Samvinnan - 01.04.1981, Blaðsíða 17

þúsundum. hversu marga vandlaupa
tókuð þér þá upp? Og þeir segja við
hann: Sjö. Og hann sagði við þá:
Skiljið þér eigi enn?
Það er að heyra að Kristur hafi ver-
ið gramur við lærisveina sina vegna
þess að þeir virtust ennþá hafa for-
hert hjörtu og vera trúlitlir og efa-
gjarnir. Víst er að skömmu síðar, segir
Lúkas, hafi hann kennt þeim að biðja,
meðal annars um daglegt brauð. (Lúk.
11:1-13.) En lærisveinarnir kenndu
öllum lýðnum bæn hans. Þeir útdeildu
henni, svo að segja, eins og þeir út-
deildu brauðunum og fiskunum til
stóru hópanna á ströndum Galileu-
vatnsins. Faðirvorið hefur síðan verið
fyrirmynd bæna mannkyns.
Á þeim stað á Olíufjallinu sem talið
er að hann hafi kennt lærisveinunum
faðirvorið hefur verið reist klaustur,
Pater Noster klaustrið, og kirkja. í
klaustrinu má lesa faðirvorið, á fjöru-
tíu og fjórum tungumálum, umvafið
fögrum veggskreytingum, til að mynda
stendur það þar á norsku við hliðina
á aramísku, máli þvi er Kristur talaði.
En Orðið var, er og verður ávallt eitt.
Eilíft, óendanlegt og óumbreytanlegt,
á hvaða máli sem er, þótt orðin séu
mismunandi og hafi mismunandi
merkingar. Þannig mun Kristur sjálf-
ur hafa notað orðin brauð, hold og lif
bæði í bókstaflegum og táknrænum
skilningi. Paul Ricoeur, hinn merki
heimspekingur, er flutti hér fyrirlest-
ur við heimspekideildina fyrir nokkr-
um árum, segir táknræn kerfi hafa
vitundar gildi: þau leiði betur í ljós
raunveruleikann eins og hann í raun-
inni er.
í dag er skírdagur. Vér minnumst
þess þá að á þeim fyrsta degi ósýrðu
brauðanna er menn slátruðu páska-
lambinu vissi Jesús að sú stund lífs
hans var komin, að hann færi burt úr
þessum heimi til föðurins. Innsetti
hann þá hina heilögu kvöldmáltíð sína
með lærisveinunum tólf. Listaverk
Leonardo da Vincis, sem kallað hefur
verið hið fullkomna listaverk, hefur
hjálpað til að gera þann atburð ljós-
lifandi fyrir hugskotssjónum vorum.
Hann sýnir oss Krist fyrir miðju með
brauð og vín á borðinu og postulana
tólf sitt hvorum megin við hann.
En Markús lýsir hinni heilögu kvöld-
máltíð á þennan veg: (Markús 14:22-
26.) Og er þeir mötuðust, tók hann
brauð, blessaði það og braut það, og
gaf þeim og sagði: Takið, þetta er
líkami minn. Og hann tók bikar, gjörði
þakkir og gaf þeim, og þeir drukku
allir af honum. Og hann sagði við þá:
Þetta er sáttmála blóð mitt, sem út
er hellt fyrir marga. Sannlega segi ég
yður, að héðan í frá mun ég ekki
drekka af ávexti vínviðarins til þess
dags, er ég drekk hann nýjan í guðs-
ríkinu.
Og er þeir höfðu sungið lofsönginn,
fóru þeir út til Olíufjallsins. Þar lá
lfiðin í Getsemanegarðinn þar sem
Jesús var svikinn af Júdasi og fram-
seldur til að líkami hans yrði kross-
festur og til að úthella blóði sínu sem
friðþægingarfórn fyrir mannkynið.
Upp frá því er hann hið sameigin-
lega brauð lífs vors. Þannig segir Páll:
(I. Korintubréf 10:16-17). Og brauðið
sem vér brjótum, er það ekki samfélag
um líkama hins Smurða? Af því að
brauðið er eitt, erum vér hinir mörgu
einn likami, því að vér höfum allir
hlutdeild í hinu eina brauði.
Er vér höfum mettast á því brauði
höfum vér öðlast Kristsvitundina,
innstu vitundina um eilift líf. Og þeg-
ar vér þar á ofan höfum líka klæðst
Kristi fer ástargeisli hans um lífsins
æðar allar, eins og Matthías kemst að
„orði. Þá höfum vér náð vaxtartak-
marki voru jafnt hið ytra sem hið
innra. Um það segir Páil að vér verð-
um ..einhuga í trúnni og þekkingunni
á Guðs syni, verðum eins og fullorðinn
maður og náum vaxtartakmarki Krists
fyllingarinnar. Því að vér eigum ekki
að halda áfram að vera börn ...“
Vér getum vel haldið áfram að auka
skynsemi vora, greind og þekkingu án
þess að það þroski síbernsku vora
verulega. Vér öðlumst því aðeins vaxt-
artakmark Kristsfyllingarinnar að vér
náum því að njóta sannrar vizku og
kærleika hans sem birtist oss í brauði
lífsins, brauði hins eilifa lífs.
Hans sem var, sem er og kemur. ♦
15