Fálkinn - 22.10.1938, Blaðsíða 6

6
F Á L K I N N
S k r í 11 u r.
GESTURINN: — Heyrið þjer
þjónn, þjer hafið reiknað af ijður
þegar þjer lögðuð saman reikning-
inn.
HJÓNNINN: — Ilvernig þá það?
GESTURINN: — Þjer hafið lagi
ílagsetninguna við upphæðina en
þuð er ekki annar dagur mánaðar-
ins i dag heldur sá þriðji.
TANNLÆKNIRINN: — Kom inn!
Gerið þjer svo vel!
— Heyrðu mamma, þarna ók bíll
framhjá, sem var eins stór og Jiey-
lilaða, sagði Tommi.
— Af hverju ýkirðu svona hræði-
lega, barn. Nú liefi jeg tekið þjer
vara fyrir því, að minsta kosti fjöru-
tiu miljón sinnum, en það virðist
ekki stoða nokkurn skapaðan hlut.

— Ilvaða skammbgssutegund vilj-
ið þjer fá?
— Mig gildir það einu, bara ef
það er se.v manna byssa.
— Verið þjer nú rólegur, maðw.
Jeg sendi drenginn eftir lími.
Ilúðarsveinninn sem misskildi
hlutverk sitt.
— Og svo giftist þjer háum, dökk-
leitum manni.
— Indælt! En hvernig á jeg að
losna liið þann sem jeg á núna?
ICaupstaðarprestur er í sumarfríi
uppi í sveit, þar sem hann hefir
komið sjer fyrir á bóndabæ. Fyrsta
morguninn sem hann vaknaði á
bænum heyrir hann að verið er að
syngja sólmavers frammi í eldhús-
inu. Hann verður glaður við og þeg-
ar hann hittir bóndann segir liann:
— En livað mjer þótti gaman að
iieyra, hve fallega konan yðar syng-
ur „Ó þá nóð að eiga Jesú.“ Það
er einmitt uppáhaldssálmurinn minn.
— Jó, alveg rjett. Hún syngur
hann altaf þegar hún er að sjóða
egg. Tvö vers fyrir linsoðið egg og
þrjú fyrir harðsoðið.
— Mjer þykir leitt, að jeg liefi
ekki tíeyring, sagði konan sem var
að borga fyrir sig i strætisvagninum
og rjetti bílstjóranum tíu króna seðil.
— Jeg skal bæta úr því, frú, svar-
aði bílstjórinn. — Nú fáið þjer rjett
strax !)9 til baka hjá mjer.
Gesturinn í anddyrinu á gistihús-
inu við vikaþjóninn: — Flýttu þjer
upp ó herbergi nr. 65 og aðgættu
hvort frakkinn minn hangir ekki
bak við hurðina. En fljótur nú, því
jeg þarf að komast ineð áætlunar-
bílnum, sem er alveg að fara.
Eftir nokkrar mínútur kemur vika-
pilturinn aftur.
— Jú, það er alveg rjett. Frakkinn
hangir bak við hurðina.
Drengur nokkur kom inn í strætis-
vagn og þegar hann var sestur tek-
ur hann matarböggul upp úr vasa
sinum og fer að jeta. Bílstjórinn
lítur til hans og segir þurlega:
— Þetta er nú ekki beiniínis mat-
arvagn....
— Það gerir ekkert til, svaraði
drengurinn rólega, — því að jeg
hefi mat með mjer.
F£tU>'
NANO
p.i.a
Litli Feddi lærir að
slökkva skátabál.