Fálkinn - 23.09.1933, Blaðsíða 10

FÁLKINK
S k r f 11 u r.
Bifreiðaeigandinn í eyðimörk-
inni.
Adamson og
hatturinn hans.
Hann: Skrambi er leiðinlegt, að
ekki skuli vera nema eitt trje
hjerna.
Svona getur farið, jjegar maður
er í tvískiftum baðfötum.
Skipstjóri einn fórst í Norður-
sjónum. Þegar hann kom til himna-
ríkis sá hann mann með sítt skegg.
Það var Sankti Pjetur. Frammi fyr-
ir honum stóð hópur af sjómönn-
um og meðal þeirra þekti hann
kunningja sinn einn, af skipinu sem
fórst. Hann heyrði að Pjethr spurði
hann:
Hefir þú verið i hreinsunar-
eldinum?
— Nei, svaraði hinn, en jeg hefi
verið giffur.
—■ Alt í lagi, svaraði Pjetur. —
Fárðu inn.
— Það er ekki erfiðara en þetta,
hugsaði |kipstjórinn. •— Geti hann
logið þá get jeg það líka. Þegar röð-
in kom að honum spurði Pjetur:
— Hefir þú verið í hreinsunar-
eldinum?
— Nei, svaraði hann, en jeg hefi
verið giftur tvisvar!
— Himnaríki er ekki handa fá-
bjánum, svaraði Sankti Pjetur þá.
------Sá næsti!
Adamson
249
— Ef þjer hryggbrjótið mig, þá
sting jeg mjer á hausinn ofan í
brunninn þarna.
— Nei, ekki hjerna, Alfred. Það
eru svo mörg augu, sem horfa á
okkur.
— Góðan daginn. Iiafið þjer
fengið morgunverð?
— Nei, skipstjóri. Þvert á m'óti.
yna mjer til skemtunar.
— Blessaður vertu fljótur —
■>/1 o t* hffvflíl Ttprn P.lii.
— Bara að jeg gæti nú komið
krakkanum til að hlæja.
í LYFJABÚÐINNI.
— Um daginn keypti jeg plástur,
sem átti að eyða i mér gigtinni.
— Og hvað get jeg gert fyrir
yður í dag?
— Nú vildi jeg gjarnan fá eitt-
hvað til að losa af mjer plásturinn.
— Ef þú átt tíu krónur í vas-
anum og missir 5, hvað er þá i
vasanum?
■— Gat.