Fálkinn - 06.09.1940, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
Meistaramótið 1940.
Bestu íþróttamenn landsins koma
að jafnaði saman einu sinni á ári og
keppa um meistaratitlana í iþróttum
sínum. í ár fór þetta mót fram dag-
ana 20.—22. ágúst á íþróttavellinum
i Reykjavik. Voru skróðir í mótið
50 keppendur viða af landinu. Þótti
það tíðindum sæta, hversu margir
voru utan af landi, eti venjulega eru
Reykvíkingar kjarninn í þessum í-
þróttum. Sýnir það, að áhuga á frjáls
um íþróttum er að aukast um sveitir
ladsins, sjerstaklega á Austurlandi.
Helstu úrslit á þessu móti eru
þessi:
100 m. hlaup:
1. Brandur Brynjólfsson Á. 11,3 sek.
2. Björn Jónsson, Seyðf. . . 11,6
3. Brynj. Ingólfsson, Seyðf. 11,6 —
Hlaupið var í þrem riðlum, miili-
riðli og síðau úrslit. Islenskt met er
10,9 sek. og á Sveinn Ingvarsson það.
200. m. hlaup:
1. Brandur Brynjólfsson, Á. 24,2 sek.
2. Baldur Möller, Á....... 24,3 —
3. Edwald Sigurðsson, Í.R. 24,4 —
Hörð keppni var milli Brands og
Baldurs, sem endaði með því, að
Brandur var rúmum meter á und-
an. Metið á Sveinn Ingvarsson, 23,4
sek.
400 m. hlaup:
1. Ólafur Guðmundss., Í.R. 52,9 sek.
2. Sigurgeir Ársælsson, Á. 53,0 -
3. Brynj. Ingólfsson, Seyðf. 53,2 —
Brynjólfur hjelt uppi hraða hlaups
ins, og má þakka honum, að aðeins
einn maður liefir hlaupið 400 m. bet-
ur á íslandi, methafinn, Sveinn Jng-
varsson á 52,6 sek. Ólafur og Sigur-
geir fóru fram úr Brynjólfi á síð-
asta spöinum. í spretthlaupinu vant-
aði methafann, Svein Ingvarsson,
sem var veikur í fæli.
800 m. hlaup:
1. Sigurgeir Ársælss,, Á. 2:06,4 mín.
2. Ólafur Simonarson, Á. 2:08,0 •—
3. Evert Magnússon, Á. 2:14,3 —
Sigurgeir hljóp fyrstur alla Ieið,
eins og lians er vani. Þó virtisl enda-
sprettur Ólafs um stund ætla að
verða honum hættulegur, þótt svo
yrði ekki.
1500 m. hlaup:
1. Sigurgeir Ársælss., Á. 4:20,8 mín.
2. Jón Jónsson, Vestm. 4:22,2
3. Ólafur Simonarson, Á. 4:26,0 —
Sigurgeir leiddi alt hlaupið, alveg
eins og í 800 m. Jón fylgdi honum
í lengstu lög, en Sigurgeir sleit
hann af sjer siðustu 600 m.
Ólafur Guðmundsson, sigurvegari í
400 mt. hlaupi.
5000 m. hlaup:
t. Sigurgeir Ársælss., Á. 16:10,2 mín.
2. Jón Jónsson, Vestm. . 16:11,6 —
3. Guðm. Þ. Jónss. Kjós. 16:13,0 —
Framan af hlaupinu leiddi Jón, en
Evert Magnússon (Á-) reyndi nokkr-
mn sinum að fara fram úr honum
og minka ferðina. Guðmundur er
mjög efnilegur hlaupari; minnir
hlaupalag hans mjög á Magnús Guð-
björnsson.
110 m. grindahlaup:
1. Jóhann Jóhannesson, Á .. 18,1 sek.
2. Sigurður Nordahl, A. . . 18,1 —
3 Þorsteinn Magnúss., K.R. 20,3 —
Þeir Jóhann og Sigurður hlupu sitt
í hvorum riðli, og urðu því að lilaupa
aftur um röðina. Jóhann var ofur-
lítið á undan á timanum 18,0 sek.
Langstökk:
I Oliver Steinn, F.H........6,37 m.
2. Jóhann Bernhard, K.R. .. 6,21 —
3. Georg L. Sveinsson, K.R. 6,07 —•
Þetta er með betri árangrum í þess-
ari grein, sem annars er mjög veik
lijer á landi. Metið er 6.82 og á Sig.
Sigui-ðs.son það.
Þrístökk:
1. Oliver Steinn, II.F...... 13,00 m.
2. Sigurður Nordahl, Á.......12,79 —
3. Jón Hjartar, Sigluf.......12,05 —
Oliver fór fram úr Sigurði í síðustu
mnferð. Met Sig. SigurðSsonar er
14,00 m., sett á Olympíuleikjunum
1936.
Hástökk:
1. Sigurður Sigui'ðsson, l.R. 1,70 m.
2. Sigurður Nordalil, Á.....1,65 —
3. Ari Kristinsson, Húsav. .. 1,60 —
Sigurður Sigurðsson á lijer, sem í
hinum stökkunum metið á 1,85 m.
Stangarstökk.
1. Ólafur Erlendsson, Vestm. 3,18 m.
2. Þorsteinn Magnússon, K.R. 3,08 —
3. Anton B. Björnsson, K.R. 2,98 —
Ólafi tókst ekki að stökkva 3,28.
Hann stökk á þjóðliátíð tVestmanna-
eyja i siunar 3,30 m. Metið á Karl
Vilmundsson, 3,45.
Kpluvarp:
1. Sigurður Finnsson, K.R. 12,84 m.
2 Ólafur Guðmundsson, Í.R. 12,02 —
3. Sveinn Stefánsson, Á. .. 11,82 —
f keppnina vantaði þá Vattnes og
Huseby, en búast má við að keppni
hefði orðið afar hörð milli þeirra og
Sigurðar, og sennilega allir kastað
yfir 13 m.
Spjótkast:
1. Jón Hjartar, Sigluf...... 49,80 m.
Síðasta skiptingin í boðhlaupinu.
K.R.-ingarnir Haukur og Jóhann
Bernhard skipta.
2. Jóel Sigurðsson, Í.R..... 43,57 —
3. Sveinn Stefánsson, Á. ... 42,53 —
Jón kom fljúgandi frá Siglufirði til
að taka þátt í keppninni. Getur hann
verið ánægður með árangurin'n, þótt
vel hefði kast lians getað verið yfir
50 m.
Kringlukast:
1. Ólafur Guðmundsson, Í.R. 38,04 m.
2. Sveinn Stefánsson, Á. . . 36,66 —
3 Sigurður Finnsson, K.R. . 31,85 -—
Hjer söknum við einnig Husey og
Vattness, sem hefðu gert ólafi gullið
dýrkeypt.
Sleggjukast:
1. Vilhj. Guðmundsson, K.R. 40,70 m.
2. Helgi Guðmundsson, K.R. 33,33 —
3. Sigurður Finnsson, K.R. . 20,17 —
Met Vilhjálms er 43,46 m. og ætti
hann að geta fært það enn upp tölu-
vert.
f kappgöngunui setti Haukur Ein-
arsson nýtt met á 5. km., 25:51,8 mín.
I'yrra met hans var 26:26,0. í 10 km.
göngunni, cn á fyrri 5 km. í þeirri
göngu var tekinn sjerstakur lími,
varð hann fyrstur á 53:59,2 min. Er
það lang besti tími, sem náðs’t hefir á
liringbraut, cn metið er sett á þjóð-
braut. Annar í göngunni vai'ð Ólafur
Simonarson, Á., á 60 mín, 3,6 sek.
og þriðji Magnús Guðbjörnsson, K.R.
á 67:32,8 mín., hvorttveggja betri tim-
ar en sömu menn náðu á allsherjar-
mótinu.
í 4x100 m. boðhlaupi urðu K.R.-
ingar meistarar á 47,6 sek., aðHr I.R.-
ingar á 47,8, þriðja B-sveit Ármanns,
og fjórða A-sveit Ármanns á 49,2 sek.
Siðasta sveitin misti keflið og þar
með meistaratitilinn við næst síð-
ustu skiftingu. t 1000 m. boðhlaupi
urðu Í.R.-ingar meistarar á 2:07,5
mfn., Ármann á 2:09,0 og K.R. á 2:11,2.
Bésg.
MAÐURINN í GANGINUM.
Frh. af bls. 7.
ment gerist. Var í stuttbuxum
hnepptum fyrir neSan linjeð, og
í stórri mussu mórauðri, ein-
lmepptri, með hattkúf á liöfði og
mikið grátt hár kom undan liatl-
inum.
Hann sneri baki að veggnum
og var álútur, studdist fram á
gönguprik, og löfðu vetlingar
niður með prikinu. Hann heilsar
upp á manninn, en liann tekur
ekki kveðjunni. Hugði ögmund-
ur þetla vera karl, að nafni
Bjarna læðu, er oft var í slæmu
skapi, og segir: „Það liggur illa
á þjer í dag, Bjarni minn.“ En
liann áttaði sig þegar og sá, að
þar var annar maður en Bjarni.
Síðan fer hann fram bjá hon-
um, og út og lýkur erindum við
mennina. Fer svo inn aftur og
út um eldhúsið og spyr, bvorl
nokkur liafi gengið um, og kvað
eldakonan það ekki vera, og
liefir maður sá ekki sjest siðan.
SÖNN ÁST.
Frh. af bls. 9.
una, sem þjer ltafið notað svo
kænlega i sögunni yðar. Það er
kunningjakona min, og þar að
auki þarf jeg að ná lestinni, svo
jeg hefi oft þurft að líta á úrið
meðan þjer voruð að þvæla.
Án þess að láta bera á lauga-
óstyrk, tók hún við úrinu, sem
hann rjetti henni i lokuðum lófa.
Svo geklc hún hratt niður götuna
fir náttúrunnar ríki:
Líf á öðrum hnöttum?
Lengi hafa menn brotiö heilann
um, hvort lif fyndist á öðrum hnötl-
um, þeir 4hafa átl erfitt með að
hugsa sjer að jörð vor væri eini
lniötturinn af öllum aragrúa himin-
’tunglanna, sem lífverur hefðusl við á.
En enn hefir enginn árangur hafst
upp úr þessum heilabrotum. Vjer
erum jafn nær um þessa torráðnu
spurningu og ekkert bendir ákveðið
til þess, að líf dafni og liafist við á
öðrum hnöttum, þólt liklegt sje það.
En sje það nú í raun og veru svo,
að lifandi verur finnist á öðrum
hnöttum, jiá hlýtur þeim að vera
mjög á annan veg liáttað en jieim,
sem hjer á jörðu lifa. Svo ólík og
margskonar eru skilyrðin. Það væri
tit dæmis mjög vafasamt, hvort liægt
væri að flytja lífverur frá Jörðinni
til Mars eða jió ekki væri nema ti 1
tunglsins, eða öfugt.
Efnismagn bæði Mars og tungls-
ins er miktu minna en Jarðarinnar,
og þessvegna eru bæði þyngdin og
loftþrýstingurinn minni á yfirborði
jieirra en lijer hjá oss. Tunglið hef-
ir svo til ekkert gufuhvolf og þar
er nær l>ví enginn loftþrýstingur.
Þungi lifandi veru væri þar hverf-
andi lítill og loftþunginn, sem á
lienni hvílir sömuleiðis. Jarðnesk
vera mundi lieldur ekki hafa nóg
loft til þess að gela andað á tungl-
ingu. — Lofttegundirnar í blóðinu
myndu skilja sig Irá og vaxa að
umfangi, við það myndu öll liol
líkamans vaxa, liðirnir stirðna og
hjartslátturinn myndi þrýsta blóð-
inu gegnum vegg háræðanna.. Það
myndi aftur blæða ofsalega inn í
augu, eyru og lungu og maðurinn
myndi hreint og beint kafna i blóði
sinu.
Aftur á móti myndi lífvera, sem
fædd er og uppalin á Mars, alveg
kremjast í hel, undir jninga sjálfr-
ar sin, væri hún flutt til jarðar.
PÁSKALAMB.
Finst ykkur ekki fróun í því að
sjá eina friðsamlega mynd innan
uiii allar stríðsmyndirnar. Hjer er
ein slík, og hún skýrir sig sjólf.
og þorparinn gekk í bægðuni sín-
um i hina áttina. En þegar hún
snjeri sjer að lögregluþjóninum
til þess að spyrja efLir næstu bíl-
stöð, þá sá bún Jiinn ástfangna
þjóf hverfa eins og byssubrend-
an fyrir liornið.