Spegillinn - 01.12.1971, Page 12

hann Svavar með svörtu baugana. Ég
þarf að láta hann skrifa svolítið um
þessa ráðherranefnd, þegar hann kem-
ur á daglega fundinn sinn hingað til
mín kl. 2 í dag. Það væri kannski skyn-
samlegra hjá mér að láta strákinn ekki
vera að hlaupa hingað niðureftir til
mín á hverjum degi. Þetta er auðvitað
nokkuð áberandi. En hvern varðar
um það. Ég ræð því sjálfur, hvað ég
aðhefst. Ég ræð því, sem ég vil. Hvað
er þjóðin? Manneskjur og bara mann-
eskjur, ekkert annað og þykist vera
útvöld. Heimska. Vitfirringsháttur. Út-
valin er engin þjóð, bara einstakling-
ar, bara Ég.
Svo var það helvítis rafmagnið. Hvað
á ég að gera við allt þetta rafmagn?
Ofmettaður markaður af rafmagni.
Eru ekki til einhver gömul húsráð við
ofmettun? Rómverjar notuðu párugls-

fjöður við ofmettuðum maga. Skyldi
ekki vera einhver vitglóra í þessu forna
ráði? Ekki kannski beint páfuglsfjöð-
ur, en eitthvert eyðingartæki. Eitthvað,
sem eyðir rafmagni og gerir ekkert
annað. Umframorkueyðingartæki
væri ágætt og þjált nafn í munni. Til
upphitunar sagði ég, þegar ég komst í
klípuna í þinginu. Þá lá nú við rök-
þroti. Það bjargaði mér bara, að mér
datt í hug tuttugastiogannar orðskvið-
ur Salómons, fyrsta vers: „Gott mann-
orð er dýrmætara en mikill auður,
vinsæld er betra en silfur og gull.“ Þá
setti ég upp heilagsandabrosiðútíann-
aðmunnvikið og mér var borgið. Upp-
hitunar á hverjum skollanum? Það
var nú heila málið, enginn lét sér detta
í hug, hvað ætti að hita upp. Nú dettur
mér allt í einu í hug lausnin. Nú flýgur
andinn aldeilis laus. Þetta er áreiðan-
lega af því, að ég labbaði í vinnuna í
morgun. Ég læt setja element á Esjuna.
Risaelement á Esjuna, það er lausnin.
Á sjálfan fjóshauginn, eins og þeir
mundu segja hjá Framsókn. Ha, ha, ha,
að mér skyldi ekki detta þetta í hug
fyrr. Hita upp helvítis norðangadd-
inn, sem alla ætlar að drepa, breyta
honum í hitabylgju. Tvöhundruð metra
hátt element eftir endilöngum skall-
anum á Esjunni, hengt upp með rúss-
neskum stálturnum, líka á Skarðsheið-
ina og Akrafjall, seinna eftir endilöng-
um Snæfellsnesfjallgarði, síðan vestur,
norður og austur um land, væ, væ,
gaman, gaman, næg verkefni til margra
alda, endaði líklega með stórkostleg-
um innflutningi á raforku, yrði að
bræða Vatnajökul upp til að fá meira
vatn í orkuframleiðsluna, kannski líka
flytja grænlenzka borgarísjaka flug-
leiðis inn í óbyggðir til að anna vatns-
magnsþörfinni. Þetta var stórkostleg
hugmynd. „Og á mánuði hverjum,
tunglkomudaginn, og á viku hverri,
hvíldardaginn, skal allt hold koma,
til þess að falla fram fyrir mér, segir
Drottinn." Hver, ég? Hvaða biflíutil-
vitnanir eru þetta eiginlega sí og æ. Ég
er ekkert orðinn betri en Svava Jak-
obsdóttir. Nú og svo má nota raf-
magnið til geðlækninga líka. Raflost
heitir það. Það er kannski ögn mann-
úðlegra að gefa andstæðingunum dá-
lítið af þessu umframrafmagni, heldur
en að senda vitleysingana af Kleppi
mitt á meðal þeirra. Skolli sniðugt hjá
mér þetta með að eyðileggja Snobb
Hill. Þeir ættu ekki að láta sér detta í
hug, að ég sé að reyna að eignast þarna
hús fyrir lítið. Oekkí. Ég fer nú ekki
að setjast að innan um löggilta vitleys-
inga og ólöggilta. Annars hlýtur hver
heilvita maður að sjá, að hver sá, sem
ekki fylgir mér, er snarvitlaus og þarfn-
ast raflosts. Samkvæmt því eru flestir
íslendingar geðveikir. Þrgar ég hef
komið í framkvæmd hugmyndum mín-
um með elementin og sett upp stjórn-
12