Ljósberinn - 01.04.1948, Síða 16

1. Bol) segir Sanil)o að sækja leikfangabyssuna
sina. „IJú skalt hræða hann með henni, nieðan ég
þríf sængina ofan af honum", segir hann.
2, í sömu sviPa!'
„Ó, en sá leppalú/
púðurkerlingadaglir|t
4. Og þá er nú gaman. En aumingja Samho held-
ur að púð'urkerlingin sé handsprengja og tekur til
fótanna. „Æ, hún sprengir tnig“, æpir hann.
5. Samho litli stekkur upp í turninn á kafhátn-
um, til þess að forða sér. „Farðu nú gætilega, Samho
ininn“, kallar María. En það var of seint.
8. Hann er óðara sendur í hað, og út uni kýraugað
sér hann flugeldana. „Ég verð að flýta ,mér“, segir hann
við sjálfan eig, „annars missi ég af öllu saman“.
9. En er hann kemur loksins upp á þilfarið aftur,
verður hann ekki lítið hissa, því að þar er enginn mað-
ur. „Hvað er orðið af þeim öllum!“ andvarpar hann.