Fálkinn - 22.10.1938, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
VNGSVU
i heiinsókn
hjá nminiin.
Hafið þið nokkurntíma, börnin
S»ð, reynt að athuga mauraþúfu,
og virða fyrir ykkur hið iðandi líf
og hina miklu „urnferð" á „maura-
vegunum“, sem ligga frá og til þúf-
unnar? Fyrir alla muni rótið þið
ekki neinu til i mauraþúfunni, —
mörg hörn gera ])að, því miður í
algjöru hugsunarleys'i, án þess að
hugsa út i það, að þau með því
eyðileggja margbrotna og snilliríka
hyggingu, jafnvel heila miljónahorg!
í hlutfalli við stœrð mauranna er
ein þúfa heill skýrjúfur — alt að
25 hæðir ofan jarðar — en vitið þið
það, að ein mauraþúfa nær oft lengra
ofan i jörðina en upp úr henni? Og
vitið þið það ennfremur, að við allar
dyr á þúfunni er settur reglulegur
vörður, sem á augabragði ræðst á
ókunnan maur, sem dirfist að koma
í heimsókn? Vísindin segja, að maur-
ar frá sömu þúfu þekki hvern annan
á lyktinni. Til vinstri á myndinni
sjáið þið þverskurð af mauraþúfu.
Þið sjáið, livernig leynigangar liggja
frá einu hólfinu til annars langt
niðri í jörðinni. Þessi hólf eru notuð
í óliku augnamiði: Mynd 1 er hólf,
fult af mauraeggjum, 2 og 3 eru fyrir
lirfur og að lokuin er mynd 4 hólf
fult af púpum. Mauraeggjanna er gætt
af óhreyttum maurum, sem kallaðir
eru vinnumaurar, samanber býflug-
urnar. Þegar heitt er í veðri eru egg-
in flutt upp i efstu hólfin, meðan
þau aftur á móti þegar kalt er, eru
flutt í neðri hólfin. Litlu gangarnir
á myndinni eru fyrir örlitla sníkju-
maura, sem lifa mesta kongalífi með
þvi að stela eggjum hinna löglegu
íbúa.
— Hvað er hann pabbi þinn?
— Hann er knattspyrnudómari.
En þinn?
— Æ, liann er bara hæstarjettar-
dómari.
Gesturinn: — Hvaða stein-nybb-
ur eru þetta í hliðinni á stórhýsinu?
Ameríkumaðurinn: — Það eru
kílómetrasteinar, til þess að sýna
hæðina.
Lampaskermar skreyttir
með ,.amatör‘,-myndum.
Einlita, glæra pergamentskerma má
skreyta prýðilega á þann hátt að
líma á þá „amatör“-ljósmyndir. Kopi-
eraðu myndirnar á þunnan pappír
og smurðu bakið vel i hreinni lín-
olíu, svo að pappírinn fái perga-
mentkend einkenni. Límdu liinar olíu
bornu myndir á hreinan þerripappír
og þurkaðu þær undir pressu. Mynd
1 er sýnishorn af skemtitegri skreyt-
ingu. Skerminum er vandlega skift
í reiti og myndinar eru límdar á
eftir því. Kliptu hverja mynd ná-
kvæmlega eftir þeim reit, þar sem
hún á að vera, og mundu það, að
myndin á ekki að vera ferningur
(kvaðrat), þar sem hún á að fylgja
kringingu skermsins.. Mynd 2 sýnir
hvernig. I-ímdu myndirnar fastar og
límdu svartar límbornar pappírs-
ræmur yfir rendurnar, bæði lóðrjett
og liringinn í kringum skerminn.
Þessar ræmur fást keyptar í smá-
rúllum í ljósmyndaverslunum. Mynd
3 sýnir annan skerm, skreyttan með
í baráttu
fyrir rjettlætinu.
4) Loksins. — Langl niður frá, þar
sem var bugða á fljótinu, gægðust
hin glæsilegu Indíánatjöld fram. Það
leit ekki út fyrir að neinn Indíáni
væri á fljótinu, og Bobby varð tjett-
ara um andardráttinn. I sama bili
heyrðist ógurlegur gnýr á bak við
hann, — það var ísstíflan, sem
splundraðist, og á augabragði kom
ógurlegt hlaup i fljótið. Rjett i þessu
augnablikinu sá Bobby svartan díl
langt niður á fljótinu, dálítinn spöl
frá tjöldunum. Bobby knúði hestinn
sporum og óðara var hann kominn
svo nálægt, að hann gat sjeð að
svarti díllinn var Indíáni á smábát.
Báturinn þeyttist til milli ísjakanna,
og veslings Indiáninn gerði örvænt-
ingarfullar tilraunir til að komast í
land.
5) En allar tilraunir voru árang-
urslausar. Alt í einu fór báturinn í
spón, eins og hann væri úr eggja-
skurni, og Indiáninn, hvarf ofan i
fyssandi fljótsbylgjurnar. Honum
skaut upp aftur og auðsjáanlega ör-
magna af þreytu braust hann áfram
milli jakanna, er skullu liver á öðr-
um alt í kringum hann. Það var
eins og ísjaki hefði skollið á höfðinu
á honum, þegar hann sökk með bátn-
um. Meðan Bobby tók fram lassó-
inn (slöngvivaðinn) sinn, hepnaðist
Indiánanum að klifra upp á stóran
jaka, sem hafði skorðað sig fastan
við klett úli í miðju fljótinu, Hann
fleygði sjer alveg örmagna niður á
ísinn, og hrærði hvorki legg nje
lið, þegar lassóinn hans Bobby eftir
velhepnað kast slöngvaðist um miðj-
an jakann.
(i) Hátt óp kvað við frá fljótinu
hinumegin. Bobby leit þangað og
sá, að Rauði Hjörtur, vinur hans,
stóð þar og veifaði til hans. Þegar
ungi Indíáninn hafði fullvissað sig
um að Bobby hafði tekið eftir hon-
um, fleygði hann sjer út i fljótið og
synti í áttina til ísflekans, meðan
hann af mikilli fimi smeygði sjer
áfram milli egghvassra isjakanna.
Hann hafði strauminn með sjer, og
það leið ekki á löngu þangað til
hann náði ísflakanum, þar sem með-
vitundarlausi Indíáninn lá. Rauði
Hjörtur gaf Bobby merki, hnýtti
lassónum vandlega utan um mann-
inn og skipaði Bobby að draga hann í
land. Bobby dró af öllum kröftum
og örskömmu síðar lá Indiáninn,
sem leit út eins og dauður, við fæt-
ur hans.
• ^Ui. o-*'MwO• ••**.••-iii. © "iii, o .‘0.. © -íi.. • •"•'•■^■•■^ •■^■••^■••^'•'^'•■^^•'^ •«%.'•••■
«
$
□ REKKIÐ EBIL5 - ÖL

útkliptum myndum úr „amatör“-
myndum, og ef mögulegt er samsettar
á skemtilegan hátt. tíættu þess að
koma ekki með fingurna við liinar
litlu, útkliptu myndir meðan línolían
er borin á þær, haltu myndinni með
prjóni eða því um líku, eins og mynd
4 sýnir.
Þegar skermurinn liefir verið sett-
ur saman er glæru lakki strokið yfir
hann og vekur hann þá aðdáun sem
myndaalbúm á alveg nýjan liátt.
MAIUA LUISE PRINSESSA.
Maria litla Luise, dóttir búlgörsku
konungshjónanna er dugleg reið-
kona, þó að hún sje ekki nema 5
ára gömul. Myndin er tekin af
prinsessunni fyrir utan konungs-
höllina i Sofia, eftir einn „útreiðar-
túrinn.“
FELIX BREAZEALE
heitir þessi karl og er frá Tennessee
í Bandaríkjunum. Hann hefir sjálfur
smiðað likkistuna sina úr valhnotu-
viði, en þegar hann var búinn að
því langaði hann feiknin öll til að
sjá jarðarför sina. Hann ákvað
því jarðarfarardag og Felix gamli
og mörg þúsund manns voru við
athöfnina og hlustuðu með djúpri
andakt á líkræðu prestsins. Dagur-
inn hepnaðist vel og Felix gamli
lýsti yfir því, að þetta væri hátið-
legasta jarðarförin, sem hann liefði
verið viðstaddur — og bannaði
stranglega að endurtaka liana.
— Jeg sje ekki Pjetur hjer í dag.
— Nei, hann ætlaði i dag að ganga
ofan sliga, sem var tekinn á burt
fyrir viku.