Tímarit iðnaðarmanna - 01.07.1977, Síða 33

• 'Ö.T < - rl" 4 |
«:;//„ W' i. í>t1tI2Í8SÍt$í&2 1I
■fTSSS ' í 1 1
Stjórn Iðnaðarmannafélagsins i Reykjavik i baðstofu iðnaðarmanna. Frá vinstri: Benoný Kristjánsson meðstjórnandi, Siguroddur
Magússon ritari, Gissur Simonarson formaður, Halidór Magnússon varaformaður, Sigriður Bjarnadóttir gjaldkeri.
1896 og gekk það síðan undir nafninu Iðnó og
þegar það var reist gekk það næst Alþingishúsinu
að stærð og Latínuskólanum og rúmaði 10. hvern
íbúa Reykjavíkur. Það voru iðnaðarmenn sem
stóðu að stofnun Leikfélags Reykjavíkur 1897 og
hefur ástæðan fyrir því ef til vill verið sú að Iðn-
aðarmannafélagið fékk styrk úr svokölluðum
Thalíusjóði, kr. 1.500 til húsbyggingarinnar.
Húsið jriðlýsl
Núna er búið að lriðlýsa bæði Iðnó og gamla
iðnskólann og er því ljóst að J:>au verða ekki rifin.
í rishæð Iðnskólans lét félagið innrétta baðstofu
að gamalli lyrimynd og annaðist Ríkarður Jóns-
son útskurð j^ar af mikilli smekkvísi. Var bað-
stofan algengur fundarstaður um árabil og þar
var t. d. fyrsta iðnþing íslendinga liáð og Spari-
sjóður Reykjavíkur og nágrennis stofnaður.
Kynning á vörum iðnaðarmanna
Strax á fyrstu árum félagsins var farið að ræða
um nauðsyn þess að halda uppi kynningu á fram-
leiðsluvöruin iðnaðarmanna. Fyrsta iðnsýningin
á vegum félagsins var haldin 1883. Sýningar-
munir voru alls 500 og 31 aðili hlaut verðlaun
fyrir framlag sitt. Aðsókn að sýningunni verður
að teljast góð, alls skoðuðu hana um 1400 manns.
Önnur sýning félagsins 1911 var í tilefni af aldar-
afmæli Jóns Sigurðssonar. Sýningin var haldin í
Miðbæjarskólanum. Á tólfta hundrað munir voru
á sýningunni, sá dýrasti metinn á 6.000 krónur,
auk Jiess voru á sýningunni munir frá Barnaskóla
Reykjavíkur, Landakotsskólanum, Kvennaskól-
anum og Barnaskóla Akureyrar, sem fylltu sam-
tals 5 stofur. Allir munirnir á sýningunni voru
vátryggðir fyrir 65 þúsund krónur. Við opnun
sýningarinnar sagði formaður sýningarnelndar-
innar, Jón Halldórsson, trésmiður:
„Þetta litla safn er fyrstu stafirnir, sem skráðir
verða í gerðasafni íslensks iðnaðar á 20. öldinni;
sú yfirskrift snertir alla þá, sem þetta land byggja
og vel er hverjum Jreim, sem er á verði, að gæta
skyldu sinnar, hvort sem þú eða ég höfum tekið
okkur í hendur til stuðnings hamar, hefil eða sög,
upp brekkuna á sjónarhæðina, þar sem þá sól er
að líta, sem aldrei gengur til viðar.“
TÍ marit iðnaðarmanna
27