Samvinnan - 01.10.1964, Blaðsíða 3

DÓRA ÞÓRHALLSDÓTTIR
Fædd 23. febrúar 1893 Dáin 10. september 1964
Dóra ÞórhaUsdóttir, for-
setafrú, andaðist á Land-
spítalanum þann 10. sept-
ember s.l., á sjötugasta og
öðru aldursári. Hún var
dóttir hjónanna Þórhalls
Bjamasonar biskups, sonar
séra Bjöms Halldórssonar í
Laufási, og Valgerðar Jóns-
dóttur, hreppstjóra Hall-
dórssonar á Bjamastöðum í
Bárðardal.
Dóra ólst upp í Laufási í
Reykjavík á heimili foreldra
sinna, sem orðlagt var fyrir
myndarskap í hvívetna.
Móður sína missti hún árið
1913 og varð þá tvítug að
aldri að taka að sér hús-
móðurskyldur á hinu stóra
biskupsheimili og gegndi
þeim í fjögur ár af frábær-
um dugnaði að dómi alha,
sem til þekktu.
Frú Dóra hlaut í æsku
þá beztu menntun, sem þá
var hægt að fá í kvenleg-
um fræðum, og sigldi meðal
annars til Norðurlanda til
náms. Hún tók einnig þátt í
starfsemi ungmennafélag-
anna og síðar á ævinni í
félagsmálum kvenna; átti
meðal annars sæti í stjóm
Lestrarfélags kvenna, skóla-
nefnd Kvennaskólans í
Reykjavík og sóknamefnd
Dómkirkjunnar. Hún hafði
mikinn áhuga á fögmm
handiðnum og var sjálf
snillingur á því sviði.
Árið 1917 giftist Dóra
Þórhallsdóttir Ásgeiri Ás-
geirssyni, sem þá hafði lok-
ið guðfræðiprófi fyrir tveim-
ur ámm og verið síðan um
skeið ritari biskups. Ásgeir
varð síðan kennari við kenn-
araskólann, fræðslumála-
stjóri, alþingismaður, al-
þingisforseti, ráðherra og
bankastjóri, unz hann var
kosinn forseti íslands 1952.
Jafnframt þessum störfum
var Ásgeir þingmaður Vest-
ur- ísfirðinga frá 1923 til
1952 og forseti Sameinaðs
Alþingis á alþingishátíðar-
árinu 1930.
Börn þeirra frú Dóm og
Ásgeirs em Þórhallur ráðu-
neytisstjóri, kvæntur Lily
Ásgeirsson, Vala, gift Gunn-
ari Thoroddsen f jármálaráð-
herra og Björg, gift Páli Ás-
geiri Tryggvasyni sendi-
ráðsfulltrúa. Bamaböm
þeirra forsetahjónanna em
nú orðin þrettán.
Hin látna forsetafrú var
í ríkum mæli gædd þeim
eiginleikum, sem gerðu
hana sérstaklega vel hæfa
til að gegna tignasta hús-
móðmhlutverki íslenzku
þjóðarinnar. Hún var glæsi-
leg kona álitum og jafn-
framt prýðilega vel gáfum
gædd. Framkoma hennar
einkenndist af látlausum
virðuleik, sem vakti aðdáun
allra, sem kynntust, hvort
heldur var í hinu marg-
brotna og erfiða hlutverld
húsmóðurinnar á Bessa-
stöðum, eða meðal tignustu
virðingarmanna erlendis.
Hennar ber að minnast
með þökk og virðingu.
Ritstj.
SAMVINNAN 3