Fálkinn - 29.03.1940, Blaðsíða 13

F Á L lí 1 M N
13
Menn, sem heimurinn talar um.
Risto Ryti, forsætisráðherru
Finna.
Saradjof/lu, utanríkisráðherra
Tyrkja.
Heinrich Himmler, þýski S. S.
foringinti, sem stjórnar heim-
flutningi þýskra þjóðernis-
minnihluta.
Tanner, utanrÍkismálaráðherra
Finna.
Krossgáta nr. 324.
Lárjett. Skýring.
I persónufornafn. 4 brotiií. 10
vind. 13 mannsnafn ef. 15 baunin.
10 högg. 17 einstæða. 19 eldiviöur.
20 sjávarfalli. 21 vegur. 22 manns-
nafn. 23 missa. 25 vörur. 27 fæða.
29 skátar. 31 sögustaður. 34 frum-
efni. 35 landi. 37 tök. 38 læp. 40
nöglum. 41 titill. 42 ónefndur. 43
nudd. 44 dýpi. 45 ráfar. 48 skemd.
49 frumefni. 50 kvenmannsnafn. 51
þýfi. 53 frumefni. 54 stjörnu. 55
röng. 57 óhrein. 58 úrgangur. 60
hyggjum. 61 gróður. 63 ósljettu. 65
matur. 66 afbrot. 68 maður. 69 vaxa
bh. 70 örðugar. 71 virðing.
Lóðrjett. Skýring.
1 gats. 2 samlyndi. 3 óregla. 5
frumefni. 6 geta. 7 fuglum. 8 mæli.
9 frumefni. 10 dýrka. 11 hæna. 12
farmur. 14 fuglum. 16 geymurinn.
18 fyrirmenn. 20 dýr. 24 ábreiðu. 26
þvottafat. 27 innfita. 28 ilát. 30 liilla.
32 rák. 33 helgan mann. 34 hyggur.
36 hátíð. 39 fyrir utan. 45 huldum.
46 fornskáldi. 47 jarðávöxtur. 50
jurt. 52 rík. 54 spekingur. 56 heils-
ám. 57 dreifa. 59 risa. 60 kyn. 61
reykur. 62 hluta. (54 eiginleika. 66
titill. 67 goð.
Lausn á krossgátu nr.323
Lárjett. Ráðning.
1 orf. 4 blesönd. 10 hró. 13 kóll'.
15 sióra. 16 gjör. 17 starf. 19 stó.
20 hrasa. 21 skal. 22 arf. 23 jálk. 25
snös. 27 hóll. 29 kr. 31 starfsemi.
34 Be. 35 rauk. 37 nötur. 38 troð.
40 aðla. 41 dr. 42 La. 43 tagl. 44 Nil.
45 beislum. 48 fræ. 49 er. 50 liey. 51
kát. 53 at. 54 hur'r. 55 atóm. 57 saggi.
58 raman. 60 launi. 61 oki. 63 ragar.
65 ofsa. 66 hraði. 68 tása. 69 fit. 70
vetrung. 71 lak.
Lóðrjett. Ráðning.
1 oks. 2 róts. 3 flaks 5 LS. 6 Elsa.
7 sótraft. 8 öróf. 9 Na. 10 hjall. 11
rösk. 12 órg. 14 franska. 16 grálitt.
18 flöt. 20 hjóm. 24 Akranes. 26
Sandeyri. 27 heraukar. 28 meðlæti.
30 raðir. 32 röri. 33 sull. 34 bogra.
36 ull. 39 raf. 45 bergi 46 skálkar.
47 mátar. 50 liugna. 52 tómat. 54
haust. 56 magál. 57 safi. 59 nasa. 60
lof. 61 ort. 62 iðu. 64 rak. 66 He.
67 In.
heimili með yður, Natasja. Það eruð þjer,
sem hafið vakið þessar góðu óskir hjá
mjer yðar vegna sit jeg nú heima hjá
mjer á kvöldin og er hættur að kæra mig
um hinar fölsku skemtanir, sem jeg hafði
svo gaman af áður — yðar vegna hefi jeg
unnið af svo miklu kappi að uppgölvun
minni yðar vegna gleðst jeg svo yfir þvi,
hve hun verði arðvænleg. Viljið þjer verða
mín unnustan mín og innan skamms
konan mín?“
Ilún lilustaði á hann með augun aftur.
Kiprurnar í munnvikunum sýndu, að hún
var i mikilli geðshræringu. Meðan hann
var að tala, velti hún sífelt fvrir sjer spurn-
ingiinni: „Hverju á jeg að svara lionum?
Ilverju get jeg svarað honum?“
Meðan hún lilustaði á ástarjátningu hans
kom endurminningin um Boris Petrovitsj
lifandi fram i hugskoti liennar og hún fann
það með óbifandi vissu, að lmn elskaði hann
og gal aldrei elslcað nokkurn mann annan.
Kn hann var tapaður henni fyrir fult og
alt hún mundi aldrei sjá hann framar
liann var kvæntur ....
Átti hún ekki að laka boðinu fegins
bendi og heitbindast þessum manni, sem
hún virti og þótti vænt um? Hjá lionum
fengi hún heimilið, sem hún þráði og þyrfti
aldrei að líða skort framar.
„.... viljið þjer verða elskuð konan
min?“ spurði hann og' nú beið liann eftir
svarinu.
Gat hún svarað já? Átti hún ekki fyrst
að segja bonum frá þvi í einlægni, að það
væri annar maður, sem hún elskaði? Átti
Evsoldt doktor ekki skilið að vera elskað-
ur sjálís síns vegna, en ekki vegna þess, að
liarin átti skemtilegt heimili?
„Natasja, svarið þjer mjer viljið þjer
giftast mjer?“ endurtók hann.
Hún stamaði án þess að líta á hann:
„Jeg get ekki. ... jeg. . . . það væri rangt
af mjer. Jeg má ekki — ekki lofa því.“
Hann slepti hendinni á henni, sem liann
bafði gripið.
„Þjer segið nei — ?
Rödd hans var svo döpur, svo full af
sársauka, að hún kendi i brjósti um liann.
„Þelta kom svo óvænt, doktor.“
„Ef yður þætli vænt um mig, þá mundi
þetta ekki hafa komið yður á óvart,“ sagði
liann og gekk út að glugganum.
Natösju fanst gólfið siga undir fótum
sjer. Henni var það ljóst, að ef hún hafn-
aði Eysoldt mundi hún ekki geta verið hjá
honum og móðir hans framvegis. Qg þá
hyrjaði baráttan fvrir tilverunni á ný.
Ef til vill mundi lienni reynast það auð-
veldara að fá stöðu framvegis, en þá ætti
hún ef til vill á hættu, að liúsbóndinn yrði
ástfanginn af henni og bæði hennar. Ilún
var ung og falleg.
Átti hún þá aldrei að gifta sig haida
áfram að lifa einmana og heimilislaus?
Skyldi það vera erfitt að læra að elska
mann eins óg Eysoldt doktor? Hann var
vinur hennar og hún virti hann mikils í
öllum greinum. Ef hún yrði konan hans
gæti hún ef til vill gleymt Boris Petrovitsj
og öllum draumum um gæfu við lians blið.
- Og jafnvel þó að hún yrði ekki eins
gæfusöm og liana hafði dreymt um, við
hlið Evsoldls, þá gæti hún ef til vill gert
þennan ágæta mann bamingjusaman.
Það var þetta sem bún treysti. Og hún
brosti við tilhugsunina.
Hún gekk til lians, einráðin i þvi að segja
Iionum æfisögu sína vonbrigðin viðvíkj-
andi Dimitri von Platonoff og þrá sina eft-
ir bjargvætti sínum, Boris Petrovitsj. Og
svo gæti hann sjálfur ákveðið hvort liann
vildi giftast henni.