Fálkinn - 25.04.1931, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Frairikvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
AÖalslcrifstofa:
Bankasfrœti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Áskriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverö: 20 aura millimeter
HERBERTSPRENT, Rvík.
Skraddaraþankar.
Nafnið, þaö er maðurinn.
Ein af dýrasögum Indverja segir
svo frá, að þegar maður standi á ár-
bakka og skuggi hans eða spegilmynd
sjáist á vatnsfletinum, leitist krókó-
dillinn við að hremma skuggann, og
takist honum það, geti hann dregið
manninn út í ána og drepið hann.
Sagnirnar um skuggana koma víða
fram. Börnin varast að ganga á
skugga móður sinnar, þvi að það er
talið ógæfumerki og ijótt. í frumræn-
astu meðvitund mannsins er skugg-
inn liluti af manninum. Sæmundur
fróði misti skuggann sinn í liendur
kölska.
Skugginn fylgir manninum sí og
æ, hvort sem hann er sjáanlegur eða
ekki. En nafn mannsins er jafn ná-
tengt honum eins og skugginn og
krókódíllinn má ekki ná í það frem-
ur en i skuggann, nema síður sje.
Nái hann í nafnið hefir hann náð i
manninn sjálfan og tortímir honum.
Frumþjóðirnar hafa ríkari eðlis-
hvöt en hinar og lnin hjálpar þeiín
°ft til þess að skilja hlutina rjelt.
Nafn lielga mannsins verður einnig
heilagt og hölvun yfir nafni manns
er engu áhrifaminni en hannfæring
•nannsins sjálfs. Við getum lært af
frumþjóðunuril; tekið sagnir, þær sem
ld'óðtrú þeirra hefir myndað og heini-
f*rt þær upp á eigin liagi.
Margir liafa tapað virðingunni fyr-
Jr nafni annara og lála sig jafnfrairit
einu gilda um, hvernig þeirra eigin
JJafn er nefnt. Iin það er segin saga,
að þeir, sem eru hættir að láta sjer
®nt um virðingu síns eigin nafns, fara
JJJanna óvai'legast með nafn annara.
Og þó er nafnið spegilmynd af
nianninum. Það vex og minkar með
honum og þáð lifir hann. Það er hann
sjálfur sem skapar því frægð eða al-
Hinsvegar ræður oft líf nafnsins lifi
J'ærni, en líf hans er ekki líf þess.
,JJannsins. Það er liann og þó ekki
hann. Það er aðeins hluti af honum
°8 þó er það meira en liann. Það
getur náð þeim ódauðleik, sem maður
lJJ'áir. En ódauðléikinn er ekki nóg-
lJJ'. Nafn Herostrats lifir, eins og
JJJaðurinn hafði þráð, en væri hon-
inn ekki hetra, að það hefði dáið með
honum?
Nafnið er erfðafje, sem þú lætur
eftir þig. Og þó að þú fallir fátækur
fJ'á, getur þú samt látið eftir þig auð-
á;fi handa aíkomendum þinum. En
arfleiddu þá ekki að bölvun í stað-
Jnn. Varastu krókódílinn. En gerstu
heldur ekki króködíll sjálfur þvi
að nafn þessa dýrs hefir alla tíð ver-
Jð hatað.
Þjóðverjar smíða flugvjelar fyrir Frakka.
Frakkar fá mikið af skaðabótum
þeim, sem Þjóðverjar eiga að gjalda
þeirii, greitt í vörum ýmiskonar, ekki
sist í vjelum. Meðal annars eru Þjóð-
verjar um þessar mundir að smíða
fjöldann allann af flugvjelum fyrir
þá, einkum eina tegund slórra sæ-
flugvjela, sem mikið orð fer af,
„Rohrbach-Romar. Ætla Frakkar
einkum að nota þessar vjelar til fólks-
flutninga suður yfir Miðjarðarliaf.
Myndin hjer að ofan gefur hugmynd
um stærð og styrkleika þessara þýsku
flugvjela. Til þess að prófa styrkleika
vængjanna hafa 99 menn verið látn-
ir raða sjer á vængina, svo að riærri
má geta, að þeir geta haldið uppi tals-
verðum þyngslum.
Cunard-gufuskipafélagið í Liver-
pool er að láta smíða skip sem verða
á stærsta skip heimsins og lirað-
skreiðasta, því stærðin er ákveðin
75.000 smálestir og hraðinn á að
verða 30 sjóririlur á klukkustund.
Um víða veröld.
----X---
LÖGREGLAN ÞVINGAR TVÆR
KONUR TIL 'AÐ JÁTA Á SIG MORÐ
Við dómstólana i Sofía hefir nýlega
verið kveðinn upp dómur i marg-
umtöluðu máli. Tvær konur höfðu
verið kærðar fyrir morð á ekkju
liðsforingjans Lultschewa. Dóttirin
átti að hafa framið morðið og móð-
irin að hafa verið henni hjálpleg
með það. Mál þetta hefir vakið mikla
athygli í borginni, því frú Tunewa
og dóttir liennar voru vildarvink-
konur frú Luitschewa og höfðu not-
ið velgerða hennar í mörg ár. Fólkið
ætlaði alveg vitlaust að verða þegar
konurnár voru fluttar í rjettinn og
leit helst út fyrir að þær yrðu drepn-
ar' á leiðinni, það varð að halda
öílugan vörð um þær svo hægt yrði
að koma þeim alla leið.
En við rannsókn málsins breytlust
mjög skoðanir manna og hatrið og
fyrirlitningin breyttist í meðaumkv-
un og velvild til kvennanna og þeg-
ar dómarinn þráll fyrir ónógar sann-
anir dæmdi konurnar til dauða, kall-
aði fólkið að verið væri að fremja
dómsmorð. Mikil áhrif hafði það að
unga stúlkan hafði mjög mikið vald
á sjer og kom fram með hinni mestu
látprýði.
Skipið v.érður þ'ar að auki útbúið öll-
um nýtísku tækjum. Því er ætlað að
vinna aftur „bláa bandið“ sem Þjóð-
verjar náðu af Bretum með Brem-
en, sem nú er hraðasta farþegaskip-
ið sem nú er í förmn yfir Atlandshaf.
Frú Lultschewa var skilin við
inann sinn. Hún hafði fundist heima
hjá sjer ineð molað höfuð. Lögregl-
an feldi strax grun á frú Tunewa
og dóttur hennar, sem voru stöðugir
gestir í húsinu og sem í rauninni
viðurkendu við fyrstu yfirheyrslur
að þær væru sekar og komu fram
með nijög einkennilega ástæðu. Ung-
frú Tunewa var mjög söngelsk og
langaði til að kaupa sjer pianó. En
hún hafði ekki nóga peninga og stal
því frá frú Lultschewa, og af ótta
við að þetta kænrist upp hafði hún
svo myrt hana. Svoleiðis var yfir-
heyrslan að minsta kosti bókuð og
dómarinn tók hana strax gikla.
Við yfirheyrslurriar kom það
greinilega fram að konurnar höfðu
verið píndar á hinn grimnrilegasta
hátl af lö^reglunni til þess að fá
jiær til að játa á sig glæpinn. Ung-
frú Tunewa var svo illa leikin að
hún varð að liggja á sjúkrahúsi í
tvo mánuði. Auk þess kom í ljós að
rannsóknardómarinn hafði skelt
slcollaeyrunum við þýðingarmiklum
atriðum í málrannsókninni. Maður
frú Lultschewa hafði t. d. áður ver-
ið búinn að hóta henni að harin skyldi
myrða hana. Rannsóknirnar í her-
berginu sýndu greinlega að það
hafði verið liáð hörð barátta í því
áður en glæpurinn var framinn. Það
var enginn vafi á að sá sem morðið
hafði franrið hlaut að hafa orðið
gagndrepa í blóði. En á fötum hinna
ákærðu var enginn blóðdropi. Spot-
ip, sem sáust í herberginu voru einn-
ig miklu stærri en spor kvennmanna.
Ungfrú Tunewa varði sig mjög ró-
lega. Frú Tunewa hafði verið henni
eins og besta móðir og hafði vilj-
að ala hana upp. Þegar ungfrú Tun-
ewa hefði langað til að kaupa píano
hafði frú Lultschewa boðist til að
borga það sem á vantaði. Sama bar
einnig kaupmaðurinn, sem selt hafði
píanóið. Þegar Tunewa hafði borið
það að hún hefði drýgt glæpinn
var hún þjökuð og veik af pynting-
um og sársauka. Læknirinn, sem
slundaði hana á sjúkrahúsinu, sagði
að hún hefði aldrei minst á morðið,
jafnvel ekki einusinni þegar hún
hafði mest óráðið. Dómstólarnir fóru
eftir framburði lögreglunnar — og
dæmdu báðar til dauða.
----x----
Georg Mado, sem er nafnkunnur
rithöfuridur ungverskur, sat nýlega á
veitingahúsi i Búdapest og var að
drekka Vermóð í mesta meinleysi.
Svifur þá að honum beljaki einn og
lúber hann með regnhlífinni sinni.
— Þjónarnir tóku óróasegginn og
hann var kallaður fyrir rjett út af
tiltækinu. Skýrði liann þá frá ástæð-
unni til þess, að hann hafði ráðist á
Mado Skáldið hafði skrifað neðan-
málssögu í eitt blaðið, og var sögu-
lietjan ung kona og fögur, og var gerð
svo aðlaðandi, að manngarmurinn
varð bálskotinn í henni. En þegar
fram í sótti fóru að koma fram ýms-
ir gallar á þessu sómakvendi og i
sögulok var hún orðin hreinasta for-
að. Þetta gat maðurinn ekki fyrir-
gefið Mado, en einsetti sjer að lúskra
honum fyrir allar svívirðingarnar um
stúlkuna, sem í býrjun var svo ung
og fögur.
F. A. Thiele
Bankastræti 4
er elsta og þektasta
. gleraugnasjer- .
verslun á Norð-
urlöndum.
Þar fæst ókeypis gleraugnamátun.
Hin þektu Zeiss-gler af öllum
gerðum. Odýr, sterk og góð gler-
augu. Skrifið eða koinið lil okkar.