Draupnir - 01.05.1905, Page 64

•120
DRAUPNIR.
heíir verið sagt að hann haíi frá æskuárum
sínum haft mest mök við yður al' öllum
frændum sínum, þegar íjarvera yltkar hefir
ekki hamlað því.
»Hvað segið þér um latínuna hans?«
Hinn að spurði vaknaði eins og af drauini,
ígrundunarsvipurinn hvarf af andlitinu, liann
festi djúpu viturlegu augun á biskup og sagði
stillilega:
»Ég segi að sölcum hennar geti hann
vel orðið prófastur að minsta kosti«.
»En því fæst hann þá aldrei til að mæla
orð á því máli?« gaf einn inn í.
»I)að kemur af því«, anzaði hisknp, »að
séra Jón Arason ann þessum hjáleiguhólma
Noregs svo, að ekkert á jarðríki jafnast við
hann að gæðum í huga hans. Nú megið þið
heyra mínir lieiðruðu prestar og prelátar hvað
séra Finnbogi Einarsson segir, því eins og
ykkur er öllum Ijóst, er hann hinn kostuleg-
asti lærdóms og latinumaður á þessu landi,
síðan faðir hans, liinn virðulegi ábóti Einar
ísleifsson dó«.
Einar ábóli Benediktsson kvaðs liaía vit-
að þetta fyrir löngu, og þegar hann tók svona
í málið sáu hinir sér ekki lil nokkurs hlutar
að hreyfa því frekar. Séra Jón Arason var
því samþyktur prestur á Hrafnagili, því hér
sem annarstaðar varð vilji Gottskálks hiskups