Samvinnan - 01.09.1954, Síða 31
Saga eftir Robert Louis Stevenson.
Myndir teiknaðar af Peter Jackson.
GULLEYJAN
Læknirinn skoðar uppreisnarseggina með
gaumgæfni og segir: Ég vanda mig við ykk-
ur, kæru sjúkiingar, því að ég vil ekki, að
kóngurinn missi af því að hengja ykkur!
Þið eruð allir með
malaríu, segir lækn-
irinn, er hann fer.
En það er von fyrir
ykkur, ef þið farið
ekki aftur út í mýr-
ina.
Ræningjunum verður
rnikið um og Silfri
þarf að leggja sig
allan fram til að fá
þá til að hlusta á sig.
Silfri snýr sér að Jim
og lætur hann iofa
sér að viðlögðum
drengskap að flýja
ekki frá þeim.
Hann biður lækninn
að fara út fyrir girð-
inguna og segir, að
þeir Jim geti talað
saman yfir hana.
Þegar Livesay er farinn, ganga
Silfri og Jim niður að girðing-
unni. Ekki flýta þér, segir Silfri,
þeir eru nógu tortryggnir fyrir,
félagar mínir.
Þegar þeir koma að girðingunni
segir Silfri: Ég bjargaði lífi
drengsins, læknir, og ég vona, að
þú launir mér með miskunn!
Jim, segir lækn-
irinn, ég get
ekki verið harð-
ur við þig . . .
. . . en það var
hugleysi af þér
að yfirgefa okk-
ur!
Ég ásaka sjálfan mig og er við-
búinn dauða mínum. En ég
þoli ekki hótanir ræningjanna
um að pynta mig!
Stökktu yfir og við skulum flýja,
segir Livesay. Ef þeir pynta mig,
gæti verið að ég segði þeim, hvar
skipið er. Það er í norðurvíkinni,
hvíslar Jim að Livesay.
Jim segir lækninum sögu sína og
Livesay segir: Þú hefur bjargað
lífi okkar og við munum ekki
láta þig týna þínu lífi!
Silfri, hrópar Lives-
ay, ég skal bjarga þér
frá hengingu, ef við
báðir komumst lif-
andi heim!
Gættu drengsins, seg-
ir læknirinn, og þurf-
ir þú hjálp, þá kall-
aðu til okkar!
Livesay kveður þá og
gengur rösklega á
brott.
31