Fálkinn - 15.01.1943, Blaðsíða 13

F Á L K I N N
13
KROSSGÁTA NR. 440
Lárjett. Skýring.
1. skipta, 5. hryggur, 10. hjón, 12.
vatnsfallið, 13. likamshluti, 14.
kveikur, 16. fálát, 18. liristist, 20.
þjóð, 22. heiti, 24. prik, 25. svefn,
26. Hvildi, 28. reiðubúinn, 29. ögn,
30. umturna, 31. á kirkju, 33. tveir
eins, 34. op, 36. þreytt, 38. burst,
39. blettir, 40. hinkra við, 42. mála,
45. kvenmannsnafn, 48. liæð, 50.
glufa, 52. dýra, 53. jarmur, 54. svip-
uð, 56. iærði,, 57. slæmt, 58. bætti,
59. tæplega, 61. blóta, 63. stjörnu-
heiti, 64. kvíðir fyrir, 66. þjófnaður,
67. Rönd, 68.. kvenmannsnafn, 70.
söngflokkur, 71. hornalaus, 72. bog-
inn.
Lóðrjett. Skýring.
1. prílar' 2. far, 3. verkur, 4. tveir
eins, 6. datt, 7. fugl, 8. meiðsli, 9.
þekking, 11. hnífur, 13. sonur Nóa,
14. slaga, 15. áhlaup, 17. á kjólföt-
um, 19. grúir, 20. veiki, 21. söngl,
23. skemd, 25. umgjörð, 27. trygg,
30. á skeiðvellinum, 32. hak, 34.
gljúfur, 35. óhreinindi, 37. spil, 41.
mynd, 43. máhnur, 44. ættingjar,
45. reiði, 46. samkoma, 47. fjórhóp-
ur, 49. sikta, 51. hryggir, 52. mjór,
53. Eldviður, 55. stía, 58. mánaðarh.
skammst., 60. skák, 62. eftirlit, 63.
auðkenni, 65. borg, 67. þýfi, 69.
læti, 70. tveir eins.
LAUSN KROSSGÁTU NR.439
Lárjett. Ráðning.
1. skjálfa, 5. flemtur, 10. góa, 12.
nía, 13. bæn, 14. hál, 16. mýs, 18.
ljót, 20. raðar, 22. sæll, 24. gól. 25.
möl, 26. nag, 28. tóa, 29. RS, 30.
mana, 31. dund, 33. ið, 34. bind,
36. nýra, 38. ræð, 39. net, 40. aur,
42. sagt, 45. rask, 48. K. R., 50.
rýra, 52. kall, 53. ár, 54. rás, 56.
sog, 57. aka, 58. flú, 59. ekur, 61.
g'alsa, 63. fals, 64. múr, 66. rót, 67.
sár, 68. sóa, 70. sæg, 71. tuktaði,
72. múrarar.
Lóðrjett. Ráðning.
1. svolgra, 2. ágæt, 3. lón, 4. fa,
6. en, 7. lím, 8. maís, 9. ruglaði, 11.
liáð, 13. hól, 14. hala, 15. land, 17.
sæt, 19. jós, 20. rönd, 21. raun, 23.
lói, 25. man, 27. gný, 30. miðar,
32. drasl, 34. bæs, 35. fet, 37. auk,
41. skreipt, 43. gýs, 44. torg, 45.
raka, 46. ala, 47. grúskar, 49. rák,
51. agar, 52. kast, 53. áll, 55. sum,
58. far, 60. rúst, 62. lóð, 63. fága,
65. róa, 67. sær, 69. að, 70. sú.
LAUSN Á JÓLAGÁTU.
Lárjett. Ráðning.
l.aðfangadagshugvekja, 16. áfir,
17. álnir, 18. rima, 19 11, 21 atir, 23,
sýr, 24. kíli, 25. eg, 26. rorr, 28.
pip, 30 Orm, 31. lall, 33. aka, 34.
satín, 36. arían, 38. slý, 39. Hirti, 41.
alinmál, 43. einis, 45. tota, 47. trauð,
48. liði, 49. il, 51. skráa, 53. íláti,
55. NN, 56. lær, 58. amr, 59. sný, 61.
ina, 62. lóg, 63. agið, 64. englasöng,
65. gáta, 66. gis, 67. ína, 68. Áka,
69. sag, 71. nus, 72. rr, 73. skírn,
75. banir, 77. rt, 78. Kaja, 79. ýglir,
82. aría, 84. Möltu, 86. skellur, 88.
nótar, 90. eli, 91. rætur, 93. tíund, 95.
arf, 96. s siða, 98, rór, 100. NNA,101.
grís, 102. sð, 103. tölt, 105. alt, 107,
agfa, 109. ne, 110, elni, 111. sveik,
113.. árur, 115. næringarefnafræðari.
Lóðrjett. Ráðning.
1. allraheilagramessan, 2. fá, 3.
afar, 4. nit, 5. gripa, 6. dá, 7. Als, 8.
gnýr; 9. sir, 10. hr., 11. Grima, 12.
vil, 13. Emíl, 14. ka, 15. auglýsinga-
25. elli, 27. rart, 29. pilta, 30. óráði,
starfsemi, 20. Loki, 22. ríta, 24. kríl,
32. asni, 34. sitka, 35. nýr, 36. ámu,
37. neita, 40. tos, 42. nafnakall, 44.
iði, 46. Armenia, 48. langana, 50.
lægir, 52. Árnar, 54. linsa, 55. nótur,
57. ris, 59. slá, 60. ýsa. 62. lán, 67.
ýkjur, 70. girnd, 73. sat, 74. nykur,
75. brúin, 76. Rió, 78. klið, 80. gler,
81. ilt, 83. atar, 85. ölið, 86. stót,
87. runa, 89. arin, 92. ærlig, 94. nag-
ar, 97. Atli, 99. slef, 101. gauð, 104.
önn, 105. ave, 106. tin, 108. fræ, 110.
er, 111. sr, 112. ka, 114. ra.
Ríkharðs o,g hrosti, eftir því sem hólgna
vörin leyfði. En við lögregluþjónana sagði
hann; „Jeg skal koma með ykkur. Hver er
ákæran ?“
„Flakk og friðarspilling,“ svaraði einn
þeirra.
„En hvað þá um hann þarna?“ spurði
Gasa-María og benti á Kobba, sem var með
kindarsvip að reyna að koma sjer undan
umhyggju Sjönu. „Það var hann, sem kom
þessu öllu af stað.“
„Haltu þjer saman!“ sagði Ríkharðs. Síð-
an sagði hann við lögregluþjónana, og setti
upp píslarvættissvip: „Farið þið með mig!“
— og gekk síðan sjálfur á undan í áttina
til fangelsisins.
En Gasa-María var nú ekki á þeim hux-
unum að vilja lialda sjer í skefjum. Hún
stikaði að gosbrunninum, 1 fína kjólnum
rauða og klifraði yfir liggjandi myndina af
„Ófriðnum“, sem var undirstaðan undir
honum. Þegar hún kom að myndinni af
„Friði“ og „Allsnægtum", hjelt hún sjer
í þær og hóf ræðu sína:
„íbúar Flesjuborgar!“ sagði hún. „Hversu
lengi ætlið þið að þola svona ójöfnuð?
Eigum við að lialda áfram að horfa þegj-
andi á spillingu og glæpi? Eigum við að
þola, að heiðarlegur maður eins og hr.
Ríkharðs sj'e ofsóttur á illjTmislegasta
hátt?
„Nei, nei!“ var æpt hástöfum i mann-
-þrönginni. Voru það fyrst og fremst Ár-
bekkingar og stúlkurnar, sem undir tóku,
en líka allmargir fleiri.
„Það, sem við þurfum,“ sagði Gasa-Maria
ennfremur, „er dálítið, sem Flesjuborg hef-
ir ekki sjeð síðustu fimtíu árin. Það er
„endurlausn fanga“, ef jeg svo mætti kalla
það. Hver vill fara með mjer í fangelsið
og ná hr. Rikharðs út?“
Ofsafengin fagnaðaróp glumdu við úi\
mannþrönginni:
„Upp með ykkur! Við skulum taka liann
frá lögreglunni. Áfram með ykkur. Nú
skulum við frelsa hr. Ríkharðs.“
Gasa-María slepti takinu á „Allsnægt-
um“, klofaði yfir „Ófi'iðinn“ og nú beind-
ist allur mannstraumurinn í áttina til borg-
arfangelsisins, æstur múgur, eins og hann
gat æstastur orðið í Suðvesturríkjunum,
sem áður voru hálfvilt kúrekaland. Og nú
ætlaði þessi múgur ekki að fara að berja
falsspilara í liel, lieldur ætlaði liann að fara
að bjarga hetjunni sinni. Múgurinn sóp-
aðist yfir torgið og út á götuna, en þar
bættist við liann fjöldinn allur úr skrúð-
göngunni, sem var annars að leysast upp
fyrir framan dómhúsið. Og um það leyti
sem hópurinn kom að fangelsinu, var í
honum fólk af öllum tegundum — Meþód-
ista- og Baptista-englar, skátar, drengir og
stúlkur — „dömur“ úr Franklínsstræti,
kúabændm', eyrarvinnumenn og margt fleira
fólk; alt undir öruggri stjórn Gasa-Maríu,
i einni ói'ofa heild.
Dortaflokkurinn hafði gert eina skyssuna
enn. Og í þetta sinn var um hana að kenna
Bingham lögreglustjóra og Flynn gamla
dómara. Þeir höfðu farið eftir ráðum Hirsh
með músarandlitið, sem sagði, að jafnskjótt
sem þeir fengju óverulegustu átyllu, skyldu
þeir taka Ríkliarðs fastan samstundis og
koma honum bak við lás og slá, því að þar
væri hann öruggur og gæti ekkert að hafst.
En þessi bending hafði verið gefin þeim
fyrir mörgum vikum, og i kvöld voru að-
stæður orðnar það breyttar, að ef Hirsli
hefði ekki legið í felum í skranloftinu hjá
„Frjettum“, hefði hann vafalaust gert þeim
orð að snerta alls ekki við Ríkharðs, jafn-
vel þótt hann dræpi einhvern, eða þaðan
af verra. Eftir árásina á prentvjelina og
árangurinn af henni, vissi hann mætavel,
að nú var fráleitasta augnablik, sem liugs-
ast gat til þess að fara að taka Ríkharðs
fastan, nú var hann orðinn átrúnaðargoð
og hetja borgarinnar. En hvorki Hirsli nje
Dorti gamli voru neinstaðar nálægt bar-
daganum, en lögreglustjórinn, sem hafði
fylgst með skrúðgöngunni allan tímann,
og var auk þess ekkert gáfnaljós, sá þarna
leik á borði og notaði sjer hann.
Nú, þegar hann var innan dyra í fang-
elsinu, fór hann að óska þess, að hann
hefði ekki verið svona veiðibráður. Bing-
ham var meinleysismaður, sem forðaðist
öll vandræði og uppnám, eins og heitan
eldinn og hafði aldrei áður lent í neitt
þessu líkum vandræðum. Uti fyrir fang-
elsinu vgr æpandi hringiða af englum,
skátum, kúrekum og eyrarvinnumönnum,
auk margra annara, með blys i höndum,