Fálkinn - 30.01.1963, Blaðsíða 6

UNDIRFÖT OR NYLON OG PRJÖNASILKI
CERES, REYKJAVÍK
EINANGRUNAR GLER
20 ára reynsla
hérlendis sannar ágaeti
IVIEÐ STUTTUM
FYRIRVARA
EGGERT KRISTJÁNSSON & CO. H.F.
SÍMI I — 14 — 00
Eitt orð við.
— — — Ég ætlaði bara að
minnast á þáttinn, þennan
nýja, Eitt orð við. Mér finnst
hann ágætur að mörgu leyti.
Þið mættuð taka atvinnustétt-
irnar þannig fyrir. Unglingum
er einkar hollt að kynnast
hvað þeir geta tekið sér fyrir
hendur, þegar út í lífið er
komið. Þeir halda, margir, að
afli og ártíð verði jafngóð nú;
þess vegna þurfi þeir ekki að
hugsa um framtíðina.
Móðir.
Að eiga bíl.
Kæra pósthólf. — Við eig-
um í svolitlum vandræðum
með nokkuð og ég hygg að
aðrir eigi við það sama að
stríða. Svo er mál með vexti,
að við erum nokkur hjón, sem
af og til förum út að skemmta
okkur. Eitt parið, sem er svo
að segja nágrannar okkar, er
eina parið, sem ekki á bíl.
Afleiðingin verður oft sú að
þau hringja yfir til okkar og
segja: „Eruð þið ekki á bíl,
gætum við ekki fengið að
fljóta með.“ Venjulegast fer
það líka þannig, að við verð-
um líka að aka þeim heim.
Þetta háttalag er farið að
fara ískyggilega mikið í taug-
arnar á okkur. Mig langaði til
þess að spyrja, hvort þið
þekkið eitthvað ráð til þess
að venja þessi hjón af ósiðn-
um.
Ein sem á bíl að hálfu.
Svar:
ReyniÖ aö selja hjónum pess-
um bílinn yklcar. Sfiniö þeim
fram á hve þaö l raun og veru
þægilegt aö eiga bíl. Ef þaö
tekst, fáiö ykkur þá annan.
Hómópati Fálkans.
Póstur minn góður. — Mér
var að detta í hug, hvort þið
hefðuð nú ekki hómópata
eins og þeir hjá Vikunni. Þeir
segja að minnsta kosti leiti
margir til þeirra um öll mögu
leg læknisráð, t. d. hvað sé
hægt að gera, ef stúlkurnar
þurfa oft að pissa og hvað
eina. Nú ætla ég að leita til
ykkar, ef slíkt skyldi nú
endurtaka sig, sem ég nú
ætla að lýsa fyrir ykkur. Það
er sunnudagsmorgun og ég er
nývaknaður og líðanin er á
þessa leið:
Mér er illt í mínum haus
mig ásækir klígja.
Magapína makalaus
megn í augum glýja.
Hvað get ég gert?
Þýðir nokkuð að senda
ykkur skrýtlur í skrýtludálk-
ana? Svo þakka ég góða
skemmtun. Samtalsþættirnir
eru alveg prýðilegir. Meira af
þeim.
Ó. í.
Svar:
Kannski væri ráö aö drekka
minna. Skopsögur af íslenzkum,
kunnum mönnum eru vel þegn-
ar. En þær mega ekki hafa
birzt á prenti áöur. Borgar blaö-
iö venjuleg ritlaun fyrir þœr.
(100 kr. fyrir vélritaöa slöuJ.
Pennavinir.
Kæri Fálki. — Við erum
hér tvær ungar píur rétt tæp-
lega 18 ára, léttar í lund og
söngelskar um of. — Nú lang-
ar okkur til að skrifast á við
íslenzka stráka, um 18—22
ára, góða og skemmtilega.
Gætir þú, ekki Fálki minn,
birt fyrir okkur nöfn okkar
og heimilisföng í blaðinu?
Með fyrirfram þakklæti að
þetta komi sem fljótast.
Yngismeyjar: Jóna Guð-
mundsdóttir, Hvassaleiti 12,
Reykjavík og Rakel Gunnars-
dóttir Heiðagerði 23 Reykja-
vík.
Tillitsleysi.
Kæri Fálki. — Það var
löngum tíðkað hér áður fyrr
að fólk gerði gys að aum-
ingjunum, hafði eftir þeim
annarlega tilburði, hermdi
eftir þeim mállýtin. Að þessu
höfðu menn lúmst gaman.
Enn eru íslendingar svo lítt
þroskaðir, frumstæðir, að
þeir hlæja að andlegum aum-
ingjum. Virðuleg blöð birta
skrítlur af þeim og jafnvel
teiknaðar myndir. Þetta er
kölluð íslenzk fyndni. Þó tek-
ur yfir allan þjófabálk, þegar
menn, sem kalla sig fræði-
menn leggjast svo lágt að
tína saman sögur af aumingj-
um þessum, gefa þær síðan út
í bókarformi, og til þess að
bæta gráu ofan á svart
nefna þeir óþverrann, þjóð-
legan fróðleik. Sumir gerast
svo bíræfnir og auðvirðilegir,
að þeir færa þessar sögur
í stílinn, ýkja og láta liggja
að ýmsu, sem óþroskaður og
frumstæður lesandi smjattai
á, hlær að ótuktarlegum
hlátri. Ef þessir „fræðimenn"
væru vandir að virðingu sinni
og teldu, að hinir umkomu-
6 FÁLKINN