Borgarfjörð og drukkið kaffi í Bifröst í boði Kf. Borgfirðinga. Fararstjóri hinna hún- vetnsku kvenna var frú Jósefína Helgadóttir. Ekki er Samvinnunni kunnugt um fleiri slíkar ferðir eða annað það, sem kaupfélög hafi gert til að auka á sumargleði húsmæðra sinna eða fræða þær um starf félaganna. Kann þó vel að vera, að einhver fleiri félög hafi gert slíka hluti. En því ber að fagna, að þessi starfsemi hefur aukizt svo, og mun henni yfirleitt vera með ágætum tek- ið af húsfreyjunum, enda verðskulda þær flestum fremur, að kaupfélögin geri eitthvað sérstaklega fyrir þær. Álagaeyjan (Framh. af 10. siðu) konu mína dag einn. Hún er að verða eins villt og hann og svo tekur hann hana með sér. Vertu rólegur, svaraði konan. Hún litla, svarta okkar veit, hvað er bezt fyrir hana. Hún yfirgefur ekki örygg- ið og heimilið til að hlaupa á brott með svona villistegg! En þarna hafði konan mín rangt fyrir sér. Þegar við komum á fætur einn morgunn nokkrum vikum síðar, uppgötvuðum við, að litla öndin og villti steggurinn voru horfin. Nú eru þau flogin, sagði ég. Eg vissi það, þegar ég vaknaði og heyrði í villigæs- unum fljúga í áttina til vatnsins. Það er kall villigæsarinnar, sem hefur rek- ið þau af stað. Nú höfum við misst bæði þá litlu og villta andarungann, sagði ég. Það þarft þú ekki að óttast. Sú litla verður fegin að komast heim, þegar hún hefur verið nokkrar nætur úti á úfnu vatninu. Og þá er ekki að vita, nema steggurinn komi aftur nreð henni, svaraði konan. Enn hafði hún rangt fyrir sér, því að andahjónaleysin komu ekki aftur! Við urðum einskis vísari um þau í marga mánuði, enda þótt ég leit- aði þeirra milli steinanna á ströndum vatnsins, bæði hátt og lágt. Okkur var næst að halda, að þau væru horfin með öllu, og það var ekki erfitt að hugsa sér það, þegar mað- ur hlustaði á spóann eða heyrði stun- urnar úr vatninu, sem voru eins og sorgarsöngur frá öðrurn heimi. Vorið kom, og loks einn aprílmorg- un kom ég auga á þau. Sólskinið blankaði á vatnsfletinum og lævirkj- ar sungu í loftinu. Ég stóð sem næst hér, þar sem við nú stöndum, þegar ég sá þau koma út um gatsopið í klettinum. Steggurinn kom fyrstur út, leit vandlega í kringum sig, áður en hann renndi sér niður á vatnið. Síðan kallaði hann á litlu öndina okkar. Hún flaug varlega niður með tvo andar- unga á bakinu. Hún lét þá detta í vatnið hjá steggnum, og sneri við eft- ir tveim til. Þegar þeir höfðu lent vel á vatninu, fór hún enn eina ferð eft- ir þeim fimmta, og sú var stolt og hamingjusöm að sjá, hún litla, svarta okkar! Eg vöknaði í augum, er ég sá þau synda eftir sólglampandi vatnsfletin- um. Steggurinn fór fremstur, síðan andarungarnir og síðast hin um- hyggjusama móðir. Gamli fiskimaðurinn tók pípuna út úr sér og benti með henni. Sjáið þér 20

x

Samvinnan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.