Fálkinn - 11.04.1947, Blaðsíða 13

FÁLKINN
13
KROSSGÁTA NR. 628
Lárétt skýring:
1. Hnötturinn, 5. gersamlega, 10.
ver, 12. löður, 14. hvílist, 15. fram-
koma, 17. gælunafn, 19. ætt, 20. far-
artækin, 23. livarf, 24. mjög, 26.
merki, 27. þrái, 28. skjálftinn, 30.
skel, 31. reiðan, 32. yfirstétt, 34.
tvílar, 35. eySilegging, 36. látnar, 38.
sperrt, 40. hjálparsögn, 42. duglega,
44. óhrcinki, 46. beizkur, 48. eld, 49.
tjón, 51. röS, 52. sár, 53. hraustlega,
55. kveikur, 56. tindur, 58. svaS,
59. á skipi, 61. forskaut, 63. er í
vafa, 64. fæddur, 65. sendiboSinn.
Lóörétt skýring:
1. Samkundurnar, 2. ferSuSust,
3. kútter, 4. félag, 6. fangamark,
7. liljóSa, 8. vörumerki, 9. hitagjaf-
inn, 10. banna ekki, 11. þvoSi, 13.
kæna, 14. skraut, 15. leyna, 16. frá-
sögn, 18. eldstæSi, 21. fangamark,
22. samhljóSar, 25. töluorS, 27. logn-
ar, 29. bita, 31. þjálfaSur, 33. sein-
fær, 34. gufu, 37. lieilsteypt, 39.
stendur kyrr, 41. snarka, 43. ílát,
44. smjörlíki, 45. innyfli, 47.
skemmtunar, 49. ósamstæSir, 50.
frumefni, 53. þvotti, 54. fémæti, 57.
skaut, 60. stök, 62. verslunarmál.
63. nútíS.
LAUSN A KROSSG. NR. 627
Lárátt, ráðing.
1. Háfur, 5. skalf, 10. hata, 12.
Osram, 14. konan, 15. óra, 17. nún-
ar, 19. eld, 20. talandi, 23. dró, 24.
mals, 26. liamir, 27. ósiS, 28. brent,
30. ris, 31. hlyna, 32. garm, 34. traf,
35. ógróin, 36. hratir, 39. spjó, 40.
kurr, 42. ambra, 44. þys, 46. karaS,
48. pára, 49. Hörpu, 51. réSi, 52.
Pro, 53. ugglaus, 55. tal, 56. Satan,
58. niS, 59. Katla, 61. rigna, 63.
Lotus, 64. natin, 65. Márar.
Lóðrétt, ráðning.
1. Handleggsbrotin, 2. áta, 3. fant,
4. ur, 6. K.O., 7. asni, 8. frú, 9.
landsyfirréttur, 10. holar, 11. gram-
ir, 13. marin, 14. kemba, 15. ólar,
16. anis, 18. róSan, 21. Ah, 22. Dr.,
25. snahpar, 27. ólatrar, 29. Troja,
31. hrauk, 33. Mio, 34. T.R.K., 37.
kapps, 39. þyrlir, 41. aSila, 43.
Márar, 44. þögn, 45. spaS, 47. aSals,
49. H.G. 50. U.U. 53. unnt, 54. Sltor,
57. aga, 60. ata, 62. A.I, 63. lá.
Sarge var á vakki í syrgjendaskaranum
fyrir utan kapelluna og notaði bæði augu
og eyru vel. Lögreglumenn sem hann þekkti
kinkuðu kolli til lians svo lítið bar á. Þeim
gafst ekki tími til að tala við hann.
Þegar athöfninni í kapellunni var lokið
og kistan var horin út, hafði Sarge kontið
sér fyrir við luktarstólpa, og þaðan horfði
hann yfir fjöldann. Allt í einu hrökk hann
við — liann gat ekki trúað sium eigin aug-
um. En það var óhugsandi að honum skjátl-
aðist. Kvenhattinn, sem hann sá þarna við
kapelludyrnar, hafði hann sjálfur keypt um
morguninn handa Clare Lafare. Og nú sá
hann fölt andlit konunnar undir hattbarðinu
Hún liafði þá stolist út til þess að vera
viðstödd útförina! Hann mundi að hann
liafði gefið henni morgunblað, og þar hafði
hún auðvitað séð hvað til stóð.
Hún var komin svo nærri honum að liann
ætlaði að reyna að ná til liennar og liafa
hana hurt með sér. En þá kom digur dólg
ur á rnilli þeirra. Það var Ballard lautinant.
Hann hafði auðsjáanlega haft augastað á
henni líka.
Sarge ruddi sér braut til þess að komast
til hennar á undan Ballard. En hann varð of
seinn á sér. Ballard hafði lagt hramminn á
öxlina á lienni. Hann gat ekki heyrt livað
Ballard sagði við hana, en hann sá óttann
i augum Clare er liún fór framhjá. Hann
kinkaði kolli til þennar, og hún skildi að
hann vildi láta liana vita, að liann væri á
verði.
Sarge fór í liumátt á eftir þeim. Þau
beygðu fyrir fyrsta horn, og þar sá Sarge
bláu hifreiðina lautinantsins. Um leið og
Ballard ýtti á eftir henni inn í bifreiðina, leit
hún snöggvast til Sarge. Hann hljóp að gráa
tvísetanum sínum og ók á eftir þeim.
XX. Á lögreglustöðinni.
KJukkan var ekki nema tólf þegar Sarge
kom aftur á Copley-Vendome, og húshónd-
inn varð talsvert hissa á, að hann skyldi
okki hafa verið lengur í jarðarförinni. En
hann tók undir eins eftir, að Sarge var ekki
eins og hann átti að sér, enda fór hann ekki
að skrafa aftur, er hann hafði litið upp. —
Hann gekk út að glugganum og slóð þar og
beið.
Ballard hefir snúið á okkur, sagði Sarge
,í geðshræringu. — Hann stalst £>urt með
Clare.
— Clare? Hefir hann þá verið heima hjá
yður og náð í hana?
— Nei. Hann klófesti hana i líkfylgd Joe
Kolniks.
— Hún hefir þó varla verið þar?
— Jú. Hún liafði stolist út. Það var auma
vitleysan að ég skyldi útvega henni fötin.
— Þér hefðuð átt að sjá það fyrir, Sarge.
Það er deginum ljósara að hana langaði í
jarðarförina, og færi þangað ef hægt væri.
Hún er dóttir Joe Kolniks.
— Er hún dóttir Kolniks?
— Já, það glopraðist upp úr lienni þegar
ég sagði lienni að Joe hefði verið drepinn.
Það var flónska að ég skyldi ekki segja yður
það. Hvert fór Ballard með hana?
— Hann ók burt með hana í bláa bílnum
sínum. Bílstjórinn var ekki með. Eg elti
þau alla leið að Centre Street, en þar missti
ég sjónir af honum. Bara að liún segi hon-
um ekki hvar ég á lieima. Það er aldrei hægt
að treysta kvenfólkinu.
— Þér þurfið víst ekki að óttast það. Mér
þætti líklegra að hún ræki hníf inn á milli
rifjanna á Ballard. Við höfum skilið hvort
annað, hún og ég, skiljið þér. Við vitum
hæði, að Ballard er okkar maður. Svo að ef
hann kemst undan mér og yður, þá verður
liún eigi að síður á hælunum á honum. Ætli
hann verði ekki að borga fyrir morð Joe?
— Það verður eigi annað séð.
— Svo að hún veit það?
— En ef Ballard veit að hún er dóttir
Kolniks, hvað eigum við þá að gera, hús-
hóndi ?
Haukurinn hafði það fyrir sið að hugsa
út áform sín meðan hann var að tala við
aðra.
— Við verðum að komast í Centre Street
240 eins fljótt og hægt er, sagði liann.
Litli, grái tvisetinn smaug gegnum um-
ferðastrauminn á austanverðri Manhatlan.
Þeir Sarge töluðu ekki eitt orð saman frá
Columbus Circle að Grand Street. Sarge
lagði bilnum við gangstéttina heint á hióti
steinhúsinu. Um leið og hann nam stað-
ar. spurði Haukurinn: — Sjáið þér þennan,
Sarge?
— Já, og það er i fyrsta skipti, sem mér
hefir þótt vænt um að sjá bölvaðan hláa
hílinn hans Ballards, húsbóndi.
— Ætli mér takist ekki að finna hann.
Þér skuluð vera hérna og hafa gát á bílnum
hans. Ef Ballard kemur út og ekur burt þá
verðið þér að elta hann.
— Og ætlið þér að fara aleinn inn í ljóna-
gröfina?
— Ljónið þekkir mig ekki fyrr en það
finnur liver ég er. En mér kemur ráð í hug.
Það er hugsandi að þér sjáið Clare koma út
eina, áður en ég kem. Ef einhver veitir
lienni eftirför þá vitið þér hvernig þér eigið
að haga yður.
— Þér megið treysta því, liúsbóndi.
— Ef ég kem út einn þá skuluð þér ekki
liirða neitt um það, fyi'r en ég kem til yðar.
Og núna þegar ég fer þá akið þér hílnum
á næsla horn og látið hann snúa liingað. Ef
Clare kemur út ein, og ekkert gerist þá
takið þér hana inn í bílinn .
— Allt í lagi, húshóndi.
Haukurinn steig út úr bílnum, gekk liægt
yfir götuna og inn um stóru vindudyrnar.
Aðalstöðvar lögreglunnar eru á áberandi
stað í Centre Sti'eet, rnilli sakamálaréttarins-
og hins dimmúðuga Tombs-fangelsis. Bygg-
ingin er eins og glæsileg táknmynd valds
og áhrifa lögreglunnar. En það er ekki held-
ur nema á yfirborðinu, sem glæsileikurinn
sést. Þegar inn er kornið gegnir öðru máli.
f