Draupnir - 01.05.1905, Blaðsíða 89

DRAUPNIR.
445
og hefðarmenn báru, sem nýlega voru komnir
frá öðrum löndum, og svo bar hann lög-
Manns-teikn sitt á hattinum. Biskup ætlaði
fyrst að líða í ómegin, en svo áttaði hann
sig skjótt. Jón Sigmundarson var fyrirmann-
legur á svip og hinn tígulegasti á velli, og
hafa biskupi þá líklega llogið fyrri timarnir
í hug. Svo var Jón ekkert niðurheygður,
hefir með sjálfum sér ekki verið úrkula vonar
um að þeir Björn Guðnason fengju málinu
borgið, einkum ef þau samtök tækjust, sem
]>eir þá voru farnir að mynda og var nefnd
»Leiðarhólms-samþykt« og sem var miðuð
við að lmekkja valdi andlegu stjettarinnar,
sem svo margir voru farnir að stvnja undir.
Hann ætlaði að ganga snúðugt fram hjá
biskupi, sem ávarpaði hann að fyrra bragði
í meinleysislegum róm :
»Mun þér, lögmaður, ekki vera hyggi-
legra að ná sáttum við lieilaga kirkju, svo
þú getir þjónað emhætti þínu sem frjáls
maður bæði liér á þinginu og annarsstaðar«.
Jón lögmaður rak upp á biskup stór augu.
Voru vættirnar í hömrum og hellum húnar
að fá mál. Var hinn harðsvíraði Gottskálk
biskup að tala við hann, sem fyrirleit hann
og alla bannsungna menn meira en hunda?
Jú, s\o var, og lögmaður gegndi röddinni:
»Ef sektirnar verða þá ekki svo slórar