Fálkinn - 22.05.1953, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
ANNAN í hvítasunnu er af-
mælisdagur séra Friðriks.
Fyrir 55 árum kynntist ég
Friðriki Friðrikssyni. Var hann
þá stúdent í Prestaskólanum. Þá
var hann þrítugur, ríkur af gleði
og lofgjörð þeirri, sem trúnni
fylgir. Þannig er hann í dag. Hálf-
níræður unglingur, brennandi í
anda.
Á námsárum sínum í Kaup-
mannahöfn komst hann í kynni
við K.F.U.M. Þar starfaði ihann í
náinni vináttu við Olfert Ricard,
sem var einn hinn merkasti
prestur Danmerkur. Þegar Fr.
Fr. kom hingað heim, hlakkaði
hann til þess að byrja kristilegt
starf meðal æskulýðsins. Það er
ekki ofmælt, að hann hafi reynst
trúr hugsjón sinni.
Man ég, er sungið var af hrifn-
ingu og eldmóði æskunnar:
Sjáið merkið! Kristur kemur,
krossins tákn 'hann ber.
Næsta dag vér náum sigri,
nálæg hjálpin er. —
Jesús kallar: „verjið vígið,
vaskra drengja sveit!“
Láttu "hljóma ljúft á móti
loforð sterk og heit.
Þannig sungu fyrstu meðlimir
K.F.U.M. um aldamótin. Nú
syngja barnabörn stofnendanna
hinn sama söng, og sá maður,
sem fyrir rúmlega hálfri öld kall-
aði á æskuna, talar hin hvetjandi
orð til 'hinnar uppvaxandi kyn-
slóðar nú í dag.
Vinir séra Friðriks eiga dýran
f jársjóð minninganna. Það var líf
og fjör í Melstedshúsi. Þar mátti
sjá æskuna fylgja foringjanum.
Hið sama sést enn í dag. Um ára-
tugi hafa samkomur verið haldn-
ar í K.F.U.M. og K., og fram að
þessari stund hefir séra Fr. Fr.
verið allur í starfinu, sífellt kall-
andi á æskuna undir merki Krists.
Um langan aldur hefir sér Fr.
Fr. verið æskulýðsleiðtogi og
ávallt vel til foringja fallinn. En
is. Hér í Reykjavík, á Akranesi,
í Hafnarfirði, í Vatnaskógi, og
víðsvegar um landið hefir Fr. Fr.
þjónað þúsundum manna með
þeirri náðargáfu, sem honum var
gefin. Marga sálma og hvatning-
arljóð hefir hann ort, ágætar
bækur hafa frá honum borist. En
sérhverja náðargjöf hefir hann
notað öðrum til blessunar.
Oft hefi ég heyrt Fr. Fr. beina
þesssum orðum til mín og ann-
arra: „Höldum fast við játning
vonar vorrar óbifanlega“. En þá
hefi ég um leið hlustað á þann
mann, sem borið hefir og ber enn
fána játningarinnar með þeirri
bæn, að fagnandi játendur verði
honum samferða. Eg sé foringj-
ann í fylkingarbrjósti, leiðtogann,
sem þjónar öðrum með margvís-
legum náðargjöfum. Oft hefir
hann talað. En hvernig talar
hann? Um langa ævi hefir hann
flutt mönnum orð Guðs. Með vin-
áttu og gleði hefir æskuleiðtog-
inn gegnt starfi þjónsins og boðið
mönnum til hátíðar, og er boðinu
var tekið, var með fögnuði
sungið:
Hringið klukkum himna,
hátíð er í dag.
Séra Fr. Fr. hefir bent mér og
öðrum á mörg heilög orð. Eitt orð
veit ég, að er ’honum hjartfólgið.
Það orð má finna í Jesaja 12, 3.
„Þér munuð með fögnuði vatn
ausa úr lindum hjálpræðisins“.
Þetta orð sýnir mér mynd Fr.
Fr. Með fögnuði gengur hann að
lind hjálpræðisins, og sækir þang-
að kraft handa sjálfum sér og
öðrum.
Þessi eru kynni mín af séra Fr.
Fr. Þannig hefir 'hann verið og
þannig er hann í dag.
Á þessum afmælisdegi liggur
leið hans að hinni tæru lind.
Gleðjum séra Fr. Fr. á þessum
hátíðisdegi með því að mæla oss
mót við hann hjá lindinni, sem
sprettur upp til eilífs lífs. Bj. J.
Mynd: LindarrjóÖur í Vatnaskógi.
Séra Friðrih Friðrihsson 85 drii
er ég skrifa þessi orð, er sem ég
heyri Fr. Fr. segja: „Mundu eftir
Lúk. 22, 26.“ Hvað á hann við?
Eg lít eftir orðinu og les: „For-
inginn sé eins og sá er þjónar.“
Þannig hefir foringi æskunnar
verið. Aldrei hefir hann gleymt
orðinu: „Þjónið hver öðrum með
þeirri náðargáfu, sem honum
hefir verið géfin, svo sem góðir
ráðsmenn margvíslegrar náðar
Guðs; tali einhver, þá sé það sem
orð Guðs, hafi einhver þjónustu
á hendi, þá þjóni hann eftir þeim
mætti, sem Guð gefur, til þess að
Guð vegsamist í öllum hlutum
fyrir Jesúm Krist.“
Eg sé ævi og starf sérá Fr. Fr.
í ljósi þessara orða. Þannig hefir
hann starfað hér heima og erlend-