Fálkinn - 14.09.1964, Side 37

eins og þér viljið hafa það.
Meðal annarra orða: Ef hún
skyldi leita yður uppi aftur
já, hún gleymir læknisheim-
sóknum sínum — get ég þá
treyst því, að þér... já, ein-
mitt, að þér reynduð að losna
við að tala við hana.
Ég stóð eins og negld við
gólfið, þegar Charles lagði tólið
* á og sneri sér við og sá mig.
Framh. í næsta blaði.
Þarna kemur ...
Framh. af bls. 31.
ur eiginkonu væri sannur og
óumdeilanlegur og eiginmann-
inum kæmi hann ekkert við.
Þessi sjónarmið og önnur,
leiddu þau hvert fyrir annað
með vaxandi hita það voru
ekki Potterarnir og meira að
segja ekki heldur landareignin,
sem voru til umræðu, heldur
einfaldlega og eðlilega, hvort
þeirra mundi verða húsbónd-
inn. Að lokum stökk Keith
illskulega í söðulinn og hvarf
á braut í reykskýi.
Þannig fór um þetta hjóna-
band, sagði ég við sjálfa mig
þegar ég sneri heimleiðis, og
'* það var allt mér að kenna
vegna afskiptasemi minnar
Walter þurfti að fara til
Salem að morgni næsta dags.
Cordelía hlýtur að hafa beðið
eftir að hann færi, því hún
kom undir eins yfir til okkar,
föl og niðurlút.
„Við rifumst í gær,“ sagði
hún okkur. „Ég sendi Keith
burtu.“
„Oó, Cordelía!“ æpti Anna.
„Ég hefði ekki átt að gera
það,“ sagði Cordelía snöktandi,
„en hann sagði svo hræðileg
orð og það var engin — engin
tilfinning í andlitinu eða rödd-
inni, til mín. Bara reiði. O,
hafðu ekki áhyggjur af því!“
Hún seig niður með andlitið
í höndunum. Anna lagði arm-
ana utan um titrandi axlirnar,
eins og hún væri að hugga
barn. Ég rölti út og þannig
vildi það til að ég sá Potters
hjónin koma út úr hlöðunni,
berandi pinklana sína.
Þau hljóta að hafa heyrt rifr-
ildið, og nú ætluðu þau að
standa vörð við sýsluskrifstof-
una til að krefjast jarðar
Cornelíu um leið og hún væri
úrskurðuð töpuð henni. Þau
héldu niður veginn og ég stóð
öskureið en hjálparvana. Þetta
varð langur dagur fyrir okkur
Önnu að bíða eftir Walter.
Hann kom loksins. En í stað
þess að sýna okkur ánægjulegt
heimkomubros, var hann mjög
þungbúinn.
„Ég hef hitt Keith,“ sagði
nann ásakandi við okkur.
„Hvað er þessi vitlausa stelpa
að hugsa? Hún rak hann burtu
eins og flækingshund. Heldur
hún að maðurinn komi og fari
eftir því sem hún vill.“
Hann horfði illskulega á okk-
ur, rétt eins og hann hefði rétt
uppgötvað, hversu ónæðisamur
heimurinn mundi verða, ef
konur fengju þá flugu í höfuð-
ið að stjórna mönnunum.
Anna beit á vörina, en henni
tókst að segja, nærri blíðlega.
„Farðu úr blautu fötunum,
elskan. Maturinn er tilbúinn.“
Tvær skálar af indælli
baunasúpu fullvissuðu Walter
um að við Anna værum ekki
um það bíl að hefja kvenna-
uppreisn. Þegar kvöldverðinum
var að ljúka gat Anna borið í
bætifláka fyrir stúlkuna.
„Cordelía vill ekki tala,
Walter. En eftir því sem ég
held, þá fann hún upp á þessu
öllu saman sjálf og nú er hún
orðin ástfangin í Keith, en
hann hefur ekki minnst á ást.
Hún vill fá hann aftur, ég er
viss um það — en hvernig get-
ur hún boðið honum að koma
aftur, án þess að vita, hvort
það er jörðin, peningarnir eða
eitthvað það sem heillar
hann?“
„Keith kom, kaldur og blaut-
ur, tilbúinn í morgunverðinn
sem honum var boðið í, allt
sem hann fékk, var skipun um
að yfirgefa staðinn," sagði
Walter. „Spurningin er, vill
hún biðjast afsökunar?"
Augu Önnu byrjuðu að
gneista. Ég flýtti mér að segja:
„Hvers konar afsökun vill hann
fá. Verður hún að skríða þrjár
mílur í svaðinu og falla að
fótum honum?“
Walter fór að hitta Keith
næsta dag og kom aftur eins
þreytulegur og hann hefði ver-
ið í mokstri allan daginn.
Frá Fótóhúsinu
Fjölbreytt úrval ljósmynda-
vara, svo sem hinar heims-
þekktu ZEISS IKON mynda-
vélar fyrir litskuggamyndir.
Kvikmyndavélar og sýninga-
vélar frá BELL & HOWELL.
í myrkraherbergið: Stækkar-
ar, þurrkarar, hnifar, bakkar,
tankar, tengur o. m. fl.
Ljósmyndapappír í öllum
stærðum, þykktum, gerðum
og gráðum frá hinu þekkta
merki LEONAR.
FRAMKÖLLUN —
KOPIERING
Skrifið — hringið.
Sent í póstkröfu.
FÚTÚHÚSIÐ
GARÐASTRÆTI 6
Sími 21536