Fálkinn - 02.10.1963, Side 21

FramVialdssaga eftir
Erle Stamley
Gardner
i
i
t
leggja spilin á borðið: Settuð
þér auglýsingu í blöðin eftir
ungri stúlku — — “
„Bull og vitleysa, herra Mas-
on,“ sagði hún. „Verið ekki
svona trúgjarn. Dorrie Ambler
setti sjálf auglýsinguna í blöð-
in og gaf leynþjónustufyrir-
tæki fyrirmæli símleiðis úr ó-
skráðum síma. Það segir sig
sjálft að hún fékk starfið."
Leyniþ j ónustuf yr irtækið
veit það eitt, að það átti að
ráða einhverja konu, sem væri
áberandi lík tiltekinni ljós-
mynd Og þar fyrir utan held
ég ekki að Dorrie Ambler hafi
komizt í málið fyrir eigin vél-
arafli, ef svo má segja. Ég held
að einhver fjársvikari eða mis-
yndismaður hafi fengið veður
af þessu og standi á bak við
hana.“
„En hvað um bílslysið?"
sagði Mason.
„Ég get ekkert um það full-
yrt,“ sagði Minerva. „En hún
var í sambandi við glæpamenn.
Það er augljóst af því að bíll-
inn var stolinn. Og maðurinn,
sem fannst í íbúð Dorrie Ambl-
ers var njósnarinn, sem hafði
hjálpað henni að koma þessu
svindilbraski af stað, Marvin
Billings. Ég er ekki með nein
klögumál, en það verður að
játa, að dauði hans er mjög
heppilegur fyrir hana."
Mason sagði: „Hefur botn-
langinn verið tekinn úr yður,
ungfrú Minden?“
„Botnlanginn? Nei. Af
hverju?“
„Þetta er mjög óvenjulegt,“
sagði lögfræðingurinn, „en það
vill svo til, að það skiptir tals-
verðu máli. Væri yður á móti
skapi að snúa yður frá mér
og lofa ungfrú Street að ganga
úr skugga um hvort þér hafið
ör eftir botnlangaskurð?“
Stúlkan hló. „Hvers vegna
þessi tepruskapur? Þér mund-
uð sjá eins mikið af mér í bik-
ini.“
Hún stóð upp, sneri sér að
þeim, dró upp blússuna, losaði
um pilsið dró það niður og
teygði á húðinni þar sem örið
mundi hafa verið. ,,Ánægðir?“
spurði hún.
Áður en Mason gat svarað,
var hurðinni hrundið upp og
Tragg lautinant snaraðist inn
í herbergið.
„Hvað er að sjá?“ sagði
hann. „Hvað er þetta — —
nektarsýning?"
Mínerva Minden sagði:
„Herra Mason langaði til að
sjá hvort það hefði verið tek-
inn úr mér botnlanginn."
„Ég skil,“ sagði Tragg. „En
fyrst við erum öll hérna saman
komin, ætla ég að bera fram
nokkrar spurningar."
„Hvað langar yður að
spyrja?" spurði Mínerva Mind-
en.
„Hvað yður snertir, ungfrú
Minden,“ sagði Tragg lautin-
ant, „þá langaði mig að spyrja
um morð, og þér gætuð verið
grunuð öðrum fremur
finnst skylda mín að
ur á það.“
Morð á hverjum?"
„Morðið á Marvin
„Þér verðið að tala
fræðing minn,“ sagði hún.
Tragg sagði: „Þekkið þér
Marvin Billings, manninn, sem
fannst í andarslitrunum í íbúð
ungfrú Amblers?“
„Ég veit ekkert um þessa
íbúð,“ sagði hún hiklaust. „Og
ég hef aldrei séð Marvin Bill-
ings.“
„Konan sem sér um íbúðina
þekkti mynd af yður sem leigj-
anda hennar undir nafninu Dor-
rie Ambler, og hún benti á yður
í kvennahópi."
Mínerva Minden sagði: „Áð-
ur en hún fullyrðir að ég sé
Framh. á bls. 24.
wJÍBBKaliaUit'u'uiu,,
|
FALKINN
21