Draupnir - 01.05.1905, Blaðsíða 42

398
DRAUPNIU.
hverra af hræðrum sínum, vel ríkra manna,
sem huðu henni til sín með barnið?« spurði
Elín en svaraði sér jafnframt sjálf upp á það.
»Af því að Drottinn vor heíir ætlað öðr-
um að ala það upp en þeim.«
»Hverjum?« varð honum ósjálfrátt að
orði.
»Pér sonur minn og engum öðrum.«
»Af hverju dregur þú það móðir mín?«
»Af því«, svapaði hún, »að ég vonaði
þegar ég sat yfir banaheð Ólafs heitins, að
hin blessaða mey, María, mundi veita mér
báðar bænir mínar í senn, þegar hún veitti
mér svo náðarsamlega hina fyrri.w
»Var þessi þá þín síðari«, spurði hann
og roðnaði.
»Já, en hví skildi Helga ekki hafa viljað
ílengjast hér?« spurði hún sjálfa sig.
»Af því líklega að henni heíir fundist
það skerða sjálfstæði sitt að þiggja náðar-
brauð«, sagði hún eftir nokkra umhugsun.
»Já, svo mun það hafa verið«, sagði
hann, »og líka auðmýkjandi, ef til vill, að
ganga með þeim manni, sem ln'in lmgsar að
taki sig að sér al' meðaumkun.«
»Já, þarna fanstu rétta orðið yíir það,
sonur minn, en ég dreg ekki í efa að þú
eigir svo mikil hyggindi til að kunna að lilaða