Fálkinn - 29.03.1940, Blaðsíða 15

FÁLKINN
15

Með
■ .' . ■ ’ ■ ’ 1 1 Wi., ■ • ■ ’V' ■ " 4 íiImíotD
1 er hægt aft
* . ' kynnast.
■ \4 trúlofast.
g “ giftast —
1 og svo ljósmyndar
L 0 F T U R
öll börnin á eftir.
Ldííuf
Nýja Bíó.
J
■IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIII ■ IIIIIIIIIIIIIIHIllllllllllillllllIIB
X
m
s
m
s
m
s
f5
s
Klæðið yður í Álafossföt
á fjöllin.
Skíðabnxur
allar stærðir, ódýrastar.
AFGREIÐSLA
ÁLAFOSS
Þingholtsstræti 2.
■ iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiainifiimiiiB
Tilky nning.
Þar sem jeg, frá 16. þ. m., hætti störfum sem forstjóri
h.f. „Veggfóðrarinn“, Kolasundi 1, þá tilkynnist hjer með
að jeg tek að mjer alla vinnu viðvíkjandi veggfóðrara-
iðninni, ásamt teppalögnum, og hefi mjer til aðstoðar 2
fullkomna vsggfóðrara. Öllum fyrirspurnum svarað í
heimasíma mínum, 3456.
VICTOR KR. HELGASON,
veggfóðrarameistari, Seljaveg í).
Samkvæmt ofanrituðu verður ósk um vinnu okkar svar-
að í síma Victors Kr. Helgasonar veggfóðrarameistara,
3456. — VICTOR GUÐMUNDSSON, veggfóðrari.
GUNNAR JÓNATANSSON, veggfóðrari.
Sakadómaraskrifslofnrnar
eru fluttar á Fríkirkjuveg 11, og verða símar skrifstof-
anna eftirleiðis þessir:
5921 Rannsóknarlögreglan.
5922 Sveinn Sæmundsson, yfirlögregluþjónn.
5923 Guðlaugur Jónsson, lögregluþjónn.
5924 Sigurður Magnússon, löggæslumaður.
5925 Sigurður Gíslason og Kristján Jónsson.
5926 Baldur Steingrímsson, skrifstofustjóri.
5927 Valdimar Stefánsson, fulltrúi.
5928 Ragnar Jónsson, fulltrúi.
5929 Sakadómari.
Bevkjavík, 15. mars 1940.
Sakadómari.
Börn í sveit að sumarlagi.
Þau sveitaheimili, er vilja á n.k. sumri taka til dvalar
heilbrigð kaupstaðarbörn á aldrinum 9—14 ára, geta sent
skrifstofu Rauða Kross íslands í Reykjavík beiðni þar um.
Ileiðninni verður að fylgja umsögn hjeraðslæknis, eða
heilsuverndarstöðvar, ef slík stöð starfar í hjeraðinu, um
heilbrigði viðkomandi heimilis.
Þá geta og forráðamenn barna í Reykjavik, er æskja
að koma börnum á ofangreindum aldri til sumardvalar á
heilbrigðum sveitaheimilum, á sama hátt snúið sjer til
skrifstofu Rauða Krossins.
Beiðninni fylgi heilbrigðisvottorð frá Heilsuverndarstöð-
inni í Reykjavík.
Skrifstofa Rauða Kross íslands, - R.vík
Frú Roosevelt verður oft að taka
á móti gestum og taka í hendina á
urmul af fólki. Hefir hún fundið
s.ier upp vinnusparnaðaraðíerð við
þetta og aðferðinni lýsir hún sjálf
þannig: „Jeg fylgi viðkomandi með
augunum, þegar hann er á leiðinni
tii mín. Rjetti fram hendina áður
en hann rjettir sína. Gríp fast um
fingurna á honum, hlæ og segi eitt-
hvað alúðlegt. Og teymi hann var-
lega til hliðar um leið.“ Á þann hátt
fær gesturinn ekki tækifæri til að
fitja upp á samtali, en einmitt það
vill frú Roosevelt varast, því að ann-
ars niundi hún ekki komast yfir að
heilsa öllum.
• (Cavalcadc, London).
Þrír kuruiir flugmenn komu á
gistihús og dvöldu þar einn sólar-
hring. Þegar þeir voru ferðbúnir,
báðu þeir um reikninginn og hann
var 30 krónur fyrir þá alla. Þeir
borguðu tíu krónur hver og voru
í þann veginn að fara út, þegar
gestgjafinn uppgötvaði, að hann
hafði reiknað sjer fimm krónum
of mikið. Sendi hann nú drenginn
með krónurnar til baka. Drengurinn
stal tveimur krónum, en borgaði
hverjum flugmanninum eina krónu.
Þéir höfðu þannig borgað kr. 10
—■ 1 eða 9 krónur liver.
9 sinnum 3 verða 27 krónur, og
þar við bætast 2 kr„ sem strákur-
inn stal = alls 29 kr. En upphaf-
legi reikningurinn var 30 kr. Hvað
varð af einni krónunni?
Jeg get lesið ]>að út úr augun-
um á yður, hvað þjer hugsið um
mig, ungfrú!
— Æ, það var leiðinlegt. Það var
alls ekki ætlun mín að styggja vður.
Æfin líður fljótara hjó karl-
mönnum en kveníólki.
— Já, það er alveg áreiðanlegt.
Þegar við giftum okkur, konan min
og jeg, vorum við jafngömul. En
nú er jeg fimtugur og konan mín 41.