Fálkinn - 17.03.1944, Blaðsíða 9

F Á L K I N N
9
þeirra. Hann þekti dónann aft-
ur þegar í stað, og sagði:
„Ah — nú skil jeg hvernig í
öllu liggur. En nú kemstu ekki
upp með þetta lengur.“
B bað sjer vægðar og auð-
mýkti sig á allan hátt, sem mest
hann mátti. En þeir skrifuðu
allt niður og sendu skýrsluna á
vinnustaðinn hans.
Saga
Jeg' er lygari! sagði Elsa
frænka mín. — Nei, þegi þú!
Jeg veit að þú ætlar að reyna
að segja eitllivað fyndið, eins og'
þegar j)ú ert að skrifa smásög-
urnar þínar, og mjer er lang-
verst við þig jjegar að j)ú ert
þanriig.
Einhvern næstu daga ætla jeg
að lialda he'lgan. Jeg ætla að
fara út á viðavang og segja j)ar
upphátt allan sannleikann um
sjálfa mig.
— Má jeg vera með?
— Nei! Hjer í Lundunum er
jeg síljúgandi, og jeg hata J)að
Jeg lýg til þess að hafa áhrif á
skoðanir annara um mig. Jeg
lýg til j)ess að særa ekki aðra.
Alltaf og allsstaðar lýg jeg. —
Jeg keypti mjer andlitsslæðu í
kvöld, og á meðan að jeg var
að því laug jeg sex sinnum —
jeg taldi það. Jeg er veik af fje-
lagslífinu og samkvæmunum og
öllu. Þakkaðu guði fyrir að j)ú
ert ekki stúlka.“
— Jeg geri J)að.
„Kai-lmenn elska ekki sann-
leikann, en j)eir geta sagt hann
ef j)á langar til. Kvenfóllc er
gott að eðlisfari og dáist að sann
leikanum; — en J)að má aldrei
segja liann. — En j)etta skiftir
engu — ekkert skiftir neinu.
-------Svo að við komumst
að efninu. Hver er hann? .
— Þú getur ekki ímyndað þjer
hve ósegjanlega þreytt jeg er.
Mig langar ekkert til að fara í
])etta ógeðslega leikhús. Lang-
ar ])ig til j)ess?
Ekki vitund — en til þess að
komast að efninu sem um var
i’ætt. Hver er hann? Og því bað
hann þín ekki?
Auli! Hann bað mín og jeg
neitaði honum. Það er komimi
tími til fyrir mig að fara að gift-
ast. Jeg er hvort sem er orðin
hundleið á Lundúnum. Jeg hefði
átt að taka lionunx. Okkur koixx
vel saxxxan. Hann Jxóttist verða
var við alvarlegar hliðar á skap
ferli minu. — Svo liafði liaiin
Þar var settur rjettur af fje-
lögunum á vinnustaðnum yfir
aumingja dónannm, og liann
seklaður um tíu rublur í viðbót.
Hann fjekk líka alvarlega á-
minningu um að gæta sin fram-
vegis og vera ekki svona mikill
dóni.
eftir Barne Paine
líka svo aðlaðandi rödd og augu
sem virtust........
— Sleppum auguin lians og
nefi. — Hversvegna neitaííir
þú lionuin?
— Getur nokkur stúlka gifst
manni senx heitii’ Jiggins. Það
er samskonar hljómur i ])ví
eins og Jxað væi’i klipt út úr
gi'ínblaði — Það er alveg voða-
leegt nafn — Jeg vildi lieldur
drepast — jafnvel húa í ein-
hveri’i undirborginni lieldur en
að lieita slíku nafni — Jiggins!
— Hefði hann ekki fengist
til þess að breyta því?
Jeg gat ekki beðið hann þess.
Hánn virtist aldrei taka neitt
eftir því að nokkuð væri við
nafn sitt að atliuga. Hann lxefir
alltaf verið þannig. Jeg' býst við
að liann liafi vanist því. Það
hlýtúr að vera eitthvað líkt og
að vera fæddur heyrnalaus.
Jafnvel ])egar liann bað mín,
þá afsakaði lxann sig ekki fyrir
nafnið. En bónorð hans var á-
gætt —- eitt það besta sem jeg
liefi fengið.
— Hvað sagðir þú?
- Jeg gat ekki sagt hoiuun
að jeg neitaði lionunx fyrir nafn-
ið. — Gat jeg það? Það hefði
verið harðyðgislegt! Svo að jeg
sagði lxonum, að jeg elskaði
hann ekki. Við vorum svona aí
tala saixian og fórum úr einu í
annað. Jeg veit ekki hvernig það
vildi til. Jeg ætlaði aldrei að
ljúga að honixm, en jeg held
að jeg liafi látið liann skilja á
mjer að jeg byggji yfir leyndum
sorgum. Það virðist vera í góðu
samræmi við þær alvai’legu hlið-
ar, sem liann sá í skapi mínu.
— Fórstu út í smáatriði?
— Jeg sagðist liafa verið leeyni-
lega trúlofuð, og hefði unnusti
minn dáið í Egiftalandi. Jeg liálf
ti’úði þessu sjálf á meðan jeg
var að segja það.
— Mjer finnst elcki að þu
þurfir að ergja þig yfir þessu.
Þú vildir ekki giftast honum af
j)vi að liann hjet Jiggins. Þess-
vegna neitar þú honum. Er það
nokkuð vitlaust?
— Það er allt vitlaust. Nú
heitir hann ekki Jiggins lengur.
Móðui’bróðir lians arfleiddi hann
að öllum eignum síhunx, með
því skilyrði að hann bx-eitti um
nafn og kallaði sig Langdon -—
og það er nafn sem jeg dáist að.
Þetta hefir liann nú gert. —- —
— Og nú vilt þxi fá liann aft-
ur — Þú getur eytt þessu snxá-
æfintýri.
Það er nú ekki það se verst
ei’. — Nú ællar liann að giftast
Adelu Price, sem er sá argasti
köttur sem jeg þekki. Konum
sínunx segja menn alla hluti og
liann segir Adelu frá þessum
manni, senx jeg sagði að liefði
dáið i Egiptalandi — það var
heillöng saga — miklu lengri en
jeg lxefi nú sagt jxjer — og hún
hlýtur að vita með vissu að það
er uppspuni frá rótum, þvi að
við voi’um einu sinni vinkonur
og hún fjekk að vita alll um mig
Nú þegar hún lieyrir þetta sorg-
lega leyndarmál mitt þá mun
lixxn springa af hlátri, og svo
gengur hún á milli góðbúanna
og segir það öllum sem vilja
lilusta á hana. Mjer er sem jeg
sjái hana, lxlæjandi með nxunn-
inn eins og dyr á frjettastofu-
afgreiðslu. . — Það eina senx jeg
get gert er að foi’ðast Adelu.
— Láttu Adelu og Jiggins
Langdon eiga sig. — Þú segir að
nxenn segi konunum sínum allt,
en það gera þeir ekki, og eitt
af því sem þeir ekki segja þeim
eru misheppnuð bónorð til ann-
ara kvenna. — Þetta sorglega
leyndarmál þitt er á öruggum
stað. Adela Price fær aldi’ei að
heyra það.
Elsa velti þessu fyrir sjer um
stund og sagði svo :— En sú
minkun að menn skuli vera
svona svívii’ðilega hjegómlegir.
K. Þ. þýddi.
TÓM SIÍOTHYLKI BORIN í LAND.
Aðeins þrem dögum eftir að þýzka brgndrekanum „Scharnhorst"
var sökt tókst Bandamönnum að vinn'a nýjan signr á sin.
Þann 29. des. tilkynnti breska flotamálastjórnin að þremur
þýzkum tundiirspillum hefði verið sökt en álta stökt á flólla
af ensku beitiskipunum „Glasgom“ og „Entreprise“ suður í
Biscayaflóa. Voru tundurspillarnir að fylgja skipalest i franska
höfn. Einu flutningaskipinu, 5000 smálesta, hafði verið sökt
af flugvélum áður en ornstan liófst, og flugvjelar aðstoðuðu
beitiskipin tvö í bardaganum. Ýms óvinaskipin skemdust, auk
þeirra sem sökkt var, en beitiskipin urðu aðeins fyrir smá-
vægilegum skemdum. Nokkrir menn á „Glasgow" biðu bana, en
tvær fiugvjelar týndust. — Iijer á myndinni sjást nokkrir skip-
verjar vera að bera á burt tóm skotliylki, eftir að ,,Glasgow“
kom i enska höfn eftir örnstuna.

Hjegómleiki