Fálkinn


Fálkinn - 02.10.1963, Blaðsíða 39

Fálkinn - 02.10.1963, Blaðsíða 39
fimmtíu punda sekt eins og þeim, sem svíkja matvæli og selja verðlausar vörur. Þér er- uð þar að auki grunuð um njósnir, frú Myers, en ég held, að þér játið það ekki.“ „Það er jafnsatt og guð er á himnum,“ hrópaði frú Myers, en herra Kelly greip fram í fyrir henni. „Jæja, jæja, látum það kyrrt liggja; en þar eð þér eruð útlendingur án fastrar at- vinnu, þá neyta yfirvöldin rétt- ar síns og gera yður landræka. Verið þér sælar, frú Myers. En ég segi yður, að það er hálf- gerð mannvonzka og samvizku- leysi að spá svona falskt í spil. Þér skuluð muna það, frú Myers.“ „Hvað á ég til bragðs að taka,“ andvarpaði sú gamla. „Einmitt þegar fyrirtækið fór að bera sig. —“ Tæpu ári síðar hitti Kelley dómari Mac Leary fulltrúa. „Gott veður í dag,“ sagði dóm- arinn ljúfmannlega. „Svo ég víki að öðru, hvað er að frétta af frúnni?“ Herra Mac Leary leit á hann súr á svipinn. „Nefnilega, sjá- ið þér til ... herra Kelley,“ sagði hann hálfvandræðalegur, „frú Mac Leary og ég . .. við skildum nefnilega.“ „Hættið þér nú alveg,“ sagði dómarinn undrandi, „svona ung og falleg kona.“ „Það er nú einmitt,“ sagði herra Mac Leary, „en einhver ungur slæpingi . . . einhver kaupmaður eða milljónamær- ingur frá Melbourne tók hana með trompi . . . Ég reyndi að koma í veg fyrir þetta . ..“ Herra Mac Leary fórnaði hönd- um vonleysislega. „Þau fóru fyrir viku til Ástralíu.“ Þrítugur iðjuhöldur Framhald af bls. 9. sinn. Þarna var ég flest kvöld og vann með fleiri strákum við að smíða. Aðallega voru það eldhúskollar og eldhúsborð og svo barnarúm, sem við smíð- uðum. Vinnudagurinn var oft langur, maður var að stofna heimili, þurfti að standa í skil- um með afborganir og langaði til að ráðast í stærra. — Þarna vorum við í eitt- hvað sjö eða átta mánuði. Þá fluttist fyrirtækið að Hverfis- götu 49, í kjallara hússins, sem þá var í smíðum. Um leið réðist til mín Hafsteinn Sölvason, sem síðan hefur starfað hjá mér, og er nú verkstjóri og meistari yfir verkstæðinu. Þarna vorum við í rúm tvö ár og allt gekk eins og í sögu. Þá fluttumst við hingað að Braut- arholti 6 og réðumst í það að taka alla aðra hæð hússins. — Hvað voru þá margir menn í vinnu hjá þér? — Eitthvað sex eða átta. — Og núna? — Um þrjátíu. Önnur hæðin varð fljótlega of lítil og nú erum við einnig á þriðju og fjórðu hæðinni. — Og þú ætlar enn að færa út kvíarnar? — Já, það er ætlunin. Ég hef fengið 6000 fermetra lóð inn við Grensásveg og þar ætla ég að reisa verksmiðju, sem verður öll á einni hæð. 5 Við gengum inn í verksmiðj- una á annarri hæð, inn af skrifstofunni. Á þessari hæð fer frumvinnslan fram. Viður- inn er sagaður í fullkomnum nýtízku vélsögum niður í þær stærðir, sem við á. Fjalir í skrifborðsskúffu og svefnher- bergissett fengu sína réttu mynd, aðrar voru sniðnar niður í vegglista fyrir vegghúsgögn- in. Á þessari hæð er viðurinn einnig spónlagður með hin- um ýmsu spóntegundum, því smekkur hins almenna kaup- anda er misjafn. Einn vill hafa sín húsgögn með mahogný- spóni, annar vill tekk. Vélar- gnýrinn þarna inni var ærandi, svo vart heyrðist mannsins mál og viðarlyktin ilmaði. í öðrum endanum á þriðju hæðinni fer fram lokavinnslan undir samsetningu. Hinir ein- stöku húsgagnahlutir eru snur- fusaðir til og síðasta vélavinnan framkvæmd. Einnig þarna eru notaðar nýtízku vélar til allra starfa. Ein, sem verið var að vinna við, dró sérstaklega að sér athygli okkar. Það er borvél mn mikil, sem getur borað 2o göt samtímis og hægt er að stilla á ýmsa vegu, og einnig láta ganga sjálfvirka. Hún sparar bersýnilega mörg hand- tökin, vélin sú, ekki hvað sízt við smíði vegghúsgagnanna. — Mér varð snemma ljóst, hver nauðsyn verksmiðjum, sem þessari, er að hafa góðan og mikinn vélakost, sagði Birg- ir. — Góð vél, sem stjórnað er af góðum manni vinnur á við marga menn og vinnur hlutina af mikilli nákvæmni. Við höf- um því alltaf lagt á það áherzlu, að hafa góðar og vand- aðar vélar hér við framleiðsl- una. Á fjórðu hæð fer fram spón- skurður, einnig í nýrri og full- kominni vél. Aðalstarfsemin á þeirri hæð er þó samsetning húsgagnanna. Þar er lögð síð- asta hönd á þau, allt yfirfarið og þess vandlega gætt, að eng- ir gallar fyrirfinnist. Þarna verða skrifborðin til, fjölum er raðað saman, og úr verða svefn- herbergissett og ótal margir aðrir hlutir. Skúffurnar eru heflaðar, svo þær verði ekki of stífar í og læsingar prófaðar. Þetta er nostursvinna, sem mikið ríður á, að samvizku- samlega sé af hendi leyst. í öðrum enda þriðju hæðar- innar er svo lagerinn. Þar ræð- ur ríkjum Davíð Guðmundsson sölustjóri. Þarna stóðu hús- gögnin, tilbúin að verða send í einhverja húsgagnaverzlun- ina. Ljósmyndarinn var með hálfgert múður yfir því, að ekki væri unnt að taka mynd af Davíð fyrir framan nógu stóran stafla af húsgögnum. — Það er ekkert skrítið, sagði Davíð. Húsgögnin standa hér aldrei lengi við, þau fara í verzlanirnar jafnóðum og þau eru framleidd. Við liggjum aldrei með stóran lager og það segi ég alltaf að séu beztu með- mælin með framleiðslunni. Eftir að hafa kynnzt þannig nokkuð framleiðslunni, gengum við með Birgi upp í setustofu á efstu hæðinni, þar sem sér út yfir Sundin til Esjunnar. — Það væri ekki úr vegi, Birgir, að spyrja þig núna, hvaða húsgögn þið framleiðið aðallega? — Við höfum alla tíð lagt mikla áherzlu á skrifborð. Fyrir þremur eða fjórum árum fórum við svo að framleiða vegghús- gögn, og þau munu nú nema um þriðjungi framleiðslunnar. Þá framleiðum við einnig mikið af svefnherbergissettum, og svo talsvert af borðstofusettum og sófaborðum. Hvað viltu svo að lokum segja um framtíð íslenzks hús- gagnaiðnaðar? — Ja, — hvað skal segja. Islendingar halda náttúrlega áfram að kaupa sér húsgögn og íslenzkir húsgagnaframleið- endur verða að fullnægja þörf- um þeirra og kröfum, bæði hvað verð og gæði snertir. En ég myndi segja, að við ætt- um að fara að snúa okkur meira að því í að vinna markaði erlendis fyrir húsgögnin okkar. Þau íslenzk húsgögn, sem sýnd hafa verið erlendis, hafa vakið mikla athygli, og auðvitað kem- ur að því, fyrr eða síðar, að við förum að flytja út húsgögn. En til þess að vinna markaði erlendis þarf gífurlegt fjár- magn og það er ekki við því að búast, að neinn einstakling- ur hafi bolmagn til þess eða vogi peningum sínum í það, við þurfum að veita miklu meira fjármagni til þess. Einnig finnst mér sjálfsagt, að hið opinbera gefi eftir innflutnings- tolla á því hráefni, sem notað er í húsgögn til útflutnings- framleiðslu. Þetta hefur verið gert á öðrum sviðum. Svo er það eitt, sem gjarna mætti minnast á: Okkur vantar menn í stéttina, það eru allt of fáir lærðir húsgagnasmiðir til hér. — En vonandi stendur þetta allt saman til bóta. Einangrimargler Framleitt einungis úr úrvals gleri. — 5 ára ábyrgð. Pantið tímanlega. KORKIÐJAM H.F. Skúlagötu 57. — Sími 23200. Shodh M®)—<» CirrnJiÆ. s iwaiMia er KJORINN BÍLLFYRIR ÍSLENZKA VEGK RYÐVARINN. RAMMBYGGÐUR , AFLMIKILL OG ÓDÝRARI TÉKHNESKA BIFREIÐAUMBOÐIÐ VONARSTRtTI 12. SÍMI 37SSI Játkiun flýgur út

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.