Draupnir - 01.05.1905, Blaðsíða 155

DRAUPNIR.
511
og það einróma al' ölluni prestunum fyrir
norðan heiðiw.
»Er því þannig varið«, varð honum að
orði. »En fyrir vestan heiðina, hver var
þar í kjöri?«
»Pétur prestur Pálsson«, svaraði ábóli,
»og svo tveir aðrir prestar ykkur til aðstoðar«,
laumaði hann út úr sér.
»Það verður þá fjórskil't herratign«, svar-
aði prófastur dálítið glettinn. »Engum okkar
er of vel treyst«.
Rétt í þessu l)ili gekk Helga Sigurðar-
dóttir inn í st'ofuna, og var svo ylirmáta glöð,
að spékopparnir í kinnum hennar tóku á sig
ýmsar myndir í augum prófasts. Honum
fanst hún eittlivað svo aðlaðandi, að hann
varð ástfanginn í henni, eins og æfinlega
þegar hann kom einhversstaðar að, þá fanst
honum fegurð hennar vera spáný. Hún
ílaug ])á í fangið á honum af fögnuði yfir
því, að hann var koininn lieim. Pegar fyrsti
kossinn var riðinn af, sagði hann hrifinn af
lognuði, eins og.hann átti svo oft vanda til:
»Eigum við að förna híbýlafriðnum hérna,
Helga! fyrir lánaðan »bagal«,* sem fjórir
togast á um og ólal narta í?«
»,Iá, Jón minn!« kvað hún, er liafði
*) Biskupsstafur.