Vikan - 01.09.1960, Side 35
Afghanistan
Framhald af bls. 5.
Daud fursti gerði allar hugsanlegar varúðarráðstafanir,
áður en hann steig fyrsta skrefið í þessari byltingu.
Afganistan er ekki land tuttugustu aldar og stingur
einkennilega í stúf við umheiminn. Zahir konungur
og forsætisráðherra hans eru vafalaust nútimastjórn-
málamenn, en þeim er ekki kleift að slita þjóð sína
úr viðjum liðinna alda á svipstundu.
Furðuleg stétt manna í Afganistau eru mangararnir.
Æðsti maður í stórfyrirtæki er, eins og að líkum læt-
ur, yfirforstjóri, sem stjórnar forstjórum, varaforstjór-
um og formönnum og loks óbreyttum möngurum. Titla-
dýrkun mannanna er svo úr hófi, að skrifstofumennsk-
an verður í hæsta máta óeðlileg, svo að til þess að fá
keypta hundrað nagla þarf undirskrift að minnsta kosti
eins forstjóra. Verstir eru þó verzlunarmennirnir. 011-
um möngurum er stjórnað af sérstöku ráðuneyti, og
yfirumsjón er höfð með jafnvel sölu pappírs og blýanta
og ekkert látið af hendi án þess að tryggja sér, að
kaupandinn hafi eitthvað til þess að borga með.
„Manda nabasheyn", — megir þú ekki þreytast, —
segja menn í kveðjuskyni í Afganistan. Þetta er kveðja
manna allt frá Hindukusch til Khaíber. Afgönum er
umhugað um að þreytast aldrei, hvorki í starfi né
leik, og umfram allt ekki á áleitni ágengra stórþjóða.
Nú er allt breytt — og stórveldin hvað mest. En
Afganistan er enn reipið í reipdrætti stórveldanna og
helzt óskert, hvað svo sem stórveldin reigja sig. Daud
fursti hefur sett sér sem sitt æðsta mark að halda um-
fram allt hlutleysi og sjálfstæði Afganistans. Manda
nabasheyn! ★
(jóó eimngnut
gegn hita og kulda eykur
þægindin og minnkar hitunar-
kostnaðinn.
Þér fáið einangrunarkostnað-
inn á fáum árum í spöruðu
eldsneyti. Það borgar sig bæði
fyrir yður sjálfa og þjóðfélagið
í heild að spara eldsneyti svo
sem unnt er, og þar að auki er
hlýtt hús (vel einangrað) mun
notalegri vistarvera en hálfkalt
(illa einangrað).
STEINULL
V I K A N
SÍMI 50975.
LÆKJARGÖTU 34 — IIAFNARFlRöl
35