Spegillinn - 01.10.1966, Qupperneq 4

„Dyggur lærisveinn''
„Ánægjulegt var aö hlýða á
hversu Geir Gunnarssyni einum
af þingmönnum kommúnista
tókst vel upp í útvarpsumræð-
unum um fjárlögin, að flytja
gömlu ræðuna hans Einars 01-
geirssonar. Honum tókst svo vel
upp, að það minnti mann á Ein-
ar, þegar hann var upp á sitt
bezta á sínum yngri árum. Það
hlýtur að hlýja Einari Olgeirs-
syni um hjartaræturnar nú á
þessum erfiðu tímum í sögu
þeirra stjórnmálasamtaka, sem
liann veitir forustu, að hann
skuli po eiga svo dyggan og
námsfúsan lærisvein".
Morgunbl. 20. okt.
SKARÐSBOK
endur-
heimt
Vonandi hefur það ekki farið
framhjá neinu bóklæsu manns-
barni á landinu ,að þjóð vorri
hefur verið gefin bók, og er gef-
andinn sjálfur Seðlabankinn,
eða allir íslenzku bankarnjr Er
hér um að ræða svonefnda
Skarðsbók, sem bankarnir
keyptu fyrir morð fjár á upp-
boði •' Lundúnum í fyrra
Fór afhending gjafarinnar
formlega fram fyrir nokkru
síðan með snoturlegum ræðu-
höldum og annarri tilheyrandi
viðhöfn — Jóhannes Nordal
flutti auðvitað afhendingarræð-
una, en Sigtryggur Klemenzson,
svo og aðrir bankastjórar vorir
og bankaráð, voru viðstaddir, á-
samt ráðherrum og fleira stór-
menni. Kom oss áhugi banka-
stjóranna á skinnbók þessari dá-
lítið spanskt fyrir sjónir, þar eð
vér héldum að þeir hefðu eink-
um áhuga fyrir sparisjóðsbókum
skólabarna og annarra sem
leggja aura sína í bók og fela
bönkunum þá til hraðfrystingar.
Nú. þeir keyptu skinnhand-
ritið nú svo sem ekki fyrir sina
peninga sérstaklega, heldur not-
uðu til kaupanna sparifé, er leg-
ið hafði hæfilega lengi í fryst-
ingu. Sýnist oss, að athuguðu
máli, ekki nema gott til þess
að vita, að bankastjórar vorir
skuli gefa sér tóm til að huga
þannig að andlegum verðmæt-
um, þrátt fyrir sívaxandi ann-
ríki við lóðakaup undir banka-
útibú og byggingu „stórhýsa á
lóðunum, auk hinnar hversdags-
legu glímu við alræmda láns-
fjárkreppu og hvers kyns óáran
í fjármálalífinu. Meðai þeii .er
viðstaddir voru afhendingarat-
höfnina, var kona ein, og héldu
sumir þess vegna, að hér væri
um „kerlingabók“ að ræða, og
væri konan sú hin viðstadda höf-
undur bókarinnar. En Nordal
upplýsti í ræðu sinni, að kona
þessi hefði aðeins unnið að því
að slétta og fegra kálfskinnsblöð
bókarinnar, svo að þjóðin gæti
meðtekið gjöfina í sem beztu á-
sigkomulagi.
Gylfi Þ. veitti gjöfinni mót-
töku fyrir hönd þjóðarinnar og
flutti smátölu, þar sem hann
þakkaði bönkunum, og þá alveg
sérstaklega Seðlabanka Islands, í
nafni þjóðarinnar, fyrir þessa
einstæðu gjöf.
Var Skarðsbók slðan borin út
i bíl með aðstoð tveggja lög-
regluvarðstjóra. Þótti athöfnin
öll hin hátíðlegasta og bæði gef-
endum og þiggjendum til sóma.
Viljum vér að endingu taka
undir orð Gylfa, og flytja Seðla-
bankanum okkar beztu þakkir,
en vér erum sko hluti af j>jóð-
inni og teljum oss nú ei"a part
í Skarðsbók.
Og ekki spillir sú tilhugsun
ánægju vorri, að eitthvað af því
sparifé, sem vér sjálfir og krakk-
ar vorir lögðum inn í banka í
hittifyrra og legið hefur þar 1
frosti síðan, hefur komið að
gagni, þegar greiðslan fyrir
skinnhandritið var innt af hendi.
✓
4 S p e g i 11 i n n