Tímarit iðnaðarmanna - 01.12.1928, Blaðsíða 11

TÍMARIT IÐNAÐARMANNA
3. og 4. mynd. Efri myndin er MahognísUrín meö fílabeinsmynd
ofan á lokinu eru þaö tveir kiölingar sem stangast um vatnsbunu. á hliöun-
um skógarvættir (Kentárar) sem eru aö reyna sig í krók, cg á hornum
skrínsins eru einnig kynjavætlir sem fljetta saman hölum sínum á hlióum
og göflum. Skríniö er eign dansks aöalsmanns.
Neðri myndin er askur, úr ísl. birki. Eyru asksins eru prýdd meö
rostungshausum og rostungur veður einnig upp úr lokinu, á hliðum og
loki asksins, eru skrautvafningar stílaðir eftir frostrósum, báða þessa
muni hefir Ríkarður Jónsson teiknað og skorið. Eigandi asksins er þjóð-
verji sá er setti upp fríkyrkjuorgelið nýja í Reykjavík.
5. mynd er íþrótfabikar geröur úr ísl. birki. Efst á lokinu er brjóst-
mynd af > Iöunni< vex myndin upp úr blómknappi, en á hliðar hans eru
skornar myndir af ungum meyjum í íþróttastellingum, bikarinn er teikn-
aður og skorinn af Ríkarði Jónssyni. Eigandi bikarsins er Niels Ðuck,
íþróttafrömuöurinn danski.
hefur flestar skraut-hugsanir íslendinga, aðrar en
þær sem skráðar voru á skinn, alt fram áþennan dag.
Á sílkum stundum voru íslensku heimilin róleg-
ustu og hugnanlegustu skemtistaðir veraldarinnar.
Heimilisiðjan samfara fróðleik, skáldskap og
hagleiksgrúski var líf og yndi fólksins, alt utanað-
komandi ónæði var nærri óhugsandi. Trölladansinn
á þekjunni varð að samfeldum klið, sem veitti
jafnvel ennþá dýpri og innilegri frið og ró en
lognið sjálft. Auk heldur skjáir og gluggar voru
rammlega byrgðir af hrími og frostrósum.
Það er engin tilviljun að íslensku þjóðinni hefur
verið líkt við skrifandi munk; skáldrænt og grufl-
kent gáfnafar Islendinga, samfara einangrun og ró,
hafa eflt og magnað lunderni og gáfur til skáld-
skapar í skurðlist og á skinnhandritum.
Skurðlistin er sú þjóðarment íslendinga sem
líkust er skáldskap þeirra að öllu, hvorttveggja
hefur verið landlægt og ættgengt mann fram af
manni, alt frá landnámstíð, og á þrengingatímum
þjóðarinnar voru skáldin svelt í hel, en dýrgripirnir
ýmist brendir eða seldir fyrir fánýti, en rúmfjalirnar
útskornar með sálmum Hallgríms Pjeturssonar voru
hafðar í flórstokka.
í þann tíð voru skrautlegir flórar á landi þvísa.
Að þessu leyti og flestu öðru á trjeskurður og
I 73 j