Vikan - 30.06.1960, Qupperneq 2

... í sumarið
í sumarfríið
í helgarferðir
er hentugast að hafa álegg í túbum:
Kryddsíld
Sykursíld
Mayonese
Jarðaberjamauk
Ávaxtahlaup, rautt, gult og grænt
matvöru og kjötverzlunum.
Heildsölubirgðir:
Skipkali Vf
SKW>HOLTI 1 • HEYKJAVÍK
Sími 2-37-37.

'n
ARÐUR TIL HLUTHAFA
A aðalfundi h.f. Eimskipafélags Islands 3. júní 1960 var samþykkt að greiða IO°|o - tíu af hundraði - í arð til hluthafa, fyrir árið 1959. Arðmiðar verða innleystir í aðalskrifstofu félagsíns í Reykjavík og hjá afgreiðslumönn- um félagsins um allt land.
H.F. E imskipafélag Islands.
# Myndirnar hans Hall-
dórs
® Margt veiða þeir
# Útvarpstónlistin enn
„VATNASKÍÐI“.
Kæra Vika.
Maður sér það í erlenðum myndablöðum að
það þykir hin skemmtilegasta íþrótt ytra að
ganga á vatnaskíðum. Mig hefur lengi langað til
að smíða mér þessháttar farartæki — eða hvað
á að kalla það — en hvergi komist yfir myndir
eða teikningar, sem ég get smíðað eftir. Getur
þú nokkuð ráðlagt mér í því efni, eða veitt mér
upplýsingar um hvort vatnaskiði séu vandsmíðuð
og úr hvaða efni þau séu gerð? Svo þakka ég
fyrir allt það skemmtilega lestrarefni, sem þú
flytur okkur.
Með beztu kveðjum og fyrirfram þökk.
Einar.
Vatnaskíði eru með ýmsu móti. Teikningar
og myndir af einni gerð þcirra er að finna í
ágústhefti tímaritsins „Tækni“, og eiga þau
skíði að vera svo auðsmíðuð, að hver sæmilega
hagur maður geti komið þeim saman. Það er
satt að ganga á skíðum er hin skemmtilegasta
íþrótt, og furða hve fáum hefur komið til
hugar að reyna hana.
I
t
1
I
t
1
1
I
t
1
Loksins kom aftur mynd eftir Halldór Péturs-
son á forsíðu „Vikunnar". Þessar myndir veita
blaðinu mikið gildi — lyfta því upp yfir þorra
venjulegra tímarita.
Ég þekki litla stúlku í Þýzkalandi, sem bað
mig um myndir frá íslandi. Mér datt i hug að
senda henni þessar forsiðumyndir eftir Halldór.
Þær eru allt öðruvísi e-n þessar eilifu ijósmynd-
ir — nóg er til af þeim ■— og oft meira einkenn-
andi fyrir ísland en þær ...
Gabrielle Jónasson,
Þingholtsbraut 3,
Kópavogi.
Myndir Halldórs á forsíðu Vikunnar njóta
mikilla vinsælda, það er okkur kunnugt um,
og margir safna þeim. Að minnsta kosti eru
margir, sem spyrja eftir þeim blöðum, sem
hann hefur teiknað forsíðu á, og vilja verða
sér úti um eintak, ef það sem þeir keyptu
hefur orðið fyrir skemmdum eða er orðið
Iúð, sem oft vill verða — því að öll fjöl-
skyldan les Vikuna.
SJÓSTANGAVEIÐI ...
Kæri póstur.
Fyrir nokkrum árum tóku menn upp á því
að veiða isfisk og saltfisk — þá var hvað eftir
annað frá þvi sagt í útvarpi, að þessi togari
eða hinn væri að koma af saltviskveiðum eða
isfeiskveiðum, eftir atvikum — en sein lietur
fór voru orðskrípi þessi kveðin niður áður en
þau festust í málinu. En nú tekur ekki betra
við, nú eru menn farnir að veiða einhverja
ókennilega fiska, sem kallast „sjóstengur“; þykja
þær og slíkur happadráttur, að erlendir þyrpast
hingað til veiða. Sjóstengur — hvernig skyldu