Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1928, Blaðsíða 8

T í M A R I T
IÐNAÐARMANNA
þágu Rannsóknarstofunnar meðan hann veitti henni
forstöðu, en það mun öllum bera saman um, er
til þektu, að hann hafi rækt það með sömu alúð
og öll önnur störf, sem honum var trúað fyrir.
Aður en Asgeir Torfason ljest, hafði Gísli heit.
veitt forstöðu gerlarannsóknadeild við rannsóknar-
stofuna, en vegna húsnæðis- og fjeleysis, fjell sú
deild niður síðarmeir. Var að því mikil eftirsjón,
að Rannsóknarstofan skildi ekki geta notið starfs-
krafta hans í þessari grein. En ósjaldan kom það
fyrir að til hans var leitað í þeim efnum, og sýndi
hann þá ávalt velvildarhug sinn til Rannsóknastof-
unnar, með því að vera boðinn og búinn til þess
að greiða úr því sem með þurfti.
Eftir að Gísli heit. fór frá Rannsóknastofunni
inti hann af hendi ýmsar mikilsverðar rannsóknir í
þágu þjóðarinnar. Má þar á meðal nefna rann-
sóknir hans á súrskemdum í saltkjöti, rannsóknir
á maurdrepandi krafti baðlyfja og í sambandi við
það tillögur um innlenda baðlyfjagerð. Hann gerði
rannsóknir viðvíkjandi »Hvanneyrarveikinni« og
mun hafa sent skýrslu um þær til Magnúsar heit.
Einarssonar dýralæknis. Er vonandi að sú skýrsla
sje ekki með öllu glötuð. Ennfremur rannsakaði
hann gerlagróður, sem skemdum veldur á saltfiski,
gerlagróður í súrheyi o. fl. Er það leitt, ef hvergi
finst neitt um þessar rannsóknir skráð.
Til þess að inna af hendi störf þau, sem nefnd
hafa verið, og önnur af líku tægi, hafði Gísli heit.
orðið að koma upp hjá sjer gerlarannsóknastofu
og kostaði hann til þess miklu fje, enda var hún
upp á síðkastið prýðilega vel að áhöldum búin.
Þegar hann á síðastliðnu sumri sá hvert stefndi
með heilsu sína, bauð hann ríkinu til kaups fyrir
mjög lágt verð áhöld sín öll ásamt tilheyrandi all-
vönduðu bókasafni. Vænti jeg að enginn álasi
ríkisstjórninni fyrir að taka því boði.
Gísli heitinn var sá fyrsti og einasti hjerlendra
manna, sem lagt hefir stund á almenna gerlafræði.
Nú sem stendur er enginn til að fylla það skarð,
sem höggvið er á því sviði við fráfall hans.
]eg mun ávalt minnast Gísla sál. sem hins besta
drengs og hollasta vinar.
Trausti Olafsson.
Stofnun Iönráös.
Iðnaðarmannafjelagið í Reykjavík hefir lengi haft
það mál hjá sjer á dagskrá að stofna hjer Iðnráð,
til þess að gæta hagsmuna iðnaðarstjettarinnar og
koma skipulagi á atvinnumál hennar. Hefir fjelag-
inu verið það Ijóst lengi að enginn gæti betur
gætt hagsmuna stjettarinnar í hvívetna en iðnaðar-
menn sjálfir. En við iðnaðarlöggjöfina frá síðasta
þingi varð brýn nauðsyn á því að eftirlit yrði haft
með því að lögin yrðu haldin og að jafnframt væri
gætt í öllu hagsmuna iðnaðarmanna. Þess vegna
fór stjórn Iðnaðarmannafjel. þess á leit við iðnað-
armenn úr einum 40 iðngreinum hjer í bæ að þeir
kysu sjer fulltrúa einn í hverri grein til þess að
stofna Iðnráð sem gæta skyldi rjettinda iðnaðar-
manna bæði innar stjettarinnar og utan og gagn-
vart hinu opinbera.
23. des. 1928 komu fulltrúar saman á fund til
þess að kjósa í Iðnráðið. Voru mættir fulltrúar frá
22 iðngreinum. Varaformaður Iðnaðarmannafje-
lagsins ]ón Halldórsson trjesmíðameistari ávarpaði
fundinn þessum orðum:
Háttvirtu stjettarbræður og fulltrúar!
Þið eruð kallaðir hingað í dag til að stofna
Iðnráð, samkvæmt fundarsamþykt Iðnaðarmanna-
fjelagsins dags 11. okt. síðastl. Mjer er það mikið
gleðiefni, að sjá ykkur hjer, kjörna til þess starfa,
því það er Iangt síðan að Iðnaðarmenn fundu þörf
fyrir það, og nú erum við að komast að því marki.
Mjer virðist Iíka iðngreinarnar hafi skilið vel hlut-
verk sitt með því að kjósa svo gott mannval sem
mjer virðist hjer saman komið. Störfin sem bíða
ykkar, eru margþættuð og vandasöm, en það er
með þetta, sem önnur þýðingarmikil störf að tím-
inn leiðir í ljós hverjum sigri verður náð. Það
mun að því leyti vandasamara en áður þekt störf
meðal Iðnaðarmanna hjer á landi, að nú á þetta
Iðnráð að greiða úr deilumálum innan iðngrein-
anna, og því getur oft fylgt mörg óþægindi hjá þeim
sem fyrir því verða, einkum á byrjunarstiginu á
meðan menn eru að kynnast ábyrgðinni, sem hlýtur
að fylgja með hinni nýju Iðnaðarlöggjöf, þó henni
sje í mörgu ábótavant, og á sumum sviðum ófull-
nægjandi og þurfi bráðar endurbótar við. Þó ber
jeg það traust til hins háa löggjafarvalds, að það
taki til greina sanngjarnar kröfur sem vanta, og
horfa til bóta. Og það er eitt meðal annars starfs-
svið þessa Iðnráðs, að gera þar sanngjarnar og
rjettar kröfur. Iðnaðarmannasfjettina eigum við nú
[ 70 j