Fálkinn - 24.04.1963, Blaðsíða 6

ÞEIR VEL KLÆ
ERU I FÖTUM
FRÁ OKKUR
ÞAÐ N?JASTA
ÞAÐ BEZT A
Um mjólkurhyrnur.
Vikublaðið Fálkinn,
Reykjavík.
Ég kaupi Fálkann reglu-
lega og þar sem ég er nú
seztur með penna í hönd til
að skrifa ykkur þá vil ég
byrja á að þakka ykkur blað-
ið. Mér þykir þetta gott blað
hjá ykkur og vona að þið
haldið áfram að hafa þetta
gott blað og gerið enn betur
því alltaf má bæta aðeins við.
og svo sný ég mér að efni
bréfsins.
Ég er maður nýjungagjarn
og fylgist vel með því, sem
er að gerast í kringum mig.
Þess vegna tók ég því með
miklum fögnuði þegar spurð-
ist að von væri á nýjum
mjólkurumbúðum og flösk-
urnar yrðu leystar af hólmi.
En þegar þessar umbúðir
komu á markaðinn þá fór nú
fögnuðurinn að réna. Þetta
reyndust hyrnur heldur óásjá-
legar og 1 óhentugar í alla
staði að maður nú tali ekki
um textana eða „leiðarvís-
inn“ sem á þær er prentaður.
Það fyrsta sem gera skal er
„að taka í toppinn og klippa.“
(Auðvitað er ekki tekið fram
hvaða toppur það á að vera
svo maður kemst í stökustu
vandræði að velja og hafna).
Afleiðingarnar eru alveg stór-
kostlegar. Um leið og skærin
hafa klippt sig gegnum papp-
ann þá dettur hyrnan í gólfið
og mjólkin skvettist upp úr
henni og út um allt gólf. Eftir
tvær til þrjár hyrnur er mað-
ur búinn að læra að hafa
borð undir. Næst er að „taka
í kantinn“ og hella. Það er
ekki tekið fram hvaða kant
maður á að taka í. Að vísu
getur maður ráðið fram úr
þessu eftir myndskreytingu
sem fylgir, svo maður kemst
fljótlega upp á lagið. En svo
er það myndin sem ég minnt-
ist á áðan. Á myndinni er
hellt í bolla og hingað til hef
ég ekki þorað að hella í glas
eða könnu. Það er mjög taf-
samt að hella alltaf fyrst í
bolla og síðan úr bollanum í
könnu eða glas. Að lokum
segir að maður eigi að „loka
með broti“ en ekki sagt út á
hvora hliðina eigi að brjóta.
Og ef hyrnan er tóm þarf þá
að loka henni með broti áður
en henni er fleygt í ruslaföt-
una? Þetta er allt mjög rugl-
andi og hvergi nærri eins gott
og flöskurnar. Með þökk fyrir
birtinguna.
Þórarinn.
LeiObeiningar eru œtlaöar
sœmilega skynsömu fólki. Viö
sjáum því ekki ástceöu til aö
birta leiöbeiningar um fram-
kvæmd leiöbeininga Mjólkur-
samsölunnar. Annars er þetta
bezta bréfiö, sem viö liöfum
fengiö um þetta efni.
Efst á baugi.
Kæri Fálki.
Ég vil koma á framfæri í
Pósthólfinu þakklæti mínu á
þættinum ,,Efst á baugi“ sem
er í útvarpinu hvert föstu-
dagskvöld. Þetta er að mínum
dómi einn skemmtilegasti
þáttur sem sú stofnun hefur
upp á að bjóða. Það er aðeins
eitt sem ég hef út á hann að
setja. Þessi tími sem hann er
á er mjög óhentugur og væri
mun heppilegra að hann héldi
sínum gamla tíma, strax eftir
fréttirnar klukkan átta. Ég
veit að það eru margir sömu
skoðunar á þessu máli og ég.
Að lokum þakka ég þér allt
skemmtilegt efni í blaðinu
og óska ykkur góðs gengis.
Stefán H.
Skrifað við Eyjafjörð
28. marz 1963.
Lifendum ógn
og undrun vektu.
Frá þér anda þú
feigðar gusti.
Vikublaðið Fálkinn,
Reykjavík.
Við erum hér nokkrar
konur samankomnar í sauma-
klúbb, og erum allar lesendur
Fálkans.
Það hefur oft borist í tal,
og vakið undrun okkar,
hvers vegna þið hafið smá-
sögurnar (ekki litlu söguna)
svona leiðinlegar og flestar
um sama efni: Svik, rán og
alls kyns drápsógnir. Álítið
þið að þetta efni falli lesend-
um bezt í geð? Eða er þetta
bókmenntasmekkur ykkar
sjálfra, sem þið eruð að þjóna
þarna?
En svo skal líka þakka það
6 FÁLKINN