Fálkinn - 25.04.1931, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
5
Sunnudags hugleiðing. Hernaður á skíðum.
■■■■■ ■■■■■
Vjer liöfum nýlega lieilsað
sumrinu og ef segja má um
nokkra árstið að hún sje vonar-
innar thni, þá er það sumarið.
Þeir, sem komist hafa í náin
kynni við vetrarmyrkrið og vetr-
arlculdann, vonast eftir bjartari
og hlíðari tíma við komu sum-
arsins, þeir sem vet'rarhörkurn-
ar hafa komið í ýmisleg vand-
kvæði vona að sumarið nái að
hæta úr þessu. Hinir ungu hugsa
til þess með gleði, að sumarið
muni veita þeim fleiri og betri
tækifæri til að reyna krafta sína
á ýmsum viðfangsefnum; hinir
aldurhnignu, sem eru svo næm-
ir fyrir vetrarkuldanum, vænta
þess að sumarilurinn hlási lífi
í lúin hein og leggi til einhver
skilyrði þess að þeir geti tekið
Upp aftur þau störf, sem vetur-
inn fyrirmunaði þeim. Allir hafa
sínar vonir við sumarkomuna,
ungir og gamlir, rikir og snauð-
ir, voldugir og vesalir, en ýms-
ir hafa ef til vill þá skoðun að
vonimar rætist eins af sjálfu
sjer, það þurfi ckki annað en
sumarið komi, en gæta eigi þess,
að það er mest undir sjálfum
þeim komið, næst guði, að vonir
þeirra rætist, það er guð, sem
skilyrðin gefur, það er vort að
nota þau.
En þótt liið byrjaða sumar yrði
ríkt af slíkum ytri skilyrðum, og
þótt oss auðnist að nota þau sem
hest, þá er ekki alt þar með feng-
ið; mest er um það vert að vjer
fáum í andlegum skilningi lifað
sönnu sumarlífi. Að þessu skyldu
vonir vorar og einlægustu
óskir við sumarkomuna um-
fram alt stefna, að vjer mætt-
um skilja eitthvað eftir af far-
angri synda vorra og yfirsjóna
svo það verði oss ekki til tafar
og tálmunar á sumarferðinni, að
tilsvarandi hlómgun og framfar-
ir mættu verða hið innra með
oss, eins og vjer gerum oss von-
ir um að verði i hinni sýnilegu
náttúru.
Það er alveg óvíst að guð vilji
láta allar vorar stundlegu far-
sældarvonir rætast og vissulega
iiefui' liann sínar ástæður til
þess, en hitt er eins víst að liann
vill uppfylla allar þær vonir, sem
stefna að þvi, að vjer megum
taka framförum i kristilegu lif-
erni. Með þessari von og viðleitni
getum vjer byrjað sumarið glað-
ir og rólegir, og þurfum engu að
kvíða, því takist oss á sumrinu
að komast guði nær, þá mun
kraftur hans yfirskyggja oss og
lcærleikur lians, eins og hann er
opinberaður i Jesú Kristi, fylgja
oss við livert fótmál, og láta all-
ar vorar dýrustu sumarvonir
rætast.
Amen.
Norski hermaðurinn notar skiði sín
í viðlögum eins og sleða, þegar hon-
um þykir það hentugra.
Alpaveiðararnir fást ekki aðeins við hermensku heldur eru þeir jafn-
framt bæði lögreglulið og hjálparmenn þegar slys ber að höndum í
fjölílunum, svo sem snjóskriður og þess háttar. Myndin sýnir Alpa-
veiðara vera að grafa menn upp úr snjóflóði.
Þegar hin heimskunna frelsis-
hetja ítala, sem áreiðanlega lifir
lengur í sögunni en Mussolini,
Garibcildi fór með her sinn til
Sikileyjar árið 1859 og svo til
Róm 1862, hafði hann í broddi
fylkingar sinnar sjálfboðaliða,
sem nefndust „alpaveiðarar“.
Þetta nafn liefir lifað eftir Gari-
lialdi, því að herdeild i lier hins
endurstofnaða ítalska ríkis, hefir
ávalt heitið því nafni síðan. Og
meira að segja liafa önnur lönd
tekið upp nafnið „alpaveiðarar“,
t. d. Frakkland, Austurriki og
Sviss. En þetta hefir orðið að
samheiti fyrir þá hermenn, sem
einkum eiga að hafast við i Alpa-
fjöllum, og liafa sinn sjerstaka
útbúnað til þess að dvelja þar.
En þetta eitt: að þjóðirnar,
sem eiga einlivern skika landa-
mæra sinna uppi i fjöllum, og
þessvegna geri sjerstakar ráð-
siafanir til landamæragæslu á
þeiin slóðum, er vel þess vert, að
það sje íhugað. Fyrst og fremst
vegna þess, að það gefur dæmi
um, að hvar sem um hernað er
að ræða fórna þjóðirnar jafn
mörgum miljónum af frjálsum
vilja, eins og hægt væri í frek-
asta lagi að láta þær veita þús-
und, ef að það væri eingöngu í-
þróttarinnar vegna.
Hverjum mundi t. d. detta í
hug, að ítalir vildu verja segjum
800.000 krónum á ári til skiða-
kenslii og skíðaiðkana? Ef það
væri ekki herinn sem stæði hak
við mundu ekki vera veittar 800
krónur eða meira, til sömu í-
þróttagreina. En aðeins vegna
þess, að hernaður í Alpafjöllum
er ekki framkvæmanlegur nema
með skíðakunnáttu eiga ítalir
góða skíðamenn.
í Frakklandi eru Alpaveiðar-
ar taldir til fótgönguliðsins. En
vitanlega er útbúnaður þess liðs
mikið frábrugðinn úthúnaði al-
menns fótgönguliðs og auk þess
hafa þessar fjallahersveitir ýms
hergögn, sem venjulegar fót-
gönguliðssveitir hafa ekki . Þær
hafa t. d. brynreiðar (tanks)
sjerstaklega útbúnar til þess að
komast áfram í snjó og miklum
hratta og þær hafa ljettar fall-
byssur. Herþjónusta Alpaveiðar-
anna er miklu liarðari og krefst
meiri áreynslu en önnur her-
þjónusta, enda má segja, að þess-
ar f jallaherdeildir sjeu einvala-
lið, sem liefir notið meiri og
lengri þjálfunar en nokkurt ann-
að lið. Enda ræður það að likum,
að hæði þurfi þol og kunnáttu
til þess að heyja ófrið uppi i há-
fjöllum, í fjallahengjum og snjó,
innan um jökulgjár og aðrar
liættur. Lýsingamar af hernaði
Alpaveiðaranna i heimsstyrjöld-
inni miklu munu líka sumar
Herdeild franskra Alpahermanna á skíðum, við hersýningu.