Ljósberinn - 17.05.1924, Síða 15

LJÓSBERINN
167
okkur hendi sinni, heldur leitt okkur ulla glaða og
heilbrigða upp í skóg. H. Á.
I næsta blaði verður dálítið sagt frá dvölinni í skóg-
inum; fylgja myndir.
----o-----
Tilhlökkunargleðin.
Með hverjum deginum hækkar sól,
hún hækkar jafnt fyrir alla;
nú fagna himin og foldarból,
að faðmi vorsins sér halla.
Eg fagna líka og færist nær
þeim fagra, kvöldlausa degi;
þá rennur aldregi röðull skær
né rósir fölna á vegi.
þá verð eg ungur í annað sinn,
til æsku þeirrar eg hlakka,
og ástarblómin mín endurfinn,
það alt er Jesú að þakka.
Já, góði Jesús, sem gafst mér þig,
þú gefur kvöldlausa daginn;
þú ert minn hirðir, þú annast mig,
svo alt mér gengur í haginn. B. J.
O