Vikan - 04.06.1959, Blaðsíða 2

Veðurblíðan og gróðurinn kallar yður út. Það er mikilsvert að geta sjálfur ákveðið
hvert halda skal með fjölskyldu og kunningja í frístundum
POSTURINN
Gamlir strætisvagnar.
Það er ekki gott með marga strætisvagnana,
það er þessi lifandis óskupar fýla og reykur
aftan úr þeim. Stundum er varla hægt að ganga
um götur bæjarins vegna þess. Ég hélt, að þetta
væri alveg bannað samkvæmt lögreglusamþykkt
og alla vega væri hægt að athuga þetta hjá op-
inberum fyrirtækjum eins og S.V.R. Ég þarf
oft að ganga Laugaveginn, en um hann aka þess-
ir líka litlu strætisvagnagarmar, og ég get svar-
ið það, að stundum munar minnstu að maður
kafni alveg í reyk og svælu. Væri ekki hægt
að gerá eitthvað í þessu?
Vegfarandi.
SVAR: Þetta er ekki gott ástand, og rétt er
það, að forboðið er og refsivert að ganga þann-
ig frá bílum, að óþægindi hljótist af fyrir veg-
farendur.
Rauðamöl.
Kæra Vika.
Ég geng oft með börnin mín niður að Tjörn um
helgar til þess að lofa þeim að skoða og gefa
öndunum. En nú er Hljómskálagarðurinn eitt
svað, og svo setja þeir rauðamöl í gangstígana
í þokkabót, svo að skórnir manns fyllast alveg.
Finnst þér þetta ekki vitleysa ?
Pabbi.
SVAR: Verkamenn vinna nú sem óðast að
lagfæringu garðsins, og er það til sóma og prýði.
Rauðamölin þjappast niður, og innan skamms
mim hún ekki „irritera" neinn lengur.
Fallegar ungpíur.
Til Vikunnar.
Ég gat bara alls ekki á mér setið að skrifa
þér. Þegar vorið hélt núna innreið sína í bæ-
inn með sól og hita, sá ég dálítið, sem ég hef
ekki tekið eftir áður. Mikið fjárans ári eru ung-
píumar fallegar og blómlegar hérna í Reykjavík
svona í vorsárið. Ég var bara alveg dolfallinn.
Þær eru, svei mér þá, alveg eins og nýútsprungn-
ar rósir í garðinum hans Kristmanns.
Hrifinn.
SVAR: Já, vitaskuld springa þær líka út, bless-
aðar dúfurnar.
Svangur um nætur.
Kæra Vika.
Illt þykir mér að ég skuli hvergi geta fengið
snarl í magann eftir klukkan 11,30. Mér finnst
það beinlínis asnalegt, að í svona stórum bæ eins
og Reykjavík er orðin, skuli ekki vera hægt að fá
neitt í gogginn eftir þann tíma. Ertu ekki sam-
mála?
Svangur.
SVAR: Það er aldrei gott að vera svangur,
hvorki að nótt né degi. Þess vegna finnst mér
sjálfsagt að breyta reglugerrð um þetta efni.
Hrekkisvín.
Vika góð.
Ég bý í einu úthverfi bæjarins og í sama hverfi
býr gamall maður. Hann á heima einn í húsi og
er víst dálítið skrýtinn, en gerir ekki flugu mein.
Það tala allir um, að hann sé með lausa skrúfu,
en þó er þetta bezti karl; hann hrekkir engann
að fyrra bragði. Krakkarnir hérna eru alltaf
að stríða honum og hrópa eftir honum alls kyns
óþverra orð, og það kemur meira að segja fyrir,
að þau fleygja í hann rusli, spýtum, grjóti og
öðru svoleiðis. Ég hef veitt því athygli, að börnin
mín láta hann að jnestu í friði, en það er bara
vegna þess að ég refsaði þeim harðlega, ef ég
komst að því, að þau hefðu verið að striða gamla
manninum. Heldurðu nú ekki, Vika góð, að hægt
væri að koma í veg fyrir svona, ef tekið er nógu
hart á bömum?
Ung húsmóðir.
SVAR: Ekki er nokkur vafi á því, slíka hluti
sem þessa geta heimilin alein upprætt. Væri betur
að fleiri færu að þínu dæmi.
Hann tekur í nefið.
Kæra Vika.
Blessuð gefðu mér nú ráð. Ég er með strák,
sem tekur í nefið. Það er agalegur sóðaskapur
af þessu, og svo er hann stundum ógeðslegur.
Og veiztu hvað, stundum þegar ég er að kyssa
hann, oj bara ég get ekki sagt það, svona í bréfi.
Hvað á ég að gera við hann?
SVAR: Gerðu eitt þriggja, fáðu hann til þess
VIKAN