Vikan


Vikan - 26.03.1959, Blaðsíða 14

Vikan - 26.03.1959, Blaðsíða 14
Hvernig mundu löngu liðnir atburðir veraldarinnar líta út á síðum nútímafréttablaðs? Hér sjáið þér lítið sýnishom tii gam- ans; síður „fréttablaðs“ frá því 44 f. Kr. CÆSAR MYRTUR í OLDUNGADEILDINNI Einvaldur Rómaborgar stunglnn til bana af mönnum þeim, sem hann hélt vera vini sína. — Blóðugt samsæri í öldungadeildinni, þar sem Cæsar var stunginn til bana, meðan hann varðist með griffli sínum. SVIKINN AF MÖNNITM I>EIM, sem hann hélt vera vini sína, er marg- stungið lík Cæsars borið út úr öldungadeildinni eftir launmorðið. — Flýr Kleópatra eftir morð Cæsars? Drottnxngin reyndi að vara Cæsar við tilræðismönnunum, en viðvörun- in náði ekki til hans og nú býst hún tu að fiýja. Hóm, 15. marz, 44 f. Kr. Kleópatra drottning hefur sam- kvæmt áreiðanlegum heimildum rek- ið eigin njósnaþjónustu, meðan hún Kleopatra — flýr hún? jvaidist í Róm. Hcfur rómverska ögreglan stjórnað njósnum þessum. Það fer ekki miili mála, að hún hefur fylgzt vandlega með áformun- um um samsærið gegn Cæsari og tjáð honum það. En það er vitað, að hann hafi ekki viljað fara að ráðum hennar og gæta meiri varúðar. Þvi er íleygt, að Kleópatra drottn- ing hafi komizt að samsærinu þegar í morgun og hafi þegar í stað sent hraðboða til Cæsars. Öldungadeildar- menn komu saman i ráðhúsi því, sem Pompejus hafði látið byggja, þvi að í dag er sýnt leikrit í leikhúsinu stóra, þar sem öldungadeildin kem- venjulega saman. En hraðboði drottningar komst ekki til Cæsars, eða hefur verið vísað á brott af mis- gáningi. Hraðboðinn hélt því aítur til Kleópötru drottningar. 1 bréíinu, sem hraðboðinn reyndi að færa Cæsari, stóðu nöfn allra samsærismannanna, og drottningin tjáði Cæsari, að hún gæti sannað sök allra samsærismannanna og ráð- lagði honum að yfirgefa öldunga- deildina þegar í stað. Hraðboðinn reyndi að afhenda Cæsari bréfið á ráðhúströppunum, en hermenn vís- uðu honum á brott, og ekki fórst honum betur, þegar hann reyndi að komast inn i öldungadeildina, og vegna þess hve bréfið var persónu- legt og mikilvægt, þorði hann ekki að afhenda það öðrum en Cæsari þersónulega. Svo að viðvörun drottningar komst ekki til skila. Drottningin hefur lok- að sig inni i hinu reisulega húsi sínu, sem er vel varið og neitar nú að taka á móti heimsóknum. Sagt er að drottningin sé þegar farin að taka saman sitt hafurtask, til þess að geta flúið til Egyptalands, þegar tækifæri gefst. ] likför Cæsars. I Þær frégnír bérast frá heimili Antoniusar, að þegar sé hafinn undirbúningur að líkför Cæsars. Menn ræða um, hvort bálförin skuli gerð við Pompejusarsalinn, þar sem hann var myrtur eða á Marzenginu. Sjálf sorgarathöfnin mun fara fram á Forum. Ef til vill verður gert gullíkan af hofi Vcnus Genetrix, og búast má við, aii hin blóði drifnu klæðí Cæsars vcrfii annað hvort hengd upp eða brú'M yfir ]*: hans. Antóníus mun vafaiauc: koma fram sem fremsti fulitrúi ættar Casars við sorgar- athöfnina. I StÐUSTU FBÉTTIB: Bóstur í Bóm. Morðingjar Cæsars flýðu ekki frá öldungadeildinni. Þeir gengu upp á Kapítól-hæð og báru húfu á lensu sem tákn frelsisins. Róst- ur hafa verið í borginni, ráðist hefur verið inn i fjölda húsa og mikill glundroði ríkir. Skylm- ingamennimir frá hringleikahús- inu hafa dreift sér um borgina og stuðla ekki að endurheimtingu friðarins. Enn er óvist um næstu valdamenn, en bent er á Antó- níus og Ciceró. Cæsar er dáinn! Gognumstunginn af rýtingum hneig hann til jarðar við fótstall styttunnar af hinum gamla keppinaut sínum, Pompejusi. Sam- særismennirnir, þar á meðal Marcus Brutus, Deeimus Brutus og Cassius Longinus, biðu eftir keisaranum í öldungadeildinhi með rýtinga falda undir skikkjum sínum. Cæsar varð- ist fyrst með griffii sínum en féil síðan. Skelfing greip um sig i öld- imgadeildinni, menn stóðu steini lostnir eða fiýðu, en enginn kom Cæsar til hjáipar. Bóm, Ið. marz, 44 f. Kr. Fréttaritari vor. irnir að honum og stungu hárin. Cæsar varðist um stund með síTfíír-' griffli sínum. Síðan gafst hann upp fyrir ofuréflinu, sem var einn tryllt- ur múgur. Cæsar lyfti purpurarauðri skikkju sinni yfir höfuð sér, dró hana niður fætur sér og féll. Löngu eftir dauða hans, létu morð- ingjárnir rýtingana ganga í lík hans. Þúsund sinnum hefur Cæsar horfzt í augu við dauðann á vígvöilum um gervallt heimsveldi vort, og hann hefur með sigrum sínum gert Róma- veldi að ríki á við ríki Alexanders mikla. 1 dag er hann ekki lengur í tölu lifenda, og stytta Pompejusar er driíin blóði hans. Alráður heimsins fallinn fyrir morðingjahendi. Á fundi í Pompejusarsalnum í dag, féll heimsvaldurinn, keisarinn Caius Julius Cæsar fyrir morðingjahendi. Nokkrir samsærismenn höfðu ráð- gert að ryðja honum úr vegi, og frumkvæðið mun hafa átt Marcus Bnitus, sem þekktur er fyrir róman- tískar stjórnmálaskoðanir sínar. Enn er óvíst hver stendur að baki morðs- ins, og raunar eru allir Rómverjar grunaðir, Fundurinn hófst, og samkvæmt venju, höfðu tveir af samsærismönn- imum sezt í dómarasæti sín. Sá orð- rómur breiddist um öldungadeildina, að Cæsar myndi ekki koma. Það var tilkynnt, að hann væri ekki heill heilsu. Þjónar höfðu borið hinn gulina embættisstól hans út úr saln- um, en hann var aftur borinn inn, þegar burðarstóll Cæsars birtist. Keisarinn gekk upp þrepin og tal- aði að vanda við nokkra menn á leiðinni. Það virtist allt með felldu, og keisarinn virtist i slnu venjulega skapi, brosti og heilsaði vinum sín- um í súlnagöngunum og gekk stund- arhratt inn í salinn, þar sem fjöldi manns beið hans, Sjónarvottum ber ekki fyllilega saman um hvað gerðist. Hópur manna ruddist að sæti Cæsars, og Tillius Cimber mun hafa verið meðal þeirra fremstu. Hópurinn fór þess á ieit við Cæsar, að hinn útlægi bróðir Tilliusar yrði náðaður. Hinum öldungadeildarmönn- unum virtust bænirnar heitar, því að meðal annars féll skikkja Cæsars niður af öxl hans, þar sem þeir, sem um- hverfis hann voru, gripu í klæði hans. Ógnandi rödd hans heyrðist, blandin spaugi, eins og svo oft áður: „Þetta er of- beldi, herrar mínir.“ — 1 sama bili mun hann hafa verið stung- inn rýtingi, því að hann sneri sér snöggt við og hrópaði: „Hvað ertu að gera, þorpar- inn þinn!“ Varðist með silfurgriffli. 1 sama bili réðust samsærismenn- EINNIG I>C, BRÍTTUS ? Það heyrðist á götum Bómar i kvöld,. að áður en Cæsar hafi faUið, vafinn í skikkju sína, hafi hann sagt ET TU, BRUTE, einnig þú, Brútus? Hvorn Brútusinn hann hefur átt við, er óvíst. DECIMUS BRÚTUS var næsti erf- ingi hans á eftir Octavíusi og út- nefndur árið 42 sem ræðismaður yfír skattlandinu Gallíu. MARCUS BRÚTUS hefur átt at- Markus Brutus — þú líka? burðaríka ævi. Menn muna, að Brút- us var í fyrstu vinur Cæsars og naut ýmissa sérréttinda, en síðar gekk hann i lið með Pempejusi gegn Cæsari, jafnvel þótt Pompejus hafi drepið föður Brútusar. Eftir ósigur Pompejusar við Farsalos, kom Brút- us aftur til Cæsars og baðst auð- mjúklega afsökunar. Eftir Spánarstyrjöldina fyrir hálfu ári, kom Brútus sér aftur í mjúkinn hjá Cæsari. Svo að þessi ,,köllun“ Brútusar til „harðstjóramorðs" er varla eldri en það. Þegar þetta er skrifað, vita menn ekkert um hinn gamla vin Brútusar, Cicero og viðhorf hans gagnvart þessum hræðilega atburði. 14 VIKAN

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.