Fálkinn - 18.05.1951, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
hann öll árin sem fyrri heimsstyrj-
öldin stóð.
Eftir styrjöldina fór hann að
kynna sér ítarlega allt sem hann
gat, er vissi að sjóhernaði ekki
síst tæknilega. Hann fór til Ev-
rópu til þess að kynnast diesel-
mótorunum, — hjálpaði til með
að setja upp fyrsta dieselmótorinn,
sem notaður var í bandaríslcu her-
skipi, og var um tíma yfirvél-
stjóri á þessu skipi. Síðar starfaði
hann á ýmisskonar skipum flotans,
tundurspillum, beitiskipum, mót-
ortorpedóbátum o. s. frv. Jafn-
framt þessu verklega starfi las
hann allt er hann náði til um sjó-
kort og í sambandi við það er
þessi saga sögð: Einu sinni er
hann var yfirmaður á tundurspilli,
kom leki að skipinu. Vélstjórinn
hringdi í óðagoti upp á stjórnpall-
inn og spurði hvað gera skyldi.
Eitthvað varð að gera, og það
fljótt. „Líttu í III. kafla í Bar-
tons Mecanic Manual“ svaraði
Nimitz. Þar finnurðu allt, sem þú
þarft að vita.“ Nimitz var að
grúska í kortum!
Aðdáun hans á öllu því sem get-
ur flotið á sjó er alveg takmarka-
laus, og sjálfur er hann samgró-
inn hafinu eins og gamall segl-
skútukarl. Og annað er sameigin-
legt með honum og þeirn. Hann
hefir ákaflega gaman að sjómanna-
sögum, verulega kjarnmiklum
lygasögum, og kann sjálfur að
segja þær vel. Eins og margir sjó-
menn kvenkennir hann öll skip,
segir alltaf „hún“ um þau, og á
þessu gefur hann margs konar
skýringar. „í fyrsta lagi kostar
það sand af peningum að halda
henni uppdubbaðri og málaðri, og
í öðru lagi þarf hún fasthenta
stjórn til þess að lenda ekki í
„havaríi“ og komast í voða,“ segir
hann.
Þegar hann var skipaður undir-
aðmíráll bað konan hans hann um
að hætta að segja lygasögur, því
að það væri ekki samboðið manni
í hans stöðu. Jú, — hann lofaði
því, en einn daginn átti hann að
halda ræðu yfir nokkrum hjúkr-
unarkonum í Kyrrahafinu. Það
var skelfilega heitt þennan dag,
og hjúkrunarkonurnar voru að
enda við að hlusta á langa og
leiðinlega ræðu, sem annar foringi
hafði haldið. Þeim hundleiddist og
biðu þess með óþreyju að síðari
ræðumaður, sem var Nimitz, yrði
búinn, svo að þær gætu skemmt
sér eitthvað á eftir. En þeim hætti
að leiðast þegar Nimitz hafði tek-
ið til máls. I stað fræðilegrar ræðu
sagði hann þeim góða sjóarasögu.
Hjúkrunarkonurnar komust allar
á loft og vildu heyra meira, —
helst virkilega magnaða lygasögu.
Og Nimitz hélt áfram að segja
frá. Stúlkurnar höfðu áður alltaf
heyrt talað um Rauða krossinn og
Florence Nightingale og þess hátt-
ar, en svona ræðu höfðu þær aldrei
heyrt.
Nimitz er einstaklega blátt á-
fram og alþýðlegur og hefir næga
yfirburði til þess að skemmta sér
með undirmönnum sínum án þess
að stofna heraganum í voða. ÖIl-
um þykir vænt um hann og virða
hann um leið, — hann er því alls
staðar velkominn. Einu sinni var
hann á nýliðaskennntun sjóliðs-
foringjaefna á Breakers Hotel á
Wailiki í Kyrrahafi. Aðmírállinn
dansaði af kappi, en sem aldrei
skyldi verið hafa, var hann ljós-
myndaður með laglegri þeldökkri
stúlku. Myndin mundi auðvitað
verða send út um allan heim, og
konan hans mundi verða meðal
þeirra fyrstu, sem sæi hana. —
En Nimitz kunni rúð við þessu.
Hann fékk eintak af myndinni hjá
ljósmyndaranum og sendi hana
samstundis í flugpósti til konu
sinnar, svo að hún fengi hana áð-
ur en nokkur annar yrði til þess
að sýna henni myndina. — Hann
er ekki aðeins góður sjómaður —
hann er líka sálfræðingur og þekk-
ir kvenfólkið og kann réttu tökin
á því.
Mesta sigur sinn vann Nimitz
í sjóorrustunni við Midway, en
það var ein af stærstu sjóorrust-
um veraldarsögunnar. Þar var inn-
rásarflota Japana að heita mátti
gereytt, og Nimitz sýndi hver
maður hann var. Og öfundin, sem
var hjá ýmsum í garð Nimitz —
þeim sem hann hafði verið tekin
fram yfir — hvarf, því að allir
viðurkenndu að ómögulegt var að
gera betur en Nimitz hafði gert
við Midvvay Island.
Eftir orrustuna við Midvay
flaug Nimitz til Kaliforníu til að
ráðgast við Ernest J. King aðmír-
ál, en þegar flugvélin lenti mun-
aði minnstu að hann týndi lífi.
Vélin brotnaði um leið og hún
lenti og flugmaðurinn beið bana
en tveir af áhöfninni særðust. —
Nimitz og aðrir sem í vélinni voru,
náðust úr sjónum af áhöfn her-
báta, sem kom á vettvang, og
hundvotur og skjálfandi stóð Nim-
itz upp í bátnum, sem hann hafði
bjargast upp í. „Sitjið þér kyrr,
þar sem þér eruð kominn!“ kall-
aði formaðurinn í bátnum, —
hann vissi ekki við hvern hann var
að tala. Þegar Nimitz var að fara
í land úr bátnum og formaðurinn
varð þess vísari hver hann var,
kom heldur en ekki á hann og
hann reyndi að stynja upp ein-
hverri afsökun. Nimitz brosti til
hans og varð fyrri til. „Minnist þér
ekki á það,“ sagði hann. „Þér
voruð í yðar fulla rétti, því að þér
höfðuð stjórnina.“
--------Þetta er frægasti sjó-
liðsforingi Ameríku og kannske
allrar veraldarinnar, í dag. I tvö
ár eftir skakkafallið í Pearl Harbor
varð hann að berjast varnarbar-
áttu, en eftir það hafði hann stærri
flota, en nokkurn tíma hefir verið
á höfum úti.
IIÚS ÚR SYIiURREYR.
Húsameistarar á Rarbados liafa
nú gert þá uppgötvun, að vel er
hægt að byggja sæmilega góð hús úr
sykurreyrnum, sem sykur hefir ver-
ið pressaður úr. Áður voru sykur-
framleiðendur i vandræðum með
livað þeir ættu að gcra við reyrúr-
ganginn. En nú pressa þeir hann
saman í veggplötur og nota hann sem
byggingarefni. Hús þessi eru mjög
ódýr, og eru fjórar mismunandi
gerðir framleiddar.
SNJÓR OG KULDI —
Austurþýskir flóttamen, sem hafa
komið á hjálarstöðina í Kelster-
bach, skammt frá Frankfurt am
Main, sjást hér vera að flytja
'pjönkur sínar inn í brakkana, þar
sem þeim er œtlaður samastaður.
NÝTT REIÐHJÓL.
Reiðhjólasmiðir eru furðu vana-
■fastir menn. Reiðhjólið breytist
lítið í útliti, og sömu gerðirnar
koma aftur ár eftir ár, lausar við
allan straumlínustíl og þess háttar
Þó eru gerðar tilraunir með nýj-
ungar, en þær falla að jafnaði i
grýtta jörð. — Hér sést ný þýsk
gerð. Hún er auðveld í meðferð,
og auk þess ódýrari en venjuleg
reiðhjól, svo að hver veit nema
hún eigi einhverja framtíð
fyrir höndum.
I