Fálkinn - 14.09.1964, Qupperneq 28

sinni vann hann um tíma sem
auglýsinga sölumaður en sneri
svo að leiklistinni aftur. Hann
fór með lítið hlutverk í mynd
Tony Richardson The Loni-
liness of The Long Distance
Runner. Þetta er fyrsta stóra
kvikmyndahlutverk hans og
verður ekki annað sagt en hann
skili því með sóma.
Leikstjóri myndarinnar er
Josep Losey. Hann er Banda-
ríkjamaður og hefur unnið
síðustu árin í Bretlandi. Hann
stundaði nám við Harvard en
gerðist síðan gagnrýnandi við
New York Times. Hann vann
um tíma í leikhúsum í Þýzka-
landi og London en sneri til
Bandaríkjanna 1932 og leik-
stýrði þá fyrsta leikúti sínu
á Brcndway. Síðan hefur hann
unnið jöfnum T öndum við leik-
svið og kvikmyndir. Af fyrri
myndum hans má nefna Time
Without Pity, The Gipsy and
Gentleman, Blind Date, The
Damned og Eva. Losey hefur
fengið mjög góða dóma fyrir
þessa mynd.
Svo sem fyrr segir skrifaði
Harold Pinter kvikmynda-
handritið eftir sögu Robin
Maugham. Pinter er eitt efni-
legasta leikritaskáld Breta um
þessar mundir. Hann er okkur
ekki að öllu ókunnur því Þjóð-
leikhúsið hefur sýnt eitt af
þekktustu verkum hans Hús-
vörðinn og útvarpið flutti
eitt útvarpsleikrit eftir hann
Mömmudrengur. Þetta er
fyrsta k^ikmyndahandritið er
hann semur.
Þetta er mjög sérstæð og
óvenjuleg mynd. Fáar myndir
munu hafa fengið jafn góða
dóma. Hún þykir ekki aðeins
vel leikin heldur og þykir
myndatakan sjálf góð.
Þetta er mynd sem menn
ættu að ógjarnan að láta fram-
&já sér fara.
Myndin verður með íslenzk-
um texta.
Stolnu árin
Framh. af bls. 13.
)g lífi hennar, því ég veit ekK-
<rt, en ég get talað um aílt,
lem kom fyrir Dorcas Mailory
'angað til hún dó. Og enginn
getur hafa sagt mér þetta. Ekki
wnu sinni Charles — hann
pekkti Dorcas varla.
— Charles — maðurinn
rðar?
— Charles og Adrian Mall-
iry voru fósturbræður, sagði
ég. En Charles hitti ekki Dor-
:as fyrr en skömmu áður en
«ún dó. Hann bjó í Kanada.
Þekktuð þér Dorcas Mall-
ory/
— Nei.
— En þér gætuð hafa heyrt
manninn yðar tala um hana.
— Hann þekkti hana tæp-
lega, sagði ég. Charles gæti
ekki vitað helminginn af því,
sem ég veit um hana.
— Hann gæti nú samt vitað
heilmikið, benti doktor Brode-
rick mér mildilega á. Eruð þér
vissar um, að hann ekki...?
— Nei.
— En hvers vegna ekki?
Var það ekki þess vegna, sem
þér leituðuð hann uppi?
— Þá vissi ég nú ekki, að
Dorcas væri dáin. Eða að ...
— Eða hvað?
— Að John væri kvæntur,
sagði ég með tilbreytingar-
lausri röddu.
— Hefðuð þér sagt honum
það, ef hann hefði ekki verið
kvæntur?
.•CWF

•0. J0HNS0N & KAABER"
— Nei! stundi ég. Hann get-
ur ekki hafa sagt mér allt, sem
ég veit. Ekki um Dorcas og
— John — sem Dorcas ætl-
aði að giftast?
— Já, ég þekkti hann aftur
um leið og ég sá hann, sagði
ég næstum sigri hrósandi.
— Hafið þér hitt hann?
Nýlega?
— Já, og ég þekkti hann
aftur. Það getur ekki átt sér
stað, að ég geti hafa heyrt lýs-
ingu á honum, því Charles
hefur aldrei hitt hann.
— Sögðuð þér John, hver
þér voruð? Ég á við, að þér
væruð Dorcas Mallory?
— Ég veit ekki. Nei, ég held
ég hefði ekki gert það. Dorcas
var dáin, og það hlyti bara að
hafa hljómað óskemmtilega í
eyru hans, ef hann hefði
heyrt...
— Að sál hennar hefði tekið
sér bólfestu í yður
— Já, ég geri ráð fyrir
því. . .
Hann leit snöggt á mig. —
En hún hefur verið dáin í
fimmtán ár. Hvers vegna hald-
ið þér, að hún hafi nú fyrst
flutzt yfir í líkama yðar?
Ég sagði allt í einu biturlega:
— Þér trúið því þá, að ég sé
geðveik?
— Ég trúi því, að þér hafið
lifað í yðar einka-víti síðustu
mánuðina, sagði hann rólega.
Og haldið þér, að þér hafið
verið hamingjusöm með manni
yðar áður?
Ég hreyfði mig órólega. —
Hvaða máli skiptir það? Hvað
kemur það hinu við?
— Já, hver veit, sagði hann
og yppti öxlum. En ég er bara
að velta því fyrir mér, hvort
þér hafið lengi verið óánægð
með líf yðar. Yður hefur vant-
að eitthvað — hafið verið að
leita eftir einhverju til þess að
bæta þag upp — og svo hafið
þér valið Dorcas Mallory.
Ég greip æst fram í: — En
ef þetta er svona einfalt —
hvernig hefði ég þá getað þekkt
John aftur? Hvernig hefði ég
svo mikið sem ratað til Alder-
ford? í því tilfelli hefði ég
aldrei átt að hafa komið þang-
að áður? r
— Það hefðuð þér getað gert
hvort eð var. Maður yðar var !
næstum ættingi Adrians Mall-
ory. Það hlýtur að hafa verið
hann, sem tók að sér að koma
hlutunum í lag þar, þegar
fósturbróðirinn dó. Ef til vill
dvaldist hann nokkurn tíma í
Alderford. Og máski voruð þér
þá með honum.
— Enda þótt ég hafi verið
með Charles í Alderford og
jafnvel þótt ég hafi komið
þangað til jarðarfararinnar og
séð John hefði ég ekki átt að
vita, hvernig Dorcas leit út.
Hana get ég að minnsta kosti
aldrei hafa hitt. En ég vissi,
hvernig hún leit út — þegar
ég vaknaði þarna um morgun-
inn og hélt, að ég væri hún,
þekkti ég mig ekki aftur í
speglinum.
Doktor Broderick leit á
klukkuna sína.
— Ég vildi gjarna hitta
mann yðar og tala við hann
um þetta.
Ég hristi hikandi höfuðið, en
hann hélt áfram: — Ég þyrfy
að fá að vita dálítið meira um
yður — hluti, sem þér getið
sjálfar sagt mér — og hvort
þér hafið þjáðst af minnisleysi
nokkru sinni áður ... Auðvitað
á ég við, einungis ef þér viljið,
að ég reyni að komast fyrir
þetta hjá yður?
Ég kinkaði kolli, en ég var
ekki jafn örugg og ég reyndi
að sýnast vera. Fyrst og fremst
var ég ekki örugg um það,
hvernig Charles myndi snúast
við þessu.
Það var ekki langt liðið á
eftirmiðdaginn, þegar doktor
Broderick keyrði mig aftur til
Chadwell St. John, óvanalegur
FALKINN