Vikan - 02.09.1954, Blaðsíða 10

RITSTJÓRI:
ETilN PALMADÓTTIR
Hausttízkan
NÝLEGA byrjuðu stóru
tízkuhúsin í London sýn-
ingar á haustfötum. Enginn
veit hve mikið af hinum nýju
litum og línum þeirra á eft-
ir að ná útbreiðslu og vinsæld-
um, en líklegt er að eitthvað
af þeim berist hingað fljótlega
með öllum þeim tilbúna fatn-
aði, sem streymir'inn í landið.
Mest áberandi litirnir voru
rafgult og bleikt. Rafgulflekk-
óttar tweeddragtir, rafgulir
satínkjólar, eyrnalokkar, arm-
bönd og hálsfestar settu svip
sinn á sýningarnar. En mestan
fögnuð vakti þó nýr bleikur
litur á hálfsíðum tjullkjól.
,,Hann var í sama lit og brjóst-
sykurinn, sem börnin koma
fyrst auga á,“ sagði einhver
fréttaritarinn, sem sagt „æp-
andi bleikur“.
Dragtirnar voru svipaðar og
í fyrra. Víðir jakkar niður á
mjaðmir og þröng pils, eða
stuttir aðskornir jakkar. En
pilsin eru 2—3 sm. síðari.
Hardy Ámies (sá sem saum-
ar fötin á Elizabethu drottn-
ingu) kvað upp þann úrskurð,
að ensku haustfötin yrðu yfir-
lettt ,,þægilegri“ en áður. Og
til að leggja áherzlu á það,
hefur hann á sumum fötum sín-
um ermar, sem eru víðar að
ofan og ganga hátt upp á öxl-
ina, svo flík-in verður víðari og
frjálslegri yfir brjóstin.
Hann sýndi líka mikið úrval
af skyrtublússum í skærum lit-
um, sem notaðar voru með
víðu tweeddragtunum, en fram-
an á jakkaermunum hafði hann
líningar í sama lit og blússurn-
ar.
Mattli sýndi skemmtilegar
stólur, sem ekki geta runnið til
oða dottið af manni, því þær
e "u bundnar með stórum slauf-
ura um upphandlegginn.
Tohn Cavanagh sýndi mikið
af jökkum, víðum í bakið, sem
enduðu í bogdreginni línu rétt
neðan við mittið.
Bros og göngulag
FEGURÐARDROTTNINGA
TVTIKIÐ hefur verið rætt um
fegurðardrottningar að
undanförnu og ekki ætla ég að
bæta neinu við um það efni,
af þeirri einföldu ástæðu að
cg var ein af. hinum mörgu
gcstum (og þar af leiðandi
dóraari) í Tivoli, sem aldrei sá
neina af fegurðardrottningar-
efnunum. Aftur á móti hitti ég
nokkra stóra menn, sem höfðu
séð þær eða a. m. k. ofan á koll-
ana á þeim og kváðu þetta
allra laglegustu stúlkur.
Þegar ég kom heim, fór ég aS
blaða í ensku blaði og rakst þá á
grein um fegurðarsamkeppni, eftir
Jeanne Heal, sem kemur oft fram
í brezka sjónvarpinu. Hún hafði
sýnilega verið heppnari en ég, þó
mér sé ekki kunnugt um það hvort
hún kom tveimur tímum áður en
oýningin átti að hefjast eða hvort
fyrirkomulagið var betra á fegurð-
arsamkeppninni, sem hún fór á. En
þar sem ég held að enginn hafi gam-
an af því, þó ég lýsi fallega köfl-
ótta tweeedjakkanum, sem maður-
inn fyrir framan mig var í, þá verð
ég að fá að láni hjá henni skoðan-
ir hennar og lýsingu á fegurðarsýn-
ingunni. Hún segir:
Um daginn fór ég á fegurðarsam-
keppni og þar varð mér það betur
ljóst en nokkru sinni áður, hve miklu
máli djarfleg framkoma og reisn í
fasi skiptir fyrir þær stúlkur, sem
vilja sýnast fallégar.
Eg sat við endann á löngum palli,
sem stúlkurnar komu gangandi eft-
ir. Þar heilsuðu þær áhorfendum og
sneru svo við. Þetta var vissulega
hörð raun fyrir þær, ekki sizt þar
sem samkeppnin fór fram undir ber-
um himni, þær voru í síðum og víð-
um kjólum og það var svolítil gola.
En samt var undir eins hægt að
sjá, að sumar stúlkurnar gátu aldrei
komið til greina sem sigurvegarar,
þó þær væru bæði laglegar og vel
vaxnar, því þær vöktu enga hrifn-
ingu og drógu ekki að sér athygli
neins. Göngulagið var Ijótt, þær
höfðu sýnilega ekki æft sig í að
heilsa áhorfendum og laglegu and-
litin voru alveg sviplaus.
Níu af þrjátíu stúlkum komu til
úrslita. Þegar þær gengu fram aft-
ur og við höfðum betri tima til að
skoða þær lið fyrir lið, þá komumst
við að raun um að þetta voru alls
ekki fullkomnustu stúlkurnar, sem
við höfðum séð.
En þær brostu, framkoma þeirra
dró að sér athygli áhorfenda en ekki
fallegu kjólarnir þeirra, þær höfðu
sýnilega ákveðið það fyrii’fram
hvernig þær ætluðu að heilsa og að
lokum litu þær djarflega framan í
dómarana, svo að þeir sáu að þær
höfðu „eitthvað við sig“.
Eg er yfirleitt mótfallin fegurð-
arsamkeppnum. Stundum verður lag-
leg stúlka, sem vinnur i slíkri sam-
keppni óþolandi montin og tilgerðar-
leg og það eyðileggur hana. En ef
slíkar keppnir geta kennt okkur að
brosið og göngulagið skiptir meira
máli fyrir útlitið en meðfædd feg-
urð, þá geta þær orðið til góðs.
Þetta sagði Jeanne Heal. Og
vonandi verður pallurinn í
Tivoli lengri og hærri á næstu
fegurðarsamkeppni og stúlk-
urnar látnar koma oftar fram,
svo ég geti komizt að raun um
hvort ég er henni sammála.
Á myndinni eru nokkrir snotrir telpukjólar.
LENGST TIL VINSTRI: Blússa með flibbakraga úr flúneli. Á átta
ára gamla telpu þarf 65 sm. af 140 sm. breiðu efni í hana. Pilsið
er úr skozku ullarefni, fellt og fest á breiðan streng, serm smekknum
er hneppt undir. 1 pilsið þarf 1,65 m. af 140 sm. breiðu efni, en 35
sm. í viðbót, ef smekkurinn er hafður með.
KJÓLLINN i MIÐIÐ er úr þunnu köflóttu ullarefni. Pilsið er ská-
sniðið í fjórum stykkjum. Á því eru tveir vasar. Blússan er líka
skásniðin, nema miðstykkið að framan. Á átta ára gamla telpu. þarf
3, 75 m. af 90 sm. breiðu eða 2,50 af 140 sm. breiðu efni. Kragi og
uppslög eru úr hvítu piqué (60 sm. af 90 sm. breiðu efni).
LENGST TIL HÆGRI er röndóttur léreftskjóll. Blússan er lang-
röndótt og rykkt undir þverröndótt berustykki og snúra lögð með
saumum. Pilsið er líka rykkt undir langröndótt mjaðmastykki, en
með þeim saum er líka lögð snúra. Á átta ára telpu þarf 2,70 m.
af 90 sm. breiðu efni og 2,40 m. af snúru. Kragi og uppslög úr
hvítu piqué (30 sm. af 90 sm. breiðu efni).
Snyrtilegar augnabrúnir
EF augabrúnirnar eru svo gisnar
að þær sjást varla, þá verður
andlitið sviplaust. Ef hárin vaxa
mjög dreift, J)á verður andjitið
ósnyrtilegt og stundum verður svip-
urinn frekjulegur.
Af þessum ástæðum skulið þið
gæta þess að hafa augabrúnirnar vel
snyrtar og báðar eins, segir Max
Factor.
Á flestum konum liggur efri rönd
augnabrúnanna samsíða efri
beinboganum í augnatóftunum og
þannig eiga þær líka að vera. Til
að snyrta slíkar augabrúnir þarf að-
eins að kippa burtu nokkrum auka-
hárum. En það er þó nokkuð algengt
að hreinsa þurfi burtu hár, sem
vaxa dreifð niður að augnalokinu.
þó efri lína augabrúnanna sé eins og
hún á að vera.
Auk þess sem augabrúnirnar verða
snyrtilegri, þegar kippt er burtu
aukahárunum milli augabrúnanna
og augnalokanna, þá stuðlar það
líka að því að augun sýnist stærri.
Séu augabrúnirnar varla sjáan-
legar, þá á að miða við efri boga
augnatóftanna, þegar þær eru mál-
aðar.
En þó augabrúnirnar séu þykkar
og óviðráðanlegar, þannig að þær
standa í allar áttir, þá er ekki þar
með sagt, að það þurfi að kippa
burtu hárunum.
Þá er gott að venja sig á að bursta
þær í þá átt, sem þær eiga að venj-
ast. Ef það dugar ekki, þá gétur
verið gott að bera á þær krem eða
olíu og bursta þær svo.
10