Samvinnan - 01.04.1958, Blaðsíða 16

garða mörgum árum áður, en Þórarinn
er mjög hugkvæmur maður. Botn garð-
ans var í sömu hæð og grindurnar í húsi
Þórarins, síðan garðafjöl svo sem venja
var til, en garðabönd voru tvöföld, svo
að kindurnar stykkju ekki upp í garðann.
Hús þessi taldi Þórarinn að hefðu gefist
vel og sama segja Norðmenn um sínar
athuganir, en þær virðast byggðar á
sömu aðferðum. Reyndir hafa verið lág-
ir garðar í grindalausum húsum. Er
garðinn þá laus stokkur, sem hækkaður
er upp jafnframt því sem taðið hækkar
í krónni.
Páll Pálsson, bóndi og búfræðingur á
Borg í Miklaholtshreppi, byggði fjárhús
á síðastliðnu sumri. Nokkrar krær í hús-
um Páls eru 2.15 m. á breidd. Það getur
oft komið fyrir, að ær verði að bera inni
þar vestra og hafði Páll það í huga, er
hann ákvað breidd krónna. Páll hefur
útbúnað til að skorða grind eftir endi-
langri kró um 50—60 sm. frá vegg. Grind-
in er svo þétt, að ærnar komast ekki í
gegnum hana, en vorlömb auðveldlega.
Hafa þau þá garðastað innan grindar-
innar þótt ærnar gangi margar saman í
krónni. — Þannig eru á sveimi fjölmarg-
ar hugmyndir um allskonar breytingar og
umbætur á fjárhúsum og öðrum útihús-
um og er mikil nauðsyn á að hægt væri
að þrautreyna þær og sannprófa, svo að
hægt sé að gefa um þær ákveðnar fyrir-
sagnir, ef þær reynast nothæfar eða til
bóta.
Samvinna í þágu ...
(Framh. af bls. 6)
lifað af brauði einu saman, verður
takmarki samvinnustefnunnar ekki
einvörðungu náð með hárri félags-
mannatölu, verzlunarveltu og tekju-
afgangi.
Slíkt takmark eitt væri vegurinn til
eyðimerkurinnar. Ef aðeins væri
keppt að góðum árangri á verzlunar-
sviðinu einu saman, myndi fólkið leita
annað til þess að fullnægja hinum
æðri markmiðum.
Hugmyndarík mannúðarstarf,
eins og það, sem Folksam, La Pre-
voyance Sociale og Parrainage Coop
hafa ráðizt í,getur hamlað á móti hin-
um hættulegu tilhneigingum til að
einskorða samvinnufélögin við verzl-
unarviðskipti, en aflað þeim þess í
stað almennra vinsælda og stuðnings
langt fram yfir það, sem auglýsinga-
starfsemi og pólitísk barátta geta
gert.
BRAGARSMIÐIR A Ð
B I F R Ö S T
kveða sér hljóðs
Samvinnan hefur þrisvar áður leitað til skálda í skólum landsins. Fyrst
voru birt Ijóð eftir menntaskólanema í Reykjavík, ári seinna eftir Mermta-
skólanema á Akureyri og í fyrra lögðu Kennaraskólamenn slíkt efrvi til. —
Mörg beztu skáld þessa lands hafa fyrst vakið á sér athygli á skólaárunum
og það er þess vert að gefa því gaum, sem þar er gert á vettvangi skáldskap-
arins. Nú hefur Samvinnan snúið sér til Samvinnuskólcms í Bifröst og hér
geysast fimm skáld fram á ritvöllirm og kveða sér hljóðs.
Húnbogi
Þorsteinsson
Dagur
Þorleifsson
Takmarkið
Ég átti mér takmark,
sem gnæfði svo himinhátt
er ég horfði yfir ófarna leið.
Að sjálfsögðu stefndi ég
einmitt beint í þá átt.
Það eftir mér beið.
En krókótt var gatan
og villugjarnt á þeim veg,
sem vissi að marki því
og freisting lífsins
svo fögur og margvísleg
til að falla í.
Ég háði mitt stríð
og stóðst hverja einustu raun,
mín stefna var skráð.
En allt var það gert
með óskum um sigurlaun
að unninni dáð.
Hvert fljót á sinn ós
og flaum sinn þangað ber
af fallsins eðli leitt.
Það takmark sem hafði
vaxið í vitund mér
var ekki neitt.
Æskuhvöt
(Tileinkað skólamótinu 16. marz s.l.).
Ljóðsins vil ég lífga kynngi,
líður senn að degi stórum,
er gengur æska glöð að þingi
að G-oðabrú úr skólum fjórum,
Æska, þú átt verk að vinna,
verður ekki hjá þeim gengið,
á það vættir íslands minna,
aukum það, sem vel er fengið.
Fólginn meðal fjarrar þjóðar
frónskar tungu liggur sjóður,
dýrar menjar orðs og óðar,
íslands mest er juku hróður.
Okkar fagra fósturlandi
fæðast megi glæstir niðjar,
sem að orðsins eldibrandi
af því brenni hverjar viðjar.
Megi helgar menntadísir
mæra þjóð af andans seimi,
meðan sprund og firða fýsir
fram á leið í myrkum heimi.
16 SAMVINNAN