Fálkinn - 18.05.1951, Blaðsíða 4

r
#
4
FRÁ KÓREU.
Til tilbreytingar frá öllum rauna-
legu myndunum frá Koreu birtist
liér ein í öðrum stil. EnsJcur her-
maður hefir fundið þrjár kanínur,
sem hann hirðir um. 1 stað þess
að lenda í pottinum hafa þcer orð-
ið „mascots“ lierdeildarinnar.
KRINGUM HNÖTTINN.
Þessir tveir Englendingar eru nú
lagðir af stað kringum jörðina á
mótorhjólum, og búast við að
verða eitt ár á leiðinni. Annar er
25 ára og heitir Tomothy Hamil-
ton-Fletcher, hinn ári eldri og
heitir John Cook. Myndin er tek-
in er þeir lögðu upp frá Pall Máll
í London.
Litli riddarinn. — Þegar maður
er ekld nema þriggja ára get-
ur maður notast við stóran
hund fijrir reiðhest, eins og
þess riddari gerir.
F Á L K I N N
Nimítx nðmíráll -
kunni að stjórna skipum, Japönum og - kvenfólki
CHESTER W. NIMITZ að-
míráll heitir maðurinn, sem
í síðustu styrjöld tók að sér
að stjórna stærsta herskipaflota
heimsins. Um leið var honum falin
æðsta ^tjórn á öllu Kyrrahafi.
„Hagarnir, sem hann átti að
smala“ voru stærri en allt þurr-
lendið í heimsálfunum fimm til
samans.
Þegar Nimitz aðmíráll tók við
yfirstjórn Kyrrahafsflotans í árs-
lokin 1941 tók hann við einu erf-
iðasta hlutverki, sem flotastjóra
hefir nokkurn tíma verið falið, og
þetta var á þeim tíma, sem floti
Bandaríkjanna hafði beðið versta
hnekki, sem í annála er hægt að
færa. Þetta var nefnilega rétt eftir
árásina á Pearl Harbor. Að morgni
hins 7. desember voru 8 stór orr-
ustuskip í öllum bandaríska
Kyrrahafsflotanum. En um hádegi
sama dag lágu fimm af þessum
skipum á hafsbotni við Pearl Har-
bor, en þau þrjú, sem enn voru á
floti, voru svo illa leikin, að þau
komust í höfn til viðgerðar með
mestu erfiðismunum.
Atburðurinn í Pearl Harbor var
meira en ósigurinn einn saman.
Hann var stórmikið skakkafall
fyrir Bandaríkin og Evrópu, og
enginn vissi þetta betur en .Japan-
ar sjálfir. Japanar vissu líka að
Bandaríkin áttu ekki nóg af skip-
um, flugvélum, loftvarnabyssum,
kafbátum, hergögnum og vistum
í Kyrrahafi, en varla hefðu þeir
viljað trúa, ef þeim hefði verið
sagt að Bandaríkin ættu ekki
nema 175 orrustuflugvélar til þess
að verja allt Kyrrahafið.
Þannig voru ástæðurnar í árs-
lok 1941, og með því að svona
hörmulega var í haginn búið sá
Roosevelt forseti að möguleikarn-
ir á að sigra Japana voru aðal-
lega undir því komnir að réttur
maður yrði sendur til Pearl Har-
bor. Chester Nimitz varð fyrir
valinu.
Undir eins og Nimitz hafði ver-
ið skipaður yfirmaður Kyrrahafs-
flotans hvarf hann á burt frá
Bandaríkjunum. Hann hvarf á
burt á laun, og ferðasaga hans er
eins og besta lögreglusaga. Ferða-
áætlunin og undirbúningurinn
undir ferðina var allt með mesta
pukri og síðla nætur fór Nimitz
um borð í kafbát, sem skyldi flytja
hann til Pearl Harbor. Hann hafði
með sér leyniskjöl frá stjórninni,
sem báru með sér hvílíku hörm-
ungarástandi ameríski Kyrrahafs-
flotinn var í, og sem jafnframt
sýndu hve mikil spell Japanar
höfðu gert á flotann. Nimitz ferð-
aðist undir fölsku nafni og ekki
í neinum einkennisbúningi og jafn-
vel foringi kaíbátsins, sem flutti
hann, vissi ekki hver þessi far-
þegi var. Nimitz kallaði sig „mr.
Wainwright“, og skipsmennirnir
um borð brutu mjög heilann um
hver þessi mr. Wainwright“, gæti
verið. Hann þekkti allt um borð
eins og brókina sína — siglinga-
tækin, þrýstiloftsdunkana, peró-
skópið — allar þær flóknu tilfær-
ingar, sem eru um borð í kafbáti.
voru 28 aðrir „flaggaðmírálar“
ofar í röðinni en hann. Það er því
rétt að gera sér grein fyrir æviferli
Nimitz, til þess að fá skýringu á
því, hvað réð valinu hjá Roosevelt.
N I M I T Z er fæddur í hjarta
Texasfylkis, mörg hundruð mílur
frá sjó. Hann var sextán ára þeg-
ar hann sá sjóinn í fyrsta sinn,
en eftir það var ekki hægt að
kalla hann „landkrabba“. Hann
fór í siglingar, gekk svo á skóla og
svo þaðan á sjóliðsforingjaskólann
í Annapolis og tók afbragðs burt-
fararpróf þaðan. Að loknu prófi fór
Nimitz og barnábarn hans tína appélsínur í Kaliforníu.
Hann komst heill á húfi til Pearl
Harbor og þegar þangað kom sást
fljótt, að þar var nóg handa honum
að starfa. Foringjar, sem ekki
vissu hvað gera skyldi, hlupu í
óðagoti út og inn á skrifstofu hans,
og allt virtist vera í ólestri og vaða
á súðum. Þegar það spurðist að
hinn nýi yfirmaður Kyrrahafsflot-
ans væri kominn til Pearl Harbor
þyrptust blaðamennirnir utan um
hann til þess að spyrja hann frétta
um áform hans og ætlanir, en
Nimitz fór sér hægt: „Eg segi eins-
og þeir segja á Hawaij, — Hoo
mana wahui — við sjáum nú til,“
svaraði liann rólega.
Roosevelt forseti vissi hvað
hann gerði, þegar hann fékk Nim-
itz yfirstjórn Kyrrahafsflotans, þó
að margir virtust vera eigi síður
til þess fallnir en hann. Ymsir
sjóliðsforingjar stóðu honum ofar
að metorðum, og ef átt hefði að
láta herþjónustualdur ráða, þá
hann á kafbát, einn af þeim fyrstu
— í þá daga þótti það lífshætta
að vera á kafbáti. „Manni fannst
það eins og vera kominn beint
inn í ævintýraríki Jules Verne,
og um leið eins og maður væri Jón-
as í hvalunum,“ sagði hann eftir
fyrstu kafbátsútivist sína. Mun-
urinn var helst sá, að daunninn
var kannslce ennþá verri í kafbátn-
um en hann er á hvalveiðastöð,
því að í þá daga var loftræsting
kafbátanna mjög ófullkomin.
Gasstybban og sprengingarnar í
rafgeymunum áttu sinn þátt í að
gera kafbátavistina hættulega.
En hann gerði sér fljótt ljóst
hvílíka geysiþýðingu kafbátarnir
mundu hafa í styrjöldum framtíð-
arinnar, svo að hann gerði sér að
góðu stybbuna og lífshættuna og
hélt áfram í kafbátavistinni. —
Árið 1913 — hann var þá orðinn
27 ára — var hann skipaður yfir-
maður bandaríska kafbátaflotans
í Atlantshafi, og í þeirri stöðu var