Fálkinn - 22.10.1932, Qupperneq 11

F Á L K 1 N N
11
Yngstu lesendurnir
Gullfuglinn.
fíeðslegar
Eiim sinni var ungur piltur, seni
hjet Axel. FaSir hans bjó á stórri
jörð og átti mörg börn. Og þegar
Axel fann, aS hans var ekki þörf á
heimilinu lengur fjekk hann nesti
og nýja skó og fór út i heiminn til
þess aS kynnast honum, því„heimskt
er heimaaliS barn“ segir máltækiS.
En nú var Axel á leiS heim til
sín aftur. Hann hafSi fariS víSa og
sjeS margt, en nú lá leiS hans um
hrjóstuga óbygS og hann var bæSi
þreyttur og svangur. Þegar hann
hafSi gengiS lengi sá hann hvar
fallegur fugl, gyltur á litinn, tylti
sjer á trjágrein. Hann greip fljótlega
tii bogans sins, því aS þetta var í
þá daga sem engin byssa var til en
allir höfSu boga, og miSaSi á fugl-
inn. Þvi aS svona fallegan fugl vildi
hann eignast. En hvaS haldið þiS
aS þá hafi skeð: Fuglinn fór að tala
og sagði: „Þyrmdu lífi minu, liver
veit nema jeg geti enhverntíma
hálpað þjer, ef þú lofar mjer að
lifa!!“
Nú var Axel eiginlega allra besti
piltur þó að honum dytti í hug að
skjóta fuglinn, og þessvegna ljet
hann hann sleppa. Og í þakklætis-
skyni ljet fuglinn eina af fallegu
fjöðrunum sinum detta niður á pilt-
inn og hann tók hana og festi hana
i hattinn sinn og hjelt áfram leiðar
sinnar, svangur og þreyttur eins og
áður.
Þegar hann liafSi gengið um
stund fór landslagið að verða bú-
sældarlegra og vinalegra og loks-
ins kom hann að fallegum aldin-
garði, þar sem ávextir hjengu á
hverju trje. Axel fór inn í garðinn
og át sig saddan af eplum, glóaldin-
um, ferskjum og öðum gómsætum á-
vöxtum og varð eins saddur og hann
hafði áður veriö svangur. Svo lagð-
ist hann endilangur niður í grasið
og steinsofnaSi.
Þegar Axel vaknaöi aftur heyrði
hann glaðlegan hlátur skamt frá
sjer og þegar hann fór aS skima
kringum sig til þess að vita hvaðan
htáturinn kæmi, sá hann inn á milli
trjánna hvar tíu til tólf ungar stúlk-
ur voru aS dansa og leika sjer i
runni. Þær voru allar ljómandi
fallegar og Axel sárlangaði að fara
til þeirra og biðja um að lofa sjer
að leika við þær. Svo herti hann
upp hugann og fór tit þeirra og
hneigSi sig hæversklega fyrir hverri
þeirra fyrir sig. En stúlkurnar littu
brostu alls ekki til hans; þvert á
móti fóru þær aS gráta og sögðu
honum, aS nú væri hann kominn
inn í aldingarð kynjakarlsins Kas-
pars og að hann væri göldróttur og
umhverfði öllum ferðamönnum sem
til hans kæmu í stein. Og þær grát-
bændu hann um að flýja meðan
tími væri tit. Telpurnar voru am-
báttir tröllkarlsins og hann skipaði
þeim að leika sjer í garðinum, til
þess að ginna þangað ferðamenn
sem fram hjá gengu og nú fanst
þeim sorglegt, að Axel skyldi hafa
gengið í gildruna. En hvað sem þær
sögðu 'þá hræddist hann ekki og
fór nú beint til hallarinnar, sem
hann hafði komiS auga á í þessum
svifuin. En þaS var alls ekki auð-
farin leið þangað, þvi að hann þekti
ekki göturnar að hallardyrunum og
lenti i þyrnirunnum og brenninetl-
um. ÞaS fyrsta sem hann sá í hall-
argarðinum voru ellefu steinmyndir
af ungum mönnum og svo eðlilegar
að það vai' nærri þvi eins og þær
væri lifandi.
Og nú laukst hallarhliSið’ upp og
út kom skrítin fylking.
Fremst kom tröllkarlinn ferlega
ljótur og allur kafloðinn, ríðandi
villisvíni og hak við hann kom stór
hópur af vansköpuðum dvergum og
voru andlitin á þeim svo afskræmd
og ljót, að það gat gert jafnvel hug-
uðustu menn lafhrædda.
Kaspar tröllkarl reið hringinn i
kringum Axel og' sneri saman lóf-
unum, svo ánægður var hann með
siðustu bráð sína. Þessi piltur mundi
verða falleg viðbót við steingerfings-
safnið hans. En alt í einu fötnaði
tröllið og fór að skjálfa. Það haf'ði
komið auga á gyltu fjöðrina, sem
Axel hafði í hattinum sinum og sá,
að hún var af gullfuglinum íta.
Þann fugl rjeði tröllkarlinn ekkert
við, og sá, að Axel mundi vera und-
ir vernd hans.
Rjett á eftir hevrSist ljett og hratt
vængjatak og íta kom fljúandi og
settist á öxlina á Axel, en trötliS og
allir dvergarnir gláptu skjálfandi á
l)á. Fuglinn fór að syngja og — —
-----það var einkennilegasti söng-
ur sem Axel hafði heyrt og nú urðu
attir dvergarnir og tröllkarlinn að
fara að dansa, hvort sem þeim lík-
aði hetur eða v.er. Dvergarnir döns-
uðu þangað til þeir urðu allir að
dusti, en Kaspar var stærri og ent-
ist lengur.
Nú sagði íta, aS tröilkai'linn ætti
stóra könnu inni i svefnherberginu
sínu og úr þessari könnu drylcki
hann galdradrykk á hverjum morgni
og fengi heljarkrafta sina úr þessum
drykk. í einni svipan snaraðist Axel
inn í svefnherbergið, náði i könn-
una og þeytti lienni niður i tiallar-
garðinn og þar bortnaði hún í mjel
á flórsteinunum.
Nú var máttur tröllkarlsins brot-
inn á bak aftur og hann var orðinn
svo heitur af dansinum að toksins
kviknaði í honum og þá sauð og
bullaði og snarkaði í honum eins og
sviðaklaufum því að hann var ban-
eitraSur.
En nú skeði nokkuð skrítið. Atlar
steinmyndirnar í garðinum lifnuðu
við. Þetta voru alt saman ýmsir
ferSalangar, sem tröltkarlinn hafði
galdrað. Og þeir þökkuðu allir Axel
fyrir björgunina.
En ungu stútkurnar tólfV Ellefu
af þeim fóru burt með ferðamönn-
uiium en sú tólfta og fallegasla og
tiesta af þeim öllum giftist Axel og
þau settust. að í höllinni og lifðu
þar í farsæld )til æl'iloka og áttu
börn og buru, grófu rætur og muru.
Smjerið rann, roðinn hrann ....'..
Tóta frænka.
LAUSN Á FELUMYNDINNI í SÍÐ-
ASTA BLAÐI.
Allt ineð islenskum skrpum' «fi
móttökur.
Læknir í Plymounth á Bretlandi
keypti sjer bifreið árið 1900 og hef-
ir notað hana hvern dag síðan. Vit-
anlega vakti bifreiðin eflirtekl hvar
sem henni yar ekið, því skrýmslið
var vitanlega orðið „gamaldags“,
en það kærði læknirinn sig ekkert
um. Nú loks fyrir noklcrum vikum
liætli bifreiðin að ganga, mótorinn
var alveg útslitinn eftir þetta 30 ára
stril -- og læknirinn keypti sjer
nýja bifreið. En til þess að sýna
„þarfasta þjóninum" sínum allan
sóma, ljet hann grafa gröf mikla og
jarðaði bifreiðina i túninu hjá sjer.
Heyrst hefir aS Greta Garbo sje
nú trúlofuS einhverjum Sörensen,
sem kvað vera sænskur. Meira veit
maSur ekki um hann.
——x------
Frakkar mistu í heimsstyrjöld-
inni 1,3 miljónir fallinna, 4,2 milj.
særðra og 500.000 menn, sem alveg
hurfu eða voru teknir til fanga.
Bretar mistu 900.000 fallinna, 2,9
miljónir sæi'Sra og 190.000 liertek-
inna. ÞjóSverjar 1.7 milj. 1‘allinna,
4,2 særðra og 1.1 hertekinna; Aust-
urríki. 1.2 miljónir fallinna, 3,6
miljónir særðra og 2.2 miljónir her-
tekinna. Bandaríkjámenn mistu
250.000 fatlinna, 126.000 særðra og
234.000 þeirra voru teknir sem
fangar.
ÞaS hefir vakið mikla eftirtekt,
að hreski rithöfundurinn frægi,
Edgar Wallace, einhver víðlesnasti
rithöfundur í heimi, dó sem bláfá-
tækur og stórskuldugur maður.
Hann skuldaði um eina miljón
króna. Tekjur hans námu i mörg ár
meiru en miljón krónum, en hann
eyddi miklu meiru. Einkum eyddi
hann miklu í veðhlaupahesta og
átti um eitt skeið 20 hesta. En það
kvað vera dýrt á Englandi.
-----x----
Það þykir tíðindum sæta, að i
fangelsi einu i Tennessee í Banda-
ríkjunum eru 3 fangar, alnafnar
heimsfrægra manna. Fyrstan ber að
telja George Washington., ailþektan
prakkará, sem dæmdur var i 10 ára
fangelsi. í klefanum við hans hýr
Andrexv Mellon, ekki hinn þekti
fyrverandi fjármálaráðherra Banda-
ríkjanna, en illræmdur smyglari. Og
loks var Charlie Chaplin dæmdur
til fangelsisvistar um daginn fyrir
einhvern mjög alvarlegan glæp.
-----------------x----
í Esbjerg í Danmörku fæddi kona
nýlega sveinbarn, sem var 13 pund
að þyngd og 50 centimetra langt.
Það kvað vera stærsta barn, sem
fæðst hefir þar i landi. Móðir harns-
ins er 250 pund aS þyngd og þetta
var níunda barnið, sem hún ól,
Þægileg vakning.