Eintak - 01.04.1969, Qupperneq 9

9
en kanski
er þaö bara kliður
sjálfsins
þarna úti
sem bíður
eftir að ég komi og berjist - beri innyflum mínum fórnir
af þarmgalli fléttum
og dansi við
í skrámum
egnandi -
hvörmum síkisins
sem lykta mig í dauni - djöfulsins í laumi
eða þá
efi
þaðsins
í áskorun
sem sáð mig hefur frjógan - gert skaða sinn ónógan
og ert mig
þess ftrasta
þar sem sjálfboðinn leikur eilífðar - er leikinn
til hins síðasta
S.