Vikan - 02.09.1954, Blaðsíða 8

GISSUR FINNUR HVERGI FRIÐ.
...dj;nína: HUu.\:aSu á þa-5 sem éy segi? Eg
œ'ií, e'icki aS ríjast vi:5 þig í dag. Við förum i
heirnsókn til Katríráusar og Eggþóru.
Giasur: Ég hlusta á þig og þar sem mig lang-
cr c/ci:i heidúr til aö rifasi, þá kem ég með þér.
Eggþóra: Og þegar ég lmgsa um alla þá karl-
r.ionn, sem ég hefði getað gifzt . . .
ICatríníus: Ég vildi aö þér heföi dottið það í
hug áJur en ]ni krœktir í mig.
Glssur: Ekki hringja. Þá halda þau að veriö sé
að hringja út.
IZa3mína: Ég býst við að deilur skerpi bara lcœr-
le'Jkann. ViO sknlu.n kor.ia til Valcntínu og Her-
valds.
Gissur: Ég vil ailt heldiy en a3 lenda í slags-
málum.
Rasmína: Hér er svo jriðsœlt og rólegt. Þeim
kemur líka svo vel saman.
Gissur: Já, það heyrist ekki nokkurt hljóð.
Rasmína: Segið hjónunum að Rasmína og
Gissur séu komin.
Þjónninn: Þeim lenti því miður saman. Frú-
in fór heim til móður sinnar, en Hervaldur á
sjúkrahús.
Gissur: Það lítur út fyrir að Móníka og Flóvent
séu of önnum kafin til að taka á móti gestum. Við
skulum koma heim.
Eldabuskan: Heimsk var ég, þegar ég giftist
þér.
Þjónninn: Og þú hefur ekkert batnað.
Þulurinn í sjónvarpinu: Nú verður sjónvarpað
boxkeppni milli........
BLESSAÐ
BARNIÐ
S