Stéttabaráttan - 01.03.1972, Blaðsíða 19

að gera nokkra grein fyrir stéttaskiptingu íslenzka þjóðfélagsinss
"Um þessi brýnu viðfangsefni mun, ég þo ekki fjölyrða að sinni, heldur
drepa í s/ta.ð.inn á dálítið annað. Það er nefniiega hægt að skipta
þjóðféláginu öðru vísi en eftir stéttum, starfi eða stöðu. Það er
til að m.ynda hægt að skipta fólki í sjúka og heilhrigða, í hörn,
fullorðna og gamalmenni, í geggjaða, vanvita og fólk með fullu viti."
Og manni er spurnst hvaða fiokki er Hjalti Kristgeirsson, sjúkur, herl-
"brigður, barn, fullorðinn, gamalmenni, geggjaður, vanviti eða með fullu
viti (varla '.) ? Ekki er öll vitleysan eins. ,Hjalti Kristgeirsson vill
skipta mömium í alla möguiega og ómögulega hópa. Ýið skulum nu gæta að ,
hver afstaða tímaritsins Frjálsrar verzlunar, málgagns Frjals framtaks h.f.
er til stéttaskilgreiningarinnar:
”Það hefur löngum viljað við brenna, að reynt. vsiri að draga landsmenn
í dilka eftir atvinnuvegum og atvinnugrainum, og gera meira úr einum
en öðrum. Allt er þetta í hæsta máta hégómlegt, því að engum dettur
það í hug í alvöru, að einn atvinnuvegur geti þrifist án annarra.
Þjónustuatvinnuvegur er þannig sízt minna vir§i en framleið§luatvinnu-
vegur, hvorugur er nauðsynlegri en hinn, en baðir eru jafn omissandi."
(Frjáls verzlun nr. 10 1971? Frá ritstjórn bls. 82).
Afstaða Frjálsrar verzlunar er hin hlið vitleysunnar, þar sem allt á að
vera ekkert. Baði þessi viðhorf eru sín hvor hliðin x borgaralegu hugmynda-
freDðinni. Þannlg er hópskiptingarmði borgaralegu þ jóðf élagsfrmðinnar,
sem Hjalti Kristgeirsson er Ötull talsmaður fyrir, einnig tilraunir
borgaranna til að dylja sannleikann um stéttirnar og stéttabaráttuna.
leiðin beirra; Hókus-pókussósíalismd.
Fullkomið skilningsleysi smáborgaralegu sósíalistanna á stéttabarátturmi
sem höfuðdrifkrafti þjóðfélagsþróunar stéttaþjóðfélaganna er grundvöllur
þess, að þeir geta ekki skilið mikilvmgi þess að þekkja stéttirnar í
auðvaldsþjóðfélaginu og þar af leiðandi er þeim einnig ómögulegt að geta ,
séð, hvaða ieið ber að fara til sósíalismans..
Hjalti ICristgeirsson segir:
"SÓsíalisminn kernur ekki til okkar nema við viljum það og vinnum
eitthvað til þess."
Þeir haida því fram, að það sé nóg að hafa vilja og vinna eitthvaðj J og þá
hókus pókus kemur sósíalisminn til okkar.
Athugura, hvað felagi Stalín segir um skilyrðin fyrir því., að flokkur
verkalýðsins fari okki villur vega í stjórnmálum:
"Slikur sem veruleiki þjó-ðfélagsins er og efnahagsleg lífsskilyrði
þess, þannig eru og hugmryndir þess og kenningar, pólitíska.r skoðanir
og stofnanir..
í því sambandi segir Marx:
1 Það er ekki meðvitund mannarma, sem ákveður tilveru þe'irra, heldur er
meðvitu.ndin akveðin aí' hinni þjóðfélags3.egu tilveru.'
Því er ^nauðBynlegt, ef flokkur verkalýðsins á ekki að fara, villur
vegar x stjórnmalum og lernda i ógöngum fánýtra draumóra, að hann leggi
ekki. óhlutræn 1 frumhugtök mannl egrar skynsemi' til grundvallar starf-
semi sinni, heldur þairn hofuðákvarðanda félagsþróunarinnar, sem felst í
raunverulegum skilyrðum hins efnahagslega félag’slífs, - ekki frómar
oskir 'mikilla raanna' , heid.ur raunlægar þarfir þeirrar þi'óunar, sem
efnahagslíf þjóðfélagsins hlítir."
( Saga Kommúnistafl. Rað st jórnarrík janna (b) , Iííalektisk og-
söguleg efnishyggja bls. 200 ).
Hugmyndafræðiiegt heljarstökk Iljalta Kristgeirssonar nar hámarki sím,
þegar hann^i lok greinarinnar segir urn sósíalismann:
"Hann býr ekki eingöngu í frsíðibokum, formúlum eða stefnuskrám, heldur
einnig og miklu fremair í hugarfari okkar og samskiptum hvert við annað."
17